پیشینه موسیقی سیرالئون
تاریخچه موسیقی و انواع رایج آن؛
قدمت موسیقی محلی در سیرالئون به چند هزار سال پیش و ورود نخستین گروه‌های قومی به این سرزمین باز می‌گردد. در واقع موسیقیهای بومی سیرالئون همواره قبایل این كشور را در فراز و نشیب‌های آنان یاری نموده و به منزله دوستی صمیمی برای آنها درنظر گرفته شده است. با این حال و یا وجود تاریخ چند هزار ساله موسیقیهای محلی در سیرالئون، این نوع از موسیقی سبك كاملا سنتی خود را حفظ كرده است. آلات و ادوات موسیقیهای سنتی سیرالئون را ابزاری ساده نظیر چوب، نی، حصیر، قطعات کوچک فلزی و کوزه‌های سفالی تشکیل میدهند که با وجود سادگی اصوات و صداهای زیبایی تولید کرده و جهانی پر از راز و رمز را به تصویر میکشند. مهمترین موسیقی سنتی این کشور «مارینگا[1]» نام دارد که با ابزاری چوبی نواخته میشود و به همراهی طبلهای کوچک و بزرگ محیط پرهیجانی را در اجتماعات و گردهماییهای سنتی به وجود میآورد. مارینگا معمولاً در هنگام نواخته شدن با رقصها و حرکات موزون نمایشی همراه است و نوازندگان آن گاه اشعاری را نیز سرایش میدهند که با شادی و خوشحالی کلیه حضار مواجه میشود. (www.britanicaonlineencyclopedia.com/sierraleone/arts/2011)