روابط فرهنگی کانادا و ایران
در عصر حاضر فرهنگ به عنوان اصلی‌ترین ابزار قدرت نرم اهمیت بسیار یافته است. دیپلماسی فرهنگی نیز در سیاست خارجی کشورها، به ویژه کشورهایی که پیشینه تاریخی و فرهنگی دیرینه‌ای دارند، جایگاه ویژه‌ای پیدا کرده است. اولین وظیفه دیپلماسی فرهنگی در دنیای جدید تصویرسازی می‌باشد. تصویرسازی بر ذهنیت مردم و نخبگان تاثیر می‌گذارد و می‌تواند یک برند ملی برای کشور ایجاد کند. ایجاد اقتدار فرهنگی برای کشورها وظیفه دوم دیپلماسی فرهنگی به شمار می‌رود. این وظیفه در سال‌های اخیر بسیار اهمیت یافته است. می‌توان گفت دیپلماسی فرهنگی بر محیط داخلی نیز اثرات خود را به‌جا خواهد گذاشت. دیپلماسی فرهنگی موفق می‌تواند به انسجام اجتماعی و ملی و حس تعلق به جامعه ملی بیانجامد. موفقیت دیپلماسی فرهنگی در خارج و انعکاس آن در داخل باعث رضایت دولت می‌شود. زیرا شهروندان با اعتماد به نفس بهتر می‌توانند منافع ملی را پیش ببرند. کانادا تلاش کرده تا با استفاده از دیپلماسی موفق به مقابله با تهاجم فرهنگی(به ویژه از جانب امریکا) بپردازد. برای دستیابی به این مسئله این کشور در سطح بین المللی تلاش کرده است تا تنوع فرهنگی را بوسیله ابزارهای بین المللی حفظ کند. نهادهای زیر در پیشبرد دیپلماسی فرهنگی کانادا فعال هستند: اداره روابط فرهنگی بین المللی؛ اداره میراث کانادا؛ شورای کانادا برای هنر. این دستگاه‌ها با انجام دادن فعالیت‌های مختلف به ایفای نقش در حیطه دیپلماسی فرهنگی می‌پردازند. دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران تلاش و کوشش از پیش طراحی شده و سازمان یافته برای تأثیرگذاری بر برداشت‌ها، ادراکات، افکار، انگاره‌ها، ایده‌آل‌ها، ارزش‌ها، ایستارها و باورهای سایر ملت‌ها از طریق تبیین و ترویج فرهنگ و تمدن ایرانی و شناخت واقعی از فرهنگ‌های دیگر به منظور تأمین و توسعه منافع ملی است. سیاست‌های فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در کشورهای خارجی عمدتاً از طریق رایزنی‌های فرهنگی ج.ا. ایران در کشورهای مختلف اجرا می‌شود.
رایزنی فرهنگی سفارت ایران ج.ا. در کانادا در سال 1378 شمسی(1999 میلادی) با هدف تعمیق، توسعه و ارتقای سطح روابط فرهنگی میان دو کشور فعالیت رسمی خود را آغاز کرد. در پرتال این رایزنی تلاش در جهت معرفی ایران امروز، ترسیم چهره واقعی ایران در همه ابعاد، تبیین مبانی و معرفی دستاوردهای انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی ایران، امضای توافق نامه‌های همکاری مشترک با مراکز دولتی، دینی، علمی، فرهنگی و هنری کانادا، برپایی همایش‌های علمی و کنفرانس‌های بین المللی، اجرای تحقیقات و پژوهش‌های فرهنگی و علمی، برگزاری هفته‌های فرهنگی و هفته های فیلم در اتاوا، تورنتو، مونترال، ونکوور و سایر شهرهای مهم کانادا، ایجاد همکاری‌های رسانه‌ای و گردشگری، گسترش و تقویت ارتباط با جامعه گسترده ایرانیان کانادا، حمایت از تشکل‌های فرهنگی– هنری ایرانیان، تأسیس و تقویت مراکز جدید ایران‌شناسی و زبان فارسی، تأسیس اتاق‌های آموزش زبان فارسی، حمایت از برگزاری دوره‌های آموزش زبان فارسی، اعزام دانشجو و استاد به ایران برای شرکت در دوره‌های دانش‌افزایی، چاپ و انتشار کتب و مجلات به زبان انگلیسی برای معرفی بهتر و بیشتر ایران، برپایی نمایشگاه‌های مختلف در زمینه آثار هنری، تاریخی و معاصر ایران، قرآن، کتب اسلامی، نرم‌افزارهای رایانه‌ای، دعوت از گروه‌های موسیقی اصیل و معاصر ایران برای اجرا در برنامه‌های مختلف، حضور در نمایشگاه‌های بین المللی کتاب، ایجاد بخش‌های کتابخانه، محصولات چندرسانه‌ای، و به روزرسانی وب‌سایت‌های فارسی و انگلیسی رایزنی از جمله اهداف و زمینه‌های فعالیتی رایزنی فرهنگی ایران در کانادا قید گردیده است.
مهم‌ترین اقدامی رایزنی فرهنگی پس از برقراری روابط، اعزام دانشجویان بورسیه به دانشگاه‌های کانادا، حمایت فرهنگی و معنوی از مسلمانان و ایرانیان مقیم این کشور، ارتباط با بعضی مراکز علمی کانادا(مانند مرکز مطالعات اسلامی دانشگاه مک‌گیل) بوده است. دولت کانادا نیز به برگزاری برنامه‌های فرهنگی مرتبط با ایران(از جمله برگزاری هفته فرهنگی ایران در کانادا) کمک کرد. روابط فرهنگی بین دو کشور در سال‌های اخیر تحت تأثیر تنش‌های سیاسی به سردی گرایید. دولت کانادا رایزنی فرهنگی ایران را به استفاده از ایرانیان خارج از کشور برای اهداف خود و تحت پوشش برنامه‌های فرهنگی متهم کرد. این تنش‌ها در نهایت منجر به قطع روابط بین دو کشور و تعطیلی رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی در کانادا گردید.[۱]
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ لاریجانی، فاضل(1395). جامعه و فرهنگ کانادا. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی