سلسله شیا

مقدمه

سلسله ی شیا(1600-2100 پیش از میلاد)

سلسله­ی شیا نخستین سلسله است که در اسناد تاریخی باستانی مثل«یادداشت­های مورخان بزرگ^[i]» و «وقایع نگاری روی بامبو^[ii]» بدان اشاره شده و ثبت گردیده است.

اگرچه در خصوص وجود چنین سلسله­ای اختلاف است، ولی شواهد باستانی وجود دارد که وجود چنین سلسله­ای در تاریخ چین را تأیید می­کند. سیما­چیان^[1](90-145 میلادی) مورخ، که کتاب­های یادداشت­های مورخان بزرگ و وقایع نگاری روی بامبو را تألیف کرده است، تاریخ سلسله­ی شیا در 4200 سال پیش را ثبت کرده است، اگرچه این تاریخ از طریق آزمایش­های کربنی ثابت نشده است. درحال حاضر، اغلب باستانشناسان، سلسله­ی شیا را با کشفیات اِرلیتو^[2]در استان خه­نان مرکزی مرتبط می­دانند، که در آن­جا آثاری از ذوب فلز متعلق به 2000 سال پیش از میلاد کشف شده است. نخستین نشانه­های متعلق به این عصر، از نوشته­های روی سفال و صدف یافت شده که احتمال می­رود صورت اولیه­ی کاراکترهای نوین زبان چینی باشند. علی­رغم وجود چند سند مشخص نوشته شده بر روی برنز که هم­عصر با استخوان­های لاک پشت دوران شانگ^[3] یا نوشته­های روی ظروف برنزی دوران جو^[4] است، عصر شیا هم­چنان در هاله­ای از ابهام باقی مانده است.

براساس افسانه­های چینی، سلسله­ی شیا در حدود 1600 سال پیش از میلاد، در اثر جنگ معروف به مینگ تیائو^[5] نابود شده است. (سابقی، 1392).

---

[1]- Sima Qian.

[2]- Erlitou.

[3]- Shang.

[4]- Zhou.

[5]- Mingtiao.

---

[i]- Records of Grand Historian.

[ii]- Bamboo Annals