اینترنت در فرانسه
اينترنت
اینترنت در فرانسه پیش از 1994 توسط شرکت ها و دانشگاه ها استفاده می شد. از سال 1994 خدمات اینترنتی به صورت عمومی عرضه شد. از سال 2000 به بعد است که کاربران اینترنتی به صورت جهشی افزایش یافتند. فرانس نت و فری جزو اولین شرکت های خدماتی اینترنتی بودند. آئول به دلیل عرضه سی دی های رایگان و انبوه و به دلیل قیمت مناسبش بین سال های 1996 تا 2000 موفقیت بزرگی را کسب کرد .بر اساس آمار 2010 فرانسه با جمعیت 64768389 نفر دارای بیست میلیون اشتراک اینترنتی و 3/42 میلیون کاربر اینترنتی بعد از آلمان و انگلیس سومین جایگاه را در اروپا داشته است.به عبارتی 9/68٪ جمعیت فرانسه از خدمات اینترنتی بهره مند شده اند. شرکت های عرضه کننده خدمات اینترنتی عبارتند از: اورانژ( 87/45٪)، فری ( 01/23٪) ، اس. اف.ار(95/22٪)، بویگ تله کوم(77/5٪) و شرکت های دیگر( 57/6٪). متوسط سرعت اینترنت 44 مگابیت بر ثانیه است که این سرعت برای اکثر کاربران خانگی 6/4 مگابیت برثانیه است. آی اس پی" فری با 29 یورو در ماه خدمات اینترنت با پهنای باند، پهنای باند تلفن و تلویزیون از راه اینترنت را عرضه می کند. از آنجا که " روستائیان و ساکنان مناطق دور افتاده فرانسه نیز از اینترنت پرسرعت در این سال ها برخوردار شده اند گفته می شود بیش از 94 درصد از کاربران اینترنت در فرانسه به اینترنت پرسرعت با پهنای باند دسترسی دارند.[30]
با همت شهرداري پاریس، اين شهر زير پوشش اينترنت بي‌‌سيم و رايگان قرار گرفته و به (آن‌لاين‌ترين) پايتخت بزرگ جهان تبديل شده است.
کارشناسان رسانه ها در فرانسه بر این باور هستند که پس از تلویزیون ، اینترنت به مهمترین منبع خبری برای شهروندان تبدیل شده و حتی از رادیو و رسانه های مکتوب نیز پیشی گرفته است. امروز نمی توان اینترنت را از تبلیغات انتخاباتی و نیز از خبر رسانی تفکیک کرد. وب و وبلاگ، نقش به سزايي در انتخابات رياست جمهوري فرانسه ايفا کرده اند. وب همواره در رويکرد سياسي اين کشور تاثير گذار بوده ، و در ميان فرانسويان بسيار محبوب است: از هر دو فرانسوي، يک نفر با وب سرو کار دارد و در فرانسه حدود 4 ميليون وبلاگ، فعال هستند. احزاب سياسي فرنسه زماني متوجه اهميت وب شدند که کشورشان به همه پرسي قانون اساسي اتحاديه اروپا در سال 2005 راي منفي داد. "رسانه ها جواب مثبت دادند، اما وب "نه" گفت." در انتخابات ریاست جمهوری سال 2007 فرانسه نقش اینترنت کم رنگ تر بود و به وبلاگها محدود می شد و برخی از نامزدها کمتر به اینترنت توجه می کردند. سگولن رويال( رقیب سارکوزی)، نوعي استراتژي در پيش گرفت که رکن اصلي آن بحث و مناظره بود. اما در مقابل، سارکوزي توجه خود را تنها معطوف به سايت خود کرد. تيم رويال نقشه اي از وبلاگ هاي حامي تهيه کرده بود. چهل کارشناس، پيام ها و پيشنهاد هاي مردم را به دقت بررسي مي کردند و ايده هاي مهم را جدا مي کردند. سارکوزي فعاليت خود را در دنياي مجازي از سال 2006 آغاز کرد. گروه حاميان سارکوزي در وب، بسيار فعال بودند. "لواکدو موريه" که براساس آخرين رتبه بندي، بانفوذترين و محبوب ترين بلاگر فرانسه است، به طور غير رسمي در مسايل مربوط به وب، به سارکوزي ياري رساند. بنابراین، هر دو کانديدا از وب هوشمندانه استفاده کرده بودند. اما يکي، از آن به عنوان تکنيک استفاده کرد و ديگري وب را وسيله اي در کنار برنامه اش قرار داده بود و آن که تمرکز بيشتري بر روي اين مساله داشت پيروز شد. در سال 2012 با توجه به این که سی میلیون فرانسوی عضو فیس بوک و چندین میلیون عضو توئیتر بوده اند، تغییرات در تبلیغات انتخاباتی کاملا مشهود بوده و راههای جدید ارتباطی، رای دهندگان را به بازیگران اصلی تبلیغات انتخاباتی تبدیل نموده بود. باید خاطر نشان کرد که با وجود اهمیت اینترنت در فرانسه اما وب هنوز نتوانسته جايگزين قدرت جادويي تلويزيون شود.
وبلاگ نويسي
فرانسه از جمله كشورهايي است كه با رشد پديده وبلاگ نويسي رو به‌رو بوده و اين روند هر روزه شتاب بيشتري به خود مي‌گيرد. فرانسوي‌ها واژه وبلاگ را به "بلوگ" برگردانده‌اند تا زبان فرانسه را پاس داشته باشند. نگاهي به وبلاگ‌هاي منتشره در اين كشور نشان مي‌دهد كه وبلاگ بر خلاف بسياري از جوامع رو به رشد، ابزار مبارزه سياسي و اجتماعي نيست و بيشتر جوانان از آن به‌عنوان وسيله‌اي براي ابراز احساسات و عواطف جواني و تبادل تجربه‌هاي رمانتيك خود سود مي‌جويند. سهولت استفاده، احساس اقتدار از داشتن يك رسانه شخصي و تقسيم دانسته‌هاي شخصي با ديگران از جمله انگيزه‌هايي است كه افراد را به سوي وبلاگ نويسي مي‌كشاند. اين نشريه مجازي كم هزينه، موثر و پر مخاطب امروزه در فرانسه ۲/۵ ميليون نفر را جذب كرده است. افزون بر اين موارد، سياستمداران نيز به جمع وبلاگ نويسان پيوسته‌اند.
اولين وبلاگ‌هاي فرانسوي در سال ۱۹۹۶پا به عرصه وجود گذاشتند و امروز با گوناگوني موضوعات و فراواني نويسندگان، در كنار ساير موارد عادي مانند خاطره نويسي، سفرنامه، خبر، موسيقي، طنز و ... به وبلاگ‌هاي تخصصي عكس (فتو بلاگ)، مد (كاستينگ) و فيلم (ويديو بلاگ) نيز تقسيم مي‌شوند.
"اسكاي بلاگ" فرانسه پيشتازترين سايت براي دادن فضا به متقاضيان وبلاگ است. "اسكاي راك" زير مجموعه اسكاي بلاگ است كه طراحان اوليه آن از شنوندگان و علاقه‌مندان موسيقي راديو بوده‌اند و بعد با پديد آمدن اينترنت، به اين فكر افتاده‌اند سيل مشتاق جوانان را در جايي گرد آورند و امروزه با داشتن بیش از ۱۰۰هزار مشتري وبلاگ نويس از اين بابت خرسندند. اين سايت در هر ۱۲ثانيه يك صفحه جديد به خود مي‌بيند و تاكنون بیش از100 ميليون مقاله و ۱۴۸ميليون پانويس را در خود جاي داده است. براساس آمارهاي جهاني، امروزه از بين ۱۴ تا ۳۴ميليون بلاگري كه در سراسر اين شبكه جهاني شكل گرفته، سهم فرانسه تا ۲۲درصد ارزيابي مي‌شود. "اسكاي بلوگ"، "اسكاي نت بلوگ"، "يوبلوگ"، "نيوكي"، "ژورنال سكره"، "مون بلوگ"، "اروپ دو بلوگ"،" كانال بلوگ"، "بلوگ" و "او- ا- فور" به‌ترتيب استقبال، از سايت‌هاي مادر وبلاگ‌نويسي در فرانسه است.
از نظر زبان، هنوز فرانسوي‌ها پس از انگليسي دومين زبان كاربران وبلاگ‌نويسي را در جهان به خود اختصاص مي‌دهند. امروزه در "ث.ان.ار.اس" يا مركز تحقيقات علمي فرانسه حوزه مطالعات وبلاگ داير شده تا به بررسي ابعاد و تاثيرات اين مساله اجتماعي همت گمارده شود.
رفتار امروز وبلاگ نويس‌ها، به‌گفته مسوولان سايت‌هاي مادر، نسبت به روزهاي نخست اندكي تعديل شده زيرا ابتدا اين سايت توسط كساني اشغال مي‌شد كه بيشتر به هرزگي تصويري يا نوشتاري مي‌پرداختند ولي اكنون به بيان رمانتيك و احساسي گرايش يافته است. مقامات ناظر بر اينترنت و وبلاگ نويسي در فرانسه نسبت به فحاشي و فرقه‌گرايي، نژاد ستيزي و بويژه سوء‌استفاده جنسي از كودكان حساسيت دارند. اين نكته با دستگيري و محاكمه باندهاي آزار جنسي كودكان در فرانسه تشديد شد و امروزه گرفتن تصاوير از كودكان در فضاهاي عمومي جز در موارد مجاز، از سوي دولت ممنوع شده است.
در مركز "اسكاي بلاگ" چند نفر روزانه صفحات شخصي وبلاگ نويسان را مرور و كنترل مي‌كنند. اين افراد روزانه ۸۰ تا ۱۰۰هزار تصوير را بازديد مي‌كنند كه حاصل آن بستن حدود ۶۰وبلاگ در روز است.
همچنين تحقيقات نشان مي‌دهد فرانسويان نسبت به ملت‌هاي ديگر از افشاي هويت و ماهيت خود در وبلاگها ابايي ندارند، آنان با چهره‌هايي آشكار و هويتي نمايان به بيان آرا، عقايد و تمايلات خود مي‌پردازند. بسياري از مشتريان وبلاگ نويس اين سايت‌ها پس از مدتي ، دست به طراحي سايت مستقل زده و يك پايگاه اينترنتي شخصي داير كرده‌اند. آنان با تجربه وبلاگ‌هاي رايگان پا به دنياي سايت‌هاي حرفه‌اي مي‌گذارند و در حوزه جديد عنصر سود و زيان مادي نيز به موارد قبلي اضافه مي‌شود. در اين مرحله بسياري از آنان براي گردش مالي سايت به جذب تبليغات بازرگاني روي مي‌آورند. همچنين سايت‌هاي حرفه‌اي امكانات بيشتري نيز به آنان مي‌دهند تا با طراحي كامل‌تر و متنوع‌تر بتوانند فضاي حرفه‌اي را سامان دهند. ولي امروزه برخي از سايت‌ها نيز صفحه‌هاي وبلاگ مشتريان خود را بهاگذاري كرده‌اند، روزنامه معروف "لوموند" از جمله آنهاست كه مي‌توان حدس زد شهرت و اعتبار اين رسانه بين‌المللي از مهمترين دلايل پولي بودن وبلاگ نويسي در آن باشد.[31]
تشدید مجازات کپی غیر مجاز از اینترنت
یک قانون جدید در فرانسه، مجازات کسانی را که به طور غیرمجاز از موزیک، فیلم یا نرم‌افزار عرضه شده در اینترنت ، کپی‌برداری می‌کنند، شدیدتر کرده است. بر اساس این قانون که از تصویب پارلمان و شورای قانون اساسی فرانسه گذشته است، قاضی‌ها می‌توانند متخلفان را به محرومیت استفاده از اینترنت تا یک سال، یا جریمه‌‌ی نقدی سنگین یا حتی زندان محکوم کنند. بر اساس این قانون پس از دو اخطار به دانلودکنندگان غیرقانونی موسیقی و فیلم که اولی با ایمیل و دومی با نامه صورت می‌گیرد، در مرتبه سوم به قطع اینترنت مبادرت خواهد شد. از اوایل سال 2010 در صورت مشاهده تخلف دسترسی عاملان آن به اینترنت قطع و به این ترتیب هکرها مجبور خواهند شد برای ادامه استفاده از اینترنت حق اشتراک بپردازند که در صورت خودداری از این اقدام مشمول مجازات مضاعف خواهند شد. نهادهای تولیدکننده فیلم و موسیقی از این قانون حمایت کردند. فرانسه با تصویب این لایحه نخستین کشور اروپایی است که قانون قطع دسترسی به اینترنت را اجرا می‌کند.
قانون مبارزه با سایت های غیر اخلاقی اینترنت
مجلس فرانسه قانونی را به تصویب رساند که به دولت اجازه می‌دهد در مبارزه با جرائم رایانه‌ای و سایت های غیراخلاقی، اینترنت را فیلتر کند. این قانون که "Loppsi 2" نام دارد در اصل چهار پروژه قانون امنیت ملی است که پس از مناقشات و بحث های مختلف سرانجام در مجلس فرانسه تصویب شد. بر پایه این قانون، دولت خواهد توانست بدون حکم قاضی سایت های اینترنتی غیراخلاقی و یا سایت هایی که امنیت ملی را به خطر می اندازند، فیلتر کند. بسیاری از انجمن های آزادی بیان و نمایندگان احزاب مخالف دولت از مخالفان مهم تصویب این قانون به شمار می‌روند. این مخالفان نگران این مسئله‌اند که دولت تنها برای مبارزه با سایت های غیراخلاقی و سایتهای جنایتکاران انفورماتیکی استفاده نکرده و از اختیارات خود برای فیلتر کردن سایت های مخالف خود و سانسور سوء استفاده کند.[32]