بهائيت در اردن
بهائيت:
بهائيت دين سوم غالب در کشور اردن در کنار اسلام و مسيحيت به شمار مي‌رود. بهائيان از اواخر قرن نوزدهم ميلادي، اسکان در کشور اردن را آغاز نمودند. درآن زمان بهائيان يا به دليل شرايط خفقان آور قاجار به اردن مهاجرت کرده و درآنجا سکني گزيدند يا کساني بودند که براي زيارت موسس دين بهائيت به عکا (مرکز بهائيت در جهان که در شمال اسرائيل واقع شده است) مهاجرت مي‌کردند. آنها معتقد بودند که ميرزا حسينعلي نوري پيامبر است و پيامبري هنوز ادامه دارد و قطع نشده است. او ابتدا به عراق، سپس استانبول و عکا تبعيد شد و در سال 1892 در عکا درگذشت و بدين ترتيب اين شهر به قبله گاه بهائيان جهان مبدل گرديد. هم اکنون شهر حيفا مرکز بهائيان دنياست.
باوجود اينکه اغلب بهائيان ساکن در اردن، اصالتاً ايراني هستند، اما خود را به فرهنگ اردني منتسب دانسته و از لحاظ مکاني نيز خود را اصالتاً اردني مي‌دانند. آنها در حدود 120 سال قبل جمع شدند و اجتماعي را در روستاي عدسيه در مناطق شمالي اردن تشکيل دادند. اما از آنجا که پس از جنگ 1967 ميلادي در اطراف اين روستا مراکز نظامي و چريکي فلسطيني پديد آمد، اين منطقه مورد حمله توپخانه و هواپيماهاي اسرائيلي قرار گرفت و به کلي ويران شد و ساکنان آن مجبور به ترک روستا و مهاجرت به شهرهاي ديگر اردن شدند. به اين ترتيب امروزه در همة شهرهاي اردن ساکن می‌باشند. دولت اردن هم اکنون آنها را به عنوان ديني مستقل مي‌شمارد، بنابراين از مشکلات رسمي يا اجتماعي رنج نمي‌برند و به صلح، کار اجتماعي و اخلاقي پايبندند ولي در احزاب سياسي مشارکت نمي‌کنند. آنها شهروند اردني و نماينده نسل چهارم بهائيت در اردن مي‌باشند. (19)