رویارویی حزب کمونیست با کومین تانگ
مقدمه
تقابل حزب كمونیست و دولت عملا آغاز و حزب کمونیست با استفاده از حمایت مالی و سیاسی كارگران و كشاورزان در سال1930، نیروی عظیمی را گرد آورده و به سوی شهرها حركت و چندین شهر را نیز به تصرف در آورد. در این حركت نظامی، استان جیانگ سو نیز به تصرف نیروهای كمونیست(←حزب کمونیست) درآمد و قدرت حزب و مائو افزایش یافت. مائو در این منطقه برخلاف توصیه های نماینده ی کمینترن که بر بسیج کارگران تأکید داشت، باتوجه به شرایط اجتماعی جامعه ی چین که عمدتا جامعهای کشاورزی بود، بر بسیج دهقانان و ظرفیت انقلابی آنان اعتقاد و اصرار داشت و در همین دوران بود که با تشکیل جمهوری شورایی چین(Chinese Soviet Republic)برخی از ایده های کمونیستی(←حزب کمونیست) ویژه ی چین را به مورد اجرا گذاشت و به موفقیت هایی در زمینه ی جذب دهقانان و روستاییان دست یافت.
رویارویی حزب کمونیست با کومین تانگ
مائو بدون مشورت با حزب و با همکاری یکی از فرماندهان محلی به نام جودِ(Zhu De) اقدام به تشکیل نیروهای چریکی دهقانی نموده و در زمستان 1928تعداد آنان از 10 هزار نفر فراتر رفت. این درحالی بود که شورش هایی که بنا به دستور کمینترن در شهرها با سازماندهی کارگران صورت میگرفت، یکی پس از دیگری با شکست مواجه می شد. موفقیت های مائو در سازماندهی دهقانان بر اعتبار و پرستیژ وی افزود. لذا، او از دفتر سیاسی حزب که تحت حمایت شوروی بود دعوت کرد تا از نزدیک با تشکیلات وی آشنا شوند. در اوایل1930که دفتر سیاسی حزب همچنان مخالف تشکیل نیروی مستقل نظامی توسط مائو تحت عنوان ارتش سرخ بود، درگیری های سنگینی میان ارتش سرخ و نیروهای ملی رخ داد که باعث افزایش بیشتر نفوذ و اعتبار مائو در حزب کمونیست شد. در اكتبر سال 1934 قوای دولتی كمونیست ها(←حزب کمونیست)را در مناطق تحت کنترل جمهوری شورایی چین در جیانگشی، شدیدا تحت فشار قرار داده و آنها مجبور به ترك این مناطق شده و به دستور مائو راهپیمایی بزرگ هزاران كیلومتری را از جنوب چین به سمت شمال آغاز و هزاران پارتیزان زن و مرد مسیر طولانی 12هزار کیلومتری را با مشقات و دادن تلفات زیاد كه عمدتا از گرسنگی و سرما بود طی کرده و در شهر یان اَن(Yan An)مستقر شدند[۱].
نیز نگاه کنید به مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین
کتابشناسی
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی بنت الهدی،