نهاد خانواده زیمبابوه
در این کشور هر دو نظام پدرسالاری و مادرسالاری در خانواده‌های سنتی مشاهده می‌شود. حتی می‌توان ترکیبی از هر دو نوع را در میان خانواده‌ها دید. اما اغلب گروه‌های نژادی در زیمبابوه ساختار پدرشاهی یا به عبارتی پدر سالاری دارند. در چنین جامعه‌ای اگر چه زنان از حقوق خاصی برخوردارند اما در کل تابع همسران خود بوده از آنان انتظار می‌رود ضمن خدمت به شوهران خود، برایشان کار کرده و فرزندان خوبی را به‌دنیا آورند. در اجتماعاتی که با نظام خانوادگی پدرسالاری اداره می‌شوند فرد به قبیله و خانواده پدری وابسته بوده و فرزندان چنین پدری زمین یا دام را از آن‌ها به ارث می‌برند و عمو زادگان مانند خواهر و برادر فرد محسوب می‌شوند.
بین شبکه‌ی روابط خانوادگی در نظام پدرسالاری شونا و اندبله و نظام مادرسالاری "تونگا" تفاوت‌های مهمی به چشم می‌خورد. در نظام خانوادگی مادرسالاری، وابستگی به خانواده مادری بوده ارث نیز از طرف برادر مادر(دایی) به فرد رسیده و خاله‌زاده‌ها به مثابه برادران و خواهران شخص به حساب می‌آیند. فرد در نظام خانواده گسترده، عمو را پدر و خاله را مادر خطاب می‌کند. اعضای خانواده گسترده معمولاً باهم زندگی می‌کنند و در مسایل مختلف زندگی، یکدیگر را مورد حمایت قرار می‌دهند.
روابط اجتماعی خویشاوندی در زیمبابوه بیشتر فرهنگی است و چنین روابطی می‌تواند از طریق عوامل محیطی و منافع مادی تحت تأثیر قرار گیرد[۱].
در حال حاضر خانواده‌های گسترده بیشتر در روستاها دیده می‌شود در حالی که در شهرها غالباً خانواده به شکل هسته‌ای مشاهده می‌شود.
امروزه در زیمبابوه خانواده از زن، شوهر و حداقل دو فرزند تشکیل می‌شود. خانواده‌های سنتی گسترده‌تر بوده شامل پنج یا تعداد بیشتری فرزند به همراه پدربزرگ‌ها، مادربزرگ‌ها و نیز فرزندان بستگان می‌باشد[۲].
زندگی خانوادگی در زیمبابوه نسبت به گذشته با پیچیدگی‌های بیشتری مواجه است. در عصر حاضر روابط اجتماعی درون جامعه بسیار مهم‌تر از روابط درون خانواده است[۳].
کتابشناسی
- ↑ Bourdillon,(1997). p. 20.
- ↑ برگرفته از https://www.everyculture.com/Zimbabwe
- ↑ ایپکچی، محمدحسن (1339). جامعه و فرهنگ زیمبابوه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص. 53-54.