اینترنت در فرانسه

از دانشنامه ملل

اینترنت در فرانسه پیش از 1994 توسط شرکت‌ها و دانشگاه‌ها استفاده می‌شد. از سال 1994 خدمات اینترنتی به صورت عمومی عرضه شد.  از سال 2000 به بعد است که  کاربران اینترنتی به صورت جهشی افزایش یافتند. فرانس نت و فری جزو اولین شرکت‌های خدماتی اینترنتی بودند. آئول به دلیل عرضه سی دی‌های رایگان و انبوه و به دلیل قیمت مناسبش بین سال‌های 1996 تا 2000 موفقیت بزرگی را کسب کرد. بر اساس آمار 2010 فرانسه با جمعیت 64768389 نفر دارای بیست میلیون اشتراک اینترنتی و 3/42 میلیون کاربر اینترنتی بعد از آلمان و انگلیس سومین جایگاه را در اروپا داشته است. به عبارتی 9/68٪ جمعیت فرانسه از خدمات اینترنتی بهره‌مند شده‌اند. شرکت‌های عرضه‌کننده خدمات اینترنتی عبارتند از: اورانژ( 87/45٪)، فری ( 01/23٪)، اس. اف.ار(95/22٪)، بویگ تله کوم(77/5٪) و شرکت‌های دیگر( 57/6٪). متوسط سرعت اینترنت 44 مگابیت بر ثانیه است که این سرعت برای اکثر کاربران خانگی 6/4 مگابیت برثانیه است. آی اس پی" فری با 29 یورو در ماه خدمات اینترنت با پهنای باند، پهنای باند تلفن و تلویزیون از راه اینترنت را عرضه می‌کند. از آنجا که "روستائیان و ساکنان مناطق دور افتاده فرانسه نیز از اینترنت پرسرعت در این سال‌ها برخوردار شده‌اند گفته می‌شود بیش از 94 درصد از کاربران اینترنت در فرانسه به اینترنت پرسرعت با پهنای باند دسترسی دارند.[۱] با همت شهرداری پاریس، این شهر زیر پوشش اینترنت بی‌‌سیم و رایگان قرار گرفته و به (آنلاین‌ترین) پایتخت بزرگ جهان تبدیل شده است.

‪ کارشناسان رسانه‌ها در فرانسه بر این باور هستند که پس از تلویزیون، اینترنت به مهم‌ترین منبع خبری برای شهروندان تبدیل شده و حتی از رادیو و رسانه‌های مکتوب نیز پیشی گرفته است. امروز نمی‌توان اینترنت را از تبلیغات انتخاباتی و نیز از خبررسانی تفکیک کرد. وب و وبلاگ، نقش به سزایی در انتخابات ریاست جمهوری فرانسه ایفا کرده‌اند. وب همواره در رویکرد سیاسی این کشور تاثیرگذار بوده، و در میان فرانسویان بسیار محبوب است: از هر دو فرانسوی، یک نفر با وب سرو کار دارد و در فرانسه حدود 4 میلیون وبلاگ، فعال هستند. احزاب سیاسی فرنسه زمانی متوجه اهمیت وب شدند که کشورشان به همه پرسی قانون اساسی اتحادیه اروپا در سال 2005 رای منفی داد. "رسانه‌ها جواب مثبت دادند، اما وب "نه" گفت." در انتخابات ریاست جمهوری سال 2007 فرانسه نقش اینترنت کم رنگ‌تر بود و به وبلاگ‌ها محدود می‌شد و برخی از نامزدها کم‌تر به اینترنت توجه می‌کردند. سگولن رویال( رقیب سارکوزی)، نوعی استراتژی در پیش گرفت که رکن اصلی آن بحث و مناظره بود. اما در مقابل، سارکوزی توجه خود را تنها معطوف به سایت خود کرد. تیم رویال نقشه‌ای از وبلاگ‌های حامی تهیه کرده بود. چهل کارشناس، پیام‌ها و پیشنهاد‌های مردم را به دقت بررسی می‌کردند و ایده‌های مهم را جدا می‌کردند. سارکوزی فعالیت خود را در دنیای مجازی از سال 2006 آغاز کرد. گروه حامیان سارکوزی در وب، بسیار فعال بودند. "لواکدو موریه" که براساس آخرین رتبه‌بندی، با نفوذترین و محبوب‌ترین بلاگر فرانسه است، به طور غیر رسمی در مسائل مربوط به وب، به سارکوزی یاری رساند.  بنابراین، هر دو کاندیدا از وب هوشمندانه  استفاده کرده بودند.

اما یکی، از آن به عنوان تکنیک استفاده کرد و دیگری وب را وسیله‌ای در کنار برنامه‌اش قرار داده بود و آن که تمرکز بیشتری بر روی این مساله داشت پیروز شد. در سال 2012 با توجه به این که سی میلیون فرانسوی عضو فیس‌بوک و چندین میلیون عضو توئیتر بوده‌اند، تغییرات در تبلیغات انتخاباتی کاملا مشهود بوده و راه‌های جدید ارتباطی، رای‌دهندگان را به بازیگران اصلی تبلیغات انتخاباتی تبدیل نموده بود. باید خاطر نشان کرد که با وجود اهمیت اینترنت در فرانسه اما وب هنوز نتوانسته جایگزین قدرت جادویی تلویزیون شود.

وبلاگ‌نویسی

فرانسه از جمله کشورهایی است که با رشد پدیده وبلاگ‌نویسی رو به‌رو بوده و این روند هر روزه شتاب بیشتری به خود می‌گیرد. فرانسوی‌ها واژه وبلاگ را به "بلوگ" برگردانده‌اند تا زبان فرانسه را پاس داشته باشند. نگاهی به وبلاگ‌های منتشره در این کشور نشان می‌دهد که وبلاگ بر خلاف بسیاری از جوامع رو به رشد، ابزار مبارزه سیاسی و اجتماعی نیست و بیشتر جوانان از آن به‌عنوان وسیله‌ای برای ابراز احساسات و عواطف جوانی و تبادل تجربه‌های رمانتیک خود سود می‌جویند. 

سهولت استفاده، احساس اقتدار از داشتن یک رسانه شخصی و تقسیم دانسته‌های شخصی با دیگران از جمله انگیزه‌هایی است که افراد را به سوی وبلاگ نویسی می‌کشاند. این نشریه مجازی کم‌هزینه، موثر و پر مخاطب امروزه در فرانسه ‪۲/۵ میلیون نفر را جذب کرده است. افزون بر این موارد، سیاستمداران نیز به جمع وبلاگ‌نویسان پیوسته‌اند.

اولین وبلاگ‌های فرانسوی در سال‪ ۱۹۹۶پا به عرصه وجود گذاشتند و امروز با گوناگونی موضوعات و فراوانی نویسندگان، در کنار سایر موارد عادی مانند خاطره نویسی، سفرنامه، خبر، موسیقی، طنز و... به وبلاگ‌های تخصصی عکس (فتو بلاگ)، مد (کاستینگ) و فیلم (ویدیو بلاگ) نیز تقسیم می‌شوند.

"اسکای بلاگ" فرانسه پیشتازترین سایت برای دادن فضا به متقاضیان وبلاگ است. "اسکای راک" زیر مجموعه اسکای بلاگ است که طراحان اولیه آن از شنوندگان و علاقه‌مندان موسیقی رادیو بوده‌اند و بعد با پدید آمدن اینترنت، به این فکر افتاده‌اند سیل مشتاق جوانان را در جایی گرد آورند و امروزه با داشتن بیش از ‪ ۱۰۰هزار مشتری وبلاگ‌نویس از این بابت خرسندند. این سایت در هر‪ ۱۲ثانیه یک صفحه جدید به خود می‌بیند و تاکنون ‪بیش از100 میلیون مقاله و ‪ ۱۴۸میلیون پانویس را در خود جای داده است.  براساس آمارهای جهانی، امروزه از بین ۱۴ تا ‪ ۳۴میلیون بلاگری که در سراسر این شبکه جهانی شکل گرفته، سهم فرانسه تا ‪ ۲۲درصد ارزیابی می‌شود. "اسکای بلوگ"، "اسکای نت بلوگ"، "یوبلوگ"، "نیوکی"، "ژورنال سکره"، "مون بلوگ"، "اروپ دو بلوگ"،" کانال بلوگ"، "بلوگ" و "او- ا- فور" به‌ترتیب استقبال، از سایت‌های مادر وبلاگ‌نویسی در فرانسه است.

از نظر زبان، هنوز فرانسوی‌ها پس از انگلیسی دومین زبان کاربران وبلاگ‌نویسی را در جهان به خود اختصاص می‌دهند. امروزه در "ث.ان.ار.اس" یا مرکز تحقیقات علمی فرانسه حوزه مطالعات وبلاگ دایر شده تا به بررسی ابعاد و تاثیرات این مساله اجتماعی همت گمارده شود.

رفتار امروز وبلاگ نویس‌ها، به‌گفته مسئولان سایت‌های مادر، نسبت به روزهای نخست اندکی تعدیل شده زیرا ابتدا این سایت توسط کسانی اشغال می‌شد که بیشتر به هرزگی تصویری یا نوشتاری می‌پرداختند ولی اکنون به بیان رمانتیک و احساسی گرایش یافته است. مقامات ناظر بر اینترنت و وبلاگ‌نویسی در فرانسه نسبت به فحاشی و فرقه‌گرایی، نژادستیزی و بویژه سوء‌استفاده جنسی از کودکان حساسیت دارند. این نکته با دستگیری و محاکمه باندهای آزار جنسی کودکان در فرانسه تشدید شد و امروزه گرفتن تصاویر از کودکان در فضاهای عمومی جز در موارد مجاز، از سوی دولت ممنوع شده است.

در مرکز "اسکای بلاگ" چند نفر روزانه صفحات شخصی وبلاگ‌نویسان را مرور و کنترل می‌کنند. این افراد روزانه ۸۰ تا ‪ ۱۰۰هزار تصویر را بازدید می‌کنند که حاصل آن بستن حدود ‪ ۶۰وبلاگ در روز است.

همچنین تحقیقات نشان می‌دهد فرانسویان نسبت به ملت‌های دیگر از افشای هویت و ماهیت خود در وبلاگ‌ها ابایی ندارند، آنان با چهره‌هایی آشکار و هویتی نمایان به بیان آرا، عقاید و تمایلات خود می‌پردازند. بسیاری از مشتریان وبلاگ‌نویس این سایت‌ها پس از مدتی، دست به طراحی سایت مستقل زده و یک پایگاه اینترنتی شخصی دایر کرده‌اند.

آنان با تجربه وبلاگ‌های رایگان پا به دنیای سایت‌های حرفه‌ای می‌گذارند و در حوزه جدید عنصر سود و زیان مادی نیز به موارد قبلی اضافه می‌شود. در این مرحله بسیاری از آنان برای گردش مالی سایت به جذب تبلیغات بازرگانی روی می‌آورند. همچنین سایت‌های حرفه‌ای امکانات بیشتری نیز به آنان می‌دهند تا با طراحی کامل‌تر و متنوع‌تر بتوانند فضای حرفه‌ای را سامان دهند.  ولی امروزه برخی از سایت‌ها نیز صفحه‌های وبلاگ مشتریان خود را بهاگذاری کرده‌اند، روزنامه معروف "لوموند" از جمله آنهاست که می‌توان حدس زد شهرت و اعتبار این رسانه بین‌المللی از مهم‌ترین دلایل پولی بودن وبلاگ نویسی در آن باشد.[۲]

تشدید مجازات کپی غیرمجاز از اینترنت

یک قانون جدید در فرانسه، مجازات کسانی را که به طور غیرمجاز از موزیک، فیلم یا نرم‌افزار عرضه شده در اینترنت، کپی‌برداری می‌کنند، شدیدتر کرده است.  بر اساس این قانون که از تصویب پارلمان و شورای قانون اساسی فرانسه گذشته است، قاضی‌ها می‌توانند متخلفان را به محرومیت استفاده از اینترنت تا یک سال، یا جریمه‌‌ی نقدی سنگین یا حتی زندان محکوم کنند. بر اساس این قانون پس از دو اخطار به دانلودکنندگان غیرقانونی موسیقی و فیلم که اولی با ایمیل و دومی با نامه صورت می‌گیرد، در مرتبه سوم به قطع اینترنت مبادرت خواهد شد. از اوایل سال 2010 در صورت مشاهده تخلف دسترسی عاملان آن به اینترنت قطع و به این ترتیب هکرها مجبور خواهند شد برای ادامه استفاده از اینترنت حق اشتراک بپردازند که در صورت خودداری از این اقدام مشمول مجازات مضاعف خواهند شد. نهادهای تولیدکننده فیلم و موسیقی از این قانون حمایت کردند. فرانسه با تصویب این لایحه نخستین کشور اروپایی است که قانون قطع دسترسی به اینترنت را اجرا می‌کند.

قانون مبارزه با سایت های غیر اخلاقی اینترنت

مجلس فرانسه قانونی را به تصویب رساند که به دولت اجازه می‌دهد در مبارزه با جرائم رایانه‌ای و سایت های غیراخلاقی، اینترنت را فیلتر کند. این قانون که "Loppsi 2" نام دارد در اصل چهار پروژه قانون امنیت ملی است که پس از مناقشات و بحث‌های مختلف سرانجام در مجلس فرانسه تصویب شد. بر پایه این قانون، دولت خواهد توانست بدون حکم قاضی سایت‌های اینترنتی غیراخلاقی و یا سایت‌هایی که امنیت ملی را به خطر می‌اندازند، فیلتر کند. بسیاری از انجمن‌های آزادی بیان و نمایندگان احزاب مخالف دولت از مخالفان مهم تصویب این قانون به شمار می‌روند. این مخالفان نگران این مسئله‌اند که دولت تنها برای مبارزه با سایت‌های غیراخلاقی و سایت‌های جنایتکاران انفورماتیکی استفاده نکرده و از اختیارات خود برای فیلتر کردن سایت‌های مخالف خود و سانسور سوء استفاده کند.[۳][۴]

در حال به روز رسانی و ویرایش

نیز نگاه کنید به

اینترنت در تایلند؛ اینترنت در چین؛ اینترنت در کانادا؛ اینترنت در ژاپن؛ اینترنت در کوبا؛ اینترنت در تونس؛ اینترنت در لبنان؛ اینترنت در افغانستان؛ اینترنت در روسیه؛ اینترنت در سنگال؛ اینترنت در آرژانتین؛ اینترنت در مالی؛ اینترنت در سودان؛ اینترنت در ساحل عاج؛ ماهواره و اینترنت در زیمبابوه؛ اینترنت در اوکراین؛ اینترنت در اسپانیا؛ اینترنت در اردن؛ اینترنت در اتیوپی؛ اینترنت در سیرالئون؛ اینترنت در قطر؛ اینترنت در تاجیکستان؛ اینترنت در بنگلادش

کتابشناسی

  1. برگرفته از سایت http://fr.wikipedia.org/wiki/Internet_en_France
  2. برگرفته از سایت http://www.irna.ir/fa/news/view/menu-279/8406212413184600.htm
  3. برگرفته از سایت http://www.hamshahrionline.ir/details/81242
  4. نعیمی گورابی، محمد حسین(1392). جامعه و فرهنگ فرانسه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(در دست انتشار)