گستره ی خشونت علیه زنان در چین

از دانشنامه ملل

گستره‌­ی خشونت علیه زنان

قبل‌ از تأسيس‌ چين‌ نو در سال‌ 1949، اغلب‌ زنان‌ این کشور‌ ماندن‌ در خانه‌ و مراقبت‌ از اعضای خانواده‌ رابر كاركردن‌ در بيرون‌ از خانه‌ ترجيح‌ می‌­دادند. بنابراين،‌ به‌ راحتی و به‌ شكلی صحيح‌ با يكديگر برخورد و رفتار می‌كردند و كار سخت‌ برا‌ی هر دو طرف‌ قابل‌ درك‌ بود. ولی اكنون‌ وضعيت‌ تغيير كرده‌ است. زن‌ و مرد هر دو شاغلند و پس‌ از بازگشت‌ به‌ خانه‌ مشغله‌­ها و مشكلات‌ محل‌ كار را به‌ منزل‌ نيز منتقل‌ می­‌كنند و تحت‌ همين‌ فشارهای شغلی،‌ پديده­‌ی‌ خشونت‌­های خانوادگی نیز شدت‌ می‌گيرد. براساس خبر منتشره در روزنامه­‌ی خلق چین، در یک سوم از 270میلیون خانوار چینی، مشکل خشونت خانوادگی جریان دارد.

(People’s Daily ،2009)

خانم جِن­یان(Zhen Yan)، معاون فدراسیون سراسری زنان چین در سخنرانی خود در اجلاس سالانه­‌ی این فدراسیون در هشتم ماه مارس2012، خواستار تقویت قانون خشونت علیه خانواده شد. وی گفت مقررات موجود قادر به جلوگیری از خشونت خانوادگی در این کشور نیست. طبق آخرین آمار منتشره در خصوص میزان خشونت­‌های خانوادگی در چین، سالانه بین 40 تا 50هزار مورد خشونت خانوادگی به ثبت می­‌رسد که این میزان در مقایسه با آمار واقعی خیلی پایین­‌تر است. (Xinhua News Agency ,2002)

براساس یک نظر سنجی که توسط این فدراسیون در خصوص چگونگی برخورد زنان روستایی با موضوع خشونت خانوادگی انجام گرفته است، 50درصد به بزرگان روستا مراجعه کرده، 33درصد متقابلا واکنش خشونت آمیز نشان می­‌دهند و تنها 7درصد برای حل مشکل خود به مراجع قانونی مراجعه می­‌کنند. به همین خاطر، فدراسیون زنان در سرتاسر کشور برای کمک به قربانیان خشونت خانوادگی بیش از6181 تلفن آزاد و 8958 مرکز مشاوره­‌ی رایگان قانونی برای جلوگیری و برخورد با خشونت خانوادگی راه اندازی کرده است.

هم­چنین، براساس آمار منتشره، در سال 2008، تعداد موارد خشونت­‌های خانوادگی گزارش شده به مراجع قانونی در چین، بیش از97874مورد بوده است که نسبت به سال 2007(72606مورد) حدود 12درصد افزایش داشته و این نرخ افزایش به صورت سالانه حفظ شده است.

(Number of domestic violence cases on the rise: www.chinapost.com)

تشکیل گروه مدنی دفاع از حقوق زنان

با شدت‌ گرفتن‌ اين‌ پديده­‌ی‌ ناهنجار در جامعه­‌ی‌ چين‌، اخيرا گروهی از مردان،‌ برای نخستين‌ بار به‌­منظور مبارزه‌ با خشونت­‌های خانوادگی تشكيلاتی را ايجاد كرده‌­اند. در سال1991در كانادا نيز چنين‌ گروهی شکل گرفت و به‌ دنبال‌ آن‌ تلاش‌ مردان‌ سایر كشورها برای مبارزه‌ با اين‌ پديده‌ كه‌ قربانيان‌ اصلی آن‌ زنان‌ هستند، قوت‌ گرفت‌ و تشديد شد. شعار اين‌ گروه‌ اين‌ است‌ كه‌ همه‌ بايد متعهد شوند كه‌ در مقابل‌ خشونت­‌هايی كه‌ علیه زنان‌ در جهان‌ و در هر كشوری که واقع‌ مي­‌شود، ساكت‌ ننشينند. اعضای اين‌ گروه‌ معتقدند، گرچه‌ در بسياری از كشورها خشونت‌ خانوادگی علیه زنان‌ كم­تر به‌ چشم‌ می‌خورد، اما بسياری از مردم‌ درمقابل‌ اين‌ پديده‌ سكوت‌ اختيار کرده و زمينه‌ را برای رشد خشونت‌­های خانوادگی فراهم می­‌سازند.

صندوق توسعه­‌ی‌ زنان‌ سازمان‌ ملل‌ در چين، در سال2002میلادی، مبارزه‌ عليه‌ خشونت‌ علیه زنان در چين‌ را آغاز و به‌ دنبال‌ آن‌ گروهی متشكل‌ از وكلا، پزشكان، خبرنگاران، دانشجويان، معلمان، كارگران‌ و ديگر اقشار اجتماعی برای دفاع از حقوق زنان تشكيل‌ شد. اين‌ گروه‌ از تمامی اعضای جامعه‌ به­ ويژه‌ مردان‌ دعوت‌ كرد‌ تا با هر نوع‌ خشونت‌ علیه زنان‌ در چین، به‌ مبارزه‌ برخاسته‌ و در مقابل‌ آن‌ سكوت‌ نكنند و از هر تلاشی برای ريشه­‌كن‌ كردن‌ خشونت­‌های خانوادگی بهره‌ گرفته‌ و در مقابل‌ چنين‌ روندی ساكت‌ ننشسته و ‌ به‌ پيشبرد ايده­‌ی‌ برابری جنسيتی‌ در این کشور كمك‌ نمايند.

به‌ گفته­‌ی‌ كارشناسان،‌ محور كار اين‌ گروه‌ ايجاد نوعی مشاركت‌ و برابری بين‌ زن‌ و مرد و برقراری توازن‌ ميان‌ آنان‌ است‌ تا از‌ اين‌ طریق‌ از شدت‌‌ خشونت‌­ها كاسته‌ شود. اين‌ مبارزات‌ به ­ويژه‌ در استان‌­هايی هم­چون‌»ليائونينگ» در شمال‌ شرق، «جيانگ‌ سي» در شرق و «هونان‌« در مركز چین شدت‌ و گسترش‌ بيشتری دارد.

از سوی ديگر، سازمان‌ توسعه‌­ی زنان‌ سازمان‌ ملل‌ از دولت‌ چين‌ خواسته‌ است‌ تا برای كمك‌ به‌ زنانی كه‌ قربانی چنين‌ خشونت‌­هايی می‌­شوند، بودجه‌ بيشتری اختصاص‌ دهد. دولت­‌های محلی نيز برای پايان‌ دادن‌ به‌ خشونت­‌های خانوادگی در اين‌ كشور در چند سال‌ گذشته‌، يك‌ سیستم‌ جامع‌ و فراگيری را تشكيل‌ داده‌­اند كه‌ براساس‌ آن‌ ادارات‌ امنيت‌ عمومی، ارگان‌­های قضايی و گروه­‌های فعال زنان‌ كه‌ هدف‌ آنان‌ مبارزه‌ با چنين‌ خشونت­‌هايی است، می­‌توانند در این مبارزه مشاركت‌ داشته‌ باشند.[۱]

کتاب شناسی

  1. سابقی،علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد اول، ص393-397