مشاهیر ادبی سنگال

سنگال دارای نویسندگان متعددی می باشد که مهمترین نویسندگان معاصر آن به شرح ذیل هستند:

-"فاتو دیوم" (Fatou Diome) در سال 1968 در سنگال به دنیا آمد. او پس از چاپ مجموعه حکایات خود تحت عنوان "ارجحیت ملی" (La préférence nationale) و رمانی تحت عنوان "شکم آتلانتیک" (Le Ventre de l'Atlantique) چهره ای بین المللی به خود گرفت. سبک او الهام گرفته از هنر سنتی نقالی آفریقای معاصر است. او در آثار خود با توضیحاتی دقیق و منظم و لحنی طنز گونه مشکلات رفتن به فرانسه و غم غربت دوران کودکی خود را بیان می کند.

- عبد الله فوده اندیون (Abdoulaye Fodé Ndione) نویسنده معاصر دیگر ، شاعر و نویسنده ی داستان های کوتاه و عضو چند انجمن ادبی سنگال است. از مهمترین آثار او مجموعه شعر "فوبوریَن" (Faubourienne) (2005) و یک مجموعه داستان کوتاه به نام "بیرا هه های پَرت" (Sentiers perdus) (2013) است که در آن موضوعات و گلچین هایی از مسائل روز را بیان کرده است.

-"نفیساتو دیا دیوف"(Nafissatou Dia Diouf) نویسنده دیگری که در سال 1973 در داکار به دنیا آمد. مهمترین اثر او رمان "خانه ی ادویه ها"(La Maison des épices) و موضوع آن ادبیات جوانان است. همچنین او آثاری چون شعر، داستان کوتاه و آواز را هم به رشته ی تحریر در آورده است و برنده چند جایزه ادبی نیزشده است.

-"فاما دیان سِن"(Fama Diagne Sène) نویسنده دیگری است که در سال 1969 در سنگال به دنیا آمد. آثار او شعر، داستان کوتاه، نمایشنامه و رمان بوده که جایزه بزرگ ادبیات سنگال را از آن خود کرده است. مهمترین اثر او "آواز های تاریکی ها"(Les chants des ténèbres) نام دارد. سبک این رمان بسیار ساده است و بیشترین مفهوم آن حقیقت گرایی است و بالاخره معروف ترین نویسنده معاصر سنگال "شيخ حميدو كان" (Cheikh Hamidou Kane) نام دارد که در سال 1928 در این کشور به دنیا آمد. او رمان «ماجراي مبهم» (Aventure ambigue) الهام گرفته از زندگي شخصي خود را نوشت. اين اثر جايزه ادبي آفريقاي سياه را در سال 1962 كسب كرد. در سال 1995 نيز كتاب «محافظان معبد» (Les gardiens du temple) را چاپ كرد. او در سازمان بين المللي كودكان (UNICEF) نیز حضور فعال دارد.

كشور سنگال به نوبة خود داراي حدود صد نويسنده ی قدیمی و معاصر است كه نيمي از آنها را نويسندگان زن تشكيل مي‌دهند. از مشهورترین نویسندگان زن سنگالی می توان به "مریما با" (Mariama ba) اشاره کرد. او در سال 1929 در داکار به دنیا و در سال 1981 در همان شهراز دنیا رفت. وی در سال 1980، جايزة نوما(Noma) را براي نوشتن رمانش «نامه‌اي بسيار طولاني» (Une si longue letter-1979) به خود اختصاص داد. داستان اين رمان جدا از زندگي شخصي خودش نبود و بيشتر منتقد موضوع چند همسري و عواقب آن در كشور سنگال بود. ویژگی رمان او این است که یکی از اولین آثار سنگالی است که مخاطبان آن بیشتر سنگالی هستند و این امر ملی بودن این اثر را نشان می دهد. (Ba, 1980: 131)پس از او می توان به نویسندگان زیر اشاره کرد:

-عليون ديوپ (Alioune Diop) (1910-1980): او یکی از متفکران بزرگ سنگالی و بنيانگذار مجله «حضور آفريقایی» در سال 1947 در پاريس و داكار بود. مجلة «دنياي سياه» را نیز كه جانشين روزنامه «دانشجوي سياه» بود تأسيس كرد، وي بنيانگذار «جامعه‌ي آفريقايي فرهنگ» (Société africaine de culture) در پاريس (1956) و در روم (1959) نیز بود و كنگرة «هنرهاي سياه» را در شهر داكار در سال 1966 سازماندهي كرد و بالاخره اینکه نقش به سزایی در ترویج فرهنگ سیاه داشت.

-عثمان سامبِن(Ousmane Sembène) (2007-1923) که در سال 1960 مهمترین رمان خود تحت عنوان "تکه های چوب خدا"(Les bouts de bois de Dieu) را نوشت که بیشتر به نقدی از وضعیت کارگران راه آهن بود. در سال 1961 وارد يك مدرسة سينمائی در مسكو شد و دو فيلم دربارة آفريقا توليد كرد. در سال 1968 يك كمدي تحت عنوان« حكم» (le mandate) عليه بورژازي سنگالي ساخت كه جايزه شاهكارهاي ادبي را به خود اختصاص داد. او فيلم‌هاي زيادي از خود ارائه داد كه البته تعدادي از آنها نیز سانسور مي‌شد اما او با سينماي مبارز مخالف بود و از یک روستا به روستاي ديگر آفريقا مي‌رفت تا فيلم‌ها و پيام‌هاي خود را به مردم برساند. وي در 9 نوامبر 2006 چند سال قبل از فوتش در اقامتگاه سفير فرانسه در داكار يك نشان افتخار از جمهوري فرانسه دريافت كرد و در سال 2007 در شهر يوف (Yoff) از دنيا رفت.

- عثمان سوسه دیوپ (1911-1973)- (Ousmane Socé Diop) او نه تنها يك نويسنده بلكه يك سياستمدار سنگالي بود. وي جزء افرادي بود كه در بين دو جنگ جهانی جنبش سياه «نگريتود» را بنيانگذاري كردند. اولين اثر ادبي او در سال 1935 رمان «كريم» بود، از آن پس نيز رمان هاي ديگري را به رشته تحرير درآورد. او كه مردي سياسي بود در سال 1956 "جنبش سوسياليست‌ اتحاد سنگالي((SUS: Mouvement socialiste d'union sénégalaise را پايه گذاري كرد و به «بلوك مردمي سنگالي» (BPS: Bloc populaire sénégalais) ملحق شد. پس از استقلال نيز در سال 1959 پست وزارت را گرفت. همچنين سفير سنگال در آمريكا، نماينده در سازمان ملل متحد و شهردار روفيسك (Rufisque) نيز از ديگر مناسب او بود.

-عبدالله سادجي (Abdoulaye Sadji) (1910-1961)او در سال 1929 يكي از اولين مدرسان سنگالی- آفريقايي در شهرهاي كازامانس، لوگا، داكار، روفيسك و تيس (Thiès) شد. وی پس از جنگ دوم جهاني براي استقلال سنگال مبارزه مي‌كرد. او نیز يكي از پيشگامان جنبش سياهان «نگريتود» بود. او با كمك لئوپولد سدار سنگور مقالات، رساله‌ها، حكايت‌ها و تعدادي رمان به رشته تحرير درآورد. اين آثار نشان‌دهندة علاقه او به فرهنگ آفريقايي است. از بين آثار او معروفترين آن رمان "ميموناMaïmonna) " ) (1953) و رمان" ني ني" (Nini) (1954) است (نام این دو رمان نام دو دختر است) كه سرنوشت دختران سنگالي را نشان مي‌دهد كه به اميد زندگي بهتر از روستاها به شهرها آمده، اما آيندة آنها به تباهي مي‌رود.

- شيخ آنتاد يوپ (Cheikh Anta Diop) ( 1986-1923) سنگالی، تاريخدان، انسان شناس و مرد سياست بود تأكيد او بر سهم آفريقا مخصوصاً آفريقاي سياسي در ایجاد فرهنگ و تمدن جهاني بود. او در سال 1960 در رسالة دكتري خود اثبات كرد كه مردم مصر عتيق آفريقايي‌هاي سياه بودند و زبان و فرهنگ مصر بعد از آن در آفريقاي غربي نفوذ كرده است. وی به رشتة فيزيك هسته‌اي روي آورد و دوره هاي خاصي را در این رشته گذراند. سپس به سنگال برگشت و در دانشگاه داكارتدریس را شروع کرد كه بعد فوتش نام او را (Ucad: Université Cheikh Anta Diop) روي این دانشگاه گذاشتند. در سال 1966 در اين دانشگاه اولين آزمايشگاه باستان شناسي را تأسيس كرد. او نيز در رسيدن سنگال به استقلال نقش بسيار مهمي ايفا كرد و براي دفاع ازفرهنگ آفريقا مبارزه مي‌كرد.

اولين اثر او «تمدن يا بربري، انسانشناسي بدون خودخواهي » بود. (Civilisation ou barbarie, anthropologie sans complaisance) او در اين اثر تئوري تاريخي – جغرافيايي را مطرح مي‌كند و مي‌گويد حضور انسان اوليه در آفريقا بوده است. دومين اثر او «بنيان‌هاي فرهنگي، تكنيك‌ها و صنايع يك دولت آينده فدرال آفريقاي سياه»

(Les fondements culturels, techniques et industriels d'un future Etat Fédéral d'AFrique noire)(1960)

است كه در آن تاريخ آفريقا را تفسير كرده است.

"ملت‌هاي سياه و فرهنگ" (Nations nègres et culture) (1954)

"اتحاد فرهنگي آفريقاي سياه" (Lunion culturelle de l'Afrique noire) (1954) و هفت كتاب ديگر از آثار او به شمار مي‌آيند.

-"حمیدو دیاپ" Hamido Diop) ( در سال 1953 در سنگال به دنیا آمد. او یک نویسنده، شاعر و یک منتقد معروف است که تخصص وی فلسفه است. علاوه بر این او یک وقایع نگار، جامعه شناس فرهنگ و ایدئولوژی ها و استاد تمام ادبیات فرانسه است. از او آثار زیادی از جمله نقد در مجلات مختلف آمریکایی، آفریقایی و اروپایی به چاپ رسیده است. از مهمترین آثار او می توان به "شعر آفریقایی و تعهد" (Poésie africaine et engagement) و "خونخواران امید" (Les Sanglots de l'espoir) نام برد. Ruth , 2000: 20-30) (Douglas and

مشاهیر ادبی سنگال

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی