احزاب سیاسی سوریه

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۲۸ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۵۲ توسط Momtaz (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی « در بازه 45 ساله بعد از سقوط امپراتوری عثمانی در 1918 تا کودتای 8 مارس 1963 که نظام تک­حزبی بر سوریه حاکم شد، به طور میانگین، تقریباً هر دو یا سه سال یک مرتبه، یک حزب جدید در سوریه تأسیس شده­است که نوعاً غیر اسلامی و ناسیونالیستی، سوسیالیستی و یا دمو...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

در بازه 45 ساله بعد از سقوط امپراتوری عثمانی در 1918 تا کودتای 8 مارس 1963 که نظام تک­حزبی بر سوریه حاکم شد، به طور میانگین، تقریباً هر دو یا سه سال یک مرتبه، یک حزب جدید در سوریه تأسیس شده­است که نوعاً غیر اسلامی و ناسیونالیستی، سوسیالیستی و یا دموکراتیک به صورت انفرادی و یا التقاطی هستند.

پیش از سقوط عثمانی، فعالیت حزبی در سوریه تابعی بود از احزاب عثمانی؛ مثل ائتلاف «ترکان جوان» از چند گروه سیاسی تجددگرا اعم از ملی‌گرا، مشروطه‌خواه و اصلاح‌طلب که در سال ۱۸۸۹ میلادی، در که آغاز «جمعیت اتحاد و ترقی» محسوب می­شود که رسماً در سال ۱۹۰۶ تأسیس شد.

اخوان المسلمین سوریه که در سال ۱۹۳۵، در شهر حلب، به پیروی از اخوان مصر به وسیله «مصطفی السیاعی» (1915-1964) تشکیل شد، تنها حزب اسلامی متقدم سوریه است.

ناسیونالیسم تحفه ترکان عثمانی بود. دموکراسی هدیه غرب و سوسیالیسم تحفه شرق که از سه طرف به تفکر اسلامی می­تاختند که ژنوم اصلی ملت سوریه از دیرباز بوده، هست و خواهد بود.

جامعه عرب باتحزب چندان همراه نیست و بیشتر افراد کاریزماتیک هستند که مردم را با احزاب همراه می­کنند. احزاب سیاسی سوریه هم از این پدیده مستثنا نیستند؛ به همیندلیل، چندان هم متعدد نیستند و مانند اغلب احزاب جهان سوم، ظهور و سقوط فصلی در مقاطع انتخاباتی یا بحرانی داشته­اند و تنها سه حزب ملی، کمونیست و بعث را می­توان به معنی واقعی کلمه حزب نامید. فهرست احزاب سوریه تا قبل از بحران 2011 بدین ترتیب است:

1 الاستقلال العربي 1919 هسته اولیه حزب ملی
2 الكتلة الوطنية (حزب ملی) 1928 هاشم الأتاسي، شكري القوتلي(پیش­گفته)
·       3 ·       السوري القومي الاجتماعي

(سوسیال ناسیونالیست سوریه)

1932 أنطون سعادة(۱۹۰۴ -۱۹۴۹)  [206]
4 الشيوعي (کمونیست) 1935 خالد بكداش (پیش­گفته)
·       5 ·       البعث العربي الاشتراكي

·       (سوسیالیست عرب)

1947 میشل عفلق، احمد البیطلار، زکی ارسوزی (پیش­گفته)
6 الشعب (مردم) 1948 ناظم القدسي (1906-1998)[207]، رشدي الكيخيا (1899-1987)[208]
7 اتحاد الشباب الديمقراطي السوري

(اتحادیه جوانان دموکراتیک سوریه)

1949 شاخه جوانان حزب کمونیست
·       8 ·       الوحدويين الاشتراكيين

·       (متحدین سوسیالیست)

1952 جنبش ناصری
9 حركة التحرر العربي

(جنبش آزادی عرب)

1952 ادیب الشیشکلی (1864-1909)[209]
·       10 ·       الشيوعي السوري (الموحد/متحد) 1986 یوسف فیصل؛ منشعب از حزب کمونیست به جهت مخالف با اصلاحات گورباچف (پرسترویکا)
·       11 ·       الشيوعي السوري  (بكداش) 1972 خالد بكداش  بعد انشعاب
·       12 ·       الاتحاد الاشتراكي العربي

·       (اتحاد سوسیالیست عرب)

1973 جنبش ناصری که به وحدت مصر و سوریه انجامید.
·       13 ·       الوحدوي الاشتراكي الديموقراطي

(اتحادیه سوسیالیست دموکراتیک)

1974 احمد الاسعد ( 1902 - 1961 ) سیاستمدار جبل عاملی
14 الديمقراطي الكردي السور (P.D.K.S)

(دموکرات کرد سوریه)

1957 صلاح الدین بدری و فیصل یوسف؛ همسو با حزب دموکرات بارزانی عراق
15 العمل الشيوعي (کمونیستی کارگر) 1976 عبد العزيز الخير وفاتح جاموس وأصلان عبد الكريم. خاندان اسد سرکوبشان کرد.
·       16 ·       الاتحاد العربي الديموقراطي

·       (اتحاد دموکراتیک عرب)

1992 يوسف جعيداني وغسان أحمد عثمان منشعب از الاتحاد الاشتراكي العربي
17 الاتحاد السرياني 2005
18 جبهة الخلاص الوطني

(جبهه نجات ملی)

2005 عبدالحلیم خدام