پیشینه موسیقی سیرالئون

تاریخچه موسیقی و انواع رایج آن؛

قدمت موسیقی محلی در سیرالئون به چند هزار سال پیش و ورود نخستین گروه‌های قومی به این سرزمین باز می‌گردد. در واقع موسیقی‌های بومی سیرالئون همواره قبایل این كشور را در فراز و نشیب‌های آنان یاری نموده و به منزله دوستی صمیمی برای آنها درنظر گرفته شده است. با این حال و یا وجود تاریخ چند هزار ساله موسیقی‌های محلی در سیرالئون، این نوع از موسیقی سبك كاملا سنتی خود را حفظ كرده است. آلات و ادوات موسیقی­های سنتی سیرالئون را ابزاری ساده نظیر چوب، نی، حصیر، قطعات کوچک فلزی و کوزه‌های سفالی تشکیل می­دهند که با وجود سادگی اصوات و صداهای زیبایی تولید کرده و جهانی پر از راز و رمز را به تصویر می­کشند. مهم­ترین موسیقی سنتی این کشور «مارینگا[1]» نام دارد که با ابزاری چوبی نواخته می­شود و به همراهی طبل­های کوچک و بزرگ محیط پرهیجانی را در اجتماعات و گردهمایی­های سنتی به وجود می­آورد. مارینگا معمولاً در هنگام نواخته شدن با رقص­ها و حرکات موزون نمایشی همراه است و نوازندگان آن گاه اشعاری را نیز سرایش می­دهند که با شادی و خوشحالی کلیه حضار مواجه می­شود. (www.britanicaonlineencyclopedia.com/sierraleone/arts/2011)