اینترنت در افغانستان

از دانشنامه ملل

طالبان اینترنت را ممنوع ساخته بود؛ ولی پس از برکناری طالبان، استفاده از اینترنت آزاد شد و با سرعت رشد کرد و تعداد کاربران آن در سال ۲۰۰۵، به بیش از ۳۰ هزار نفر و در سال ۲۰۰۸ حدود 500/000 نفر رسید و در سال ۲۰۰۹ تعداد کافی‌نت‌ها نیز با همین نسبت رو به افزایش بوده‌اند. استفاده از اینترنت در افغانستان، به‌جز مشکلات و کمبودهای فنی، با محدودیت سیاسی خاصی مواجه نبوده و پیوسته روبه‌رشد بوده است.

شبکه فیبر نوری

شبکه فیبر نوری افغانستان ۳۰۰۰ کیلومتر طول دارد، ساخت این شبکه براساس یک قرارداد ۶۴ میلیون دلاری با یک شرکت چینی از سال ۲۰۰۷ / ۱۳۸۶ آغاز شد و تا سال ۲۰۱۲، حدود ۸۰ درصد آن تکمیل شد. این شبکه قرار است در مرحله اول اکثر مراکز ولایات افغانستان، به‌جز ولایاتی مانند خوست، پکتیا، پکتیکا و لوگر را به همدیگر وصل کند. مسیر اصلی حرکت این شبکه جاده کمربندی افغانستان است که علاوه بر شهرهای اصلی، سایر ولایات واقع در مسیر را نیز پوشش می‌دهد. این شبکه هزینه‌های ارتباطی (تلفن، اینترنت و...) را تا حد زیادی کاهش می‌دهد. جمهوری اسلامی ایران شبکه فیبر نوری را از ایران به هرات احداث کرد.[۱]

در حال به روز رسانی و ویرایش

نیز نگاه کنید به

اینترنت در تایلند؛ اینترنت در چین؛ اینترنت در کانادا؛ اینترنت در ژاپن؛ اینترنت در کوبا؛ اینترنت در تونس؛ اینترنت در لبنان؛ اینترنت در روسیه؛ اینترنت در سنگال؛ اینترنت در آرژانتین؛ اینترنت در فرانسه؛ اینترنت در مالی؛ اینترنت در سودان؛ اینترنت در ساحل عاج؛ ماهواره و اینترنت در زیمبابوه؛ اینترنت در اوکراین؛ اینترنت در اسپانیا؛ اینترنت در اردن؛ اینترنت در اتیوپی؛ اینترنت در سیرالئون؛ اینترنت در قطر؛ اینترنت در تاجیکستان؛ اینترنت در بنگلادش

کتابشناسی

  1. علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ افغانستان. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص 372.