پراکندگی و تراکم جمعیتی گرجستان
سرزمین گرجستان از زمانهای قدیم مسکونی بوده است، آثار باستانی مربوط به دورههای سنگ، مفرغ و آهن نشان دهنده ساختارهای زندگی قبیلهای و دوره گذرا به جامعه طبقاتی و طبقات اجتماعی است. تعداد جمعیت گرجستان در دورههای متفاوت دارای نوسان بوده است. برای نمونه در سدههای 12 و 13 میلادی در دوره شکوفایی فئودالیسم، جمعیت گرجستان به حدود 5 میلیون نفر میرسید. در آغار ربع دوم قرن 13 میلادی به علت حمله خوارزمشاهیان و مهاجمان مغول، جمعیت کاهش یافت.
تجاوزات متعدد کشور را تضعیف و اتحاد دولت را در هم ریخت. گرجستان در سالهای بعد، حتی دورههای بدتری را در اثنای تجاوزات متحد ترکها تجربه کرد. لشکرکشی ارتش ایران برای سرکوب حاکمان متمرد، تغییراتی در ساختار جمعیت پدید آورد. در اثنای اواخر سدههای میانه، جنگهای ممتد، تبعیدها و قتل عامها، تعداد جمعیت را بطور چشمگیری کاهش داد. در پایان قرن 18 میلادی، جمعیت گرجستان فقط به 675 هزار نفر میرسید. در آغاز قرن 19 میلادی گرجستان به روسیه منضم شد. شهرکهای ویران شده آباد و زندگی فرهنگی مردم از نو گسترش یافت. تغییرات مهم گرجستان پس از اصلاحات سرمایهداری سالهای 1860 به وقوع پیوست، شهرکها و روستاهای گرجستان وارد مناسبات سرمایهداری شدند. در اثنای این دوره جمعیت شهرکها افزایش یافت و در شهرها طبقات اجتماعی جدید به ظهور رسید. در پایان قرن 19 میلادی جمعیت گرجستان به حدود 2 میلیون نفر رسید. در اثنای پیروزی انقلاب اکتبر اقتصاد کشور توسعه یافت و تعداد جمعیت رو به فزونی گذاشت.
تعداد جمعیت گرجستان در اثر مهاجرت نیز افزایش یافت. همه ساله تعدادی از گرجیها از سایر نقاط شوروی به گرجستان مهاجرت کرده و در شهرها و شهرکها ساکن شدند. از طرف دیگر، تعدادی از جمعیت ثابت جمهوری، عمدتاً جوانان تحصیل کرده دانشگاهی به سایر نقاط شوروی مهاجرت کردند. 1920 افزایش طبیعی جمعیت زیاد بود. برای نمونه، در سال ـ در سالهای 40 ـ 1940 نرخ زاد و ولد بر نرخ مرگ و میر فزونی یافت و به بیش از 18 در هزار رسید. در سالهای سخت جنگ دوم، نرخ زاد و ولد به شدت کاهش یافت. در سال 1945 میزان 1950 نرخ رشد به 16 در - رشد طبیعی جمعیت دوباره افزایش یافت. درسالهای 1963 هزار رسید که تقریباً برابر رشد متوسط شوروی بود. در سالهای بعد نرخ زاد و ولد به 12/ طور چشمگیری کاهش یافت و در سا ل 1967 رشد طبیعی جمعیت گرجستان به 2 در هزار رسید.(اشکال)
از ویژگیهای دیگر جمعیت گرجستان همبستگی موجود بین جمعیت شهری و روستایی است. اطلاعات نشان میدهد که بسیاری از تغییرات مهم اقتصادی و اجتماعی که در جمهوری در دوره شوروی به وجود آمد، نقش مهمیدر تحول جمعیت داشته است. بیش از 80 درصد از جمعیت گرجستان را گرجیها تشکیل میدهد سکونت گرجیها و دیگر نمایندگان اقوام غیر گرجی در نقاط مختلف گرجستان، در ارتباط با شرایط تاریخی بوده است. تعداد زیادی از جمعیت ساکن در نقاط روستایی گرجستان شرقی و جنوبی را ارامنه و آذریها تشکیل میدهد که در اواخر دوره فئودالیسم بهاین نقاط کوچانده شدهاند[۱].
گروه بزرگی از ارامنه در قرن نوزدهم از ترکیه به نواحی جنوبی گرجستان مهاجرت کرده و در تعداد زیادی از شهرکها ساکن شدند. تعدادی از ساکنان روسی، عمدتاً نظامی و در قسمت جنوبی گرجستان بعضی از فرقههایی که توسط دولتمردان روسی مورد اذیت قرار گرفتند در این نقطه سکونت گزیدهاند. در گرجستان غربی، ترکیب جمعیت، بسیار یکسان است. روستاها اغلب بطور انحصاری دارای جمعیت گرجی است.
اکثریت اوستهای جمهوری در ناحیه تسخین والی متمرکز شدهاند. آبخازها در شمال غربی گرجستان در جمهوری خودمختار آبخازیا ساکن هستند. ملیت ساکنان جمهوری خودمختار آجاریا در جنوب غربی گرجستان، گرجی است که در دوره حکومت امپراتوری عثمانی مسلمان شدهاند. آنها دارای زبان گرجی و فرهنگ آجاری هستند. امروزه آنها به جهت پارهای از ویژگیهای فرهنگی و لهجه مخصوص به خود تا اندازهای از دیگر گرجیها متمایزند.
در دوره فئودالیسم تقسیمات گرجستان منتج به انزوای پارهای از استانهای تاریخی جغرافیایی شد. آمیزش نزدیک نسبی گرجیها غالباً توسط حصارهای سیاسی و حتی جغرافیایی جلوگیری میشد. کوه نشینان که در درههای تنگ صعبالعبور در بین کوهستانها و صخرههای قفقاز بزرگ سکونت داشتند، به ویژه در انزوا بودند. چنین حصارهایی سبب پیدایش گروههای اصیل قومیشده است. این گروهها به طور عمده با ویژگیهای لهجهای و زبانی، همچنین زندگی روزمره، آداب و سنن خود، با دیگر گرجیها متمایز شدهاند. این فرایند در پیشرفت قبایل گرجی «مگرلها» و «سوانها» که بر طبق زبان ادبی گرجی، دارای لهجه محلی مربوط به خود هستند تأثیر بسیار داشته است[۲][۳].
نیز نگاه کنید به
پراکندگی و تراکم جمعیتی سیرالئون؛ ساختار و پراکندگی جمعیتی سوریه؛ ساختار و پراکندگی جمعیتی سودان؛ ساختار و پراکندگی جمعیتی ساحل عاج؛ پراکندگی جمعیتی اوکراین؛ ساختار و پراکندگی جمعیتی اسپانیا؛ پراکندگی و توزیع جمعیت در قطر؛ ساختار جمعیتی تایلند؛ پراکندگی جمعیتی کانادا؛ تراكم و پراكندگی جمعيت افغانستان؛ ساختار و پراکندگی جمعیتی آرژانتین؛ ساختار و پراکندگی جمعیتی زیمبابوه
کتابشناسی
- ↑ امیراحمدیان، بهرام (1377). جغرافیای گرجستان. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بینالمللی الهدی، ص107.
- ↑ امیراحمدیان، بهرام (1383). گرجستان در گذر تاریخ. تهران: نشر و پژوهش شیرازه، ص164.
- ↑ بنیاد مطالعات قفقاز (۱۳۹۲). جامعه و فرهنگ گرجستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص41-43.