تأسيس كتابخانه‌هاي عمومي
در اواخر قرن نوزدهم، چین به تدريج درهاي خود را به روي غرب گشود. برخي از نخبگان سياسي و دانشگاهي نیز ايده‌هاي علمی پيشرفته‌ی غربي را پذيرفته و به دنبال آن فرهنگ و علوم غربي را در چین رواج دادند.
از آنجا كه كتابخانه مهمترين مركز نشر ايده‌ها و دانش جديد بود، شمار زيادي كتابخانه در همين دوران در سطوح مركزي و استاني و توسط ارگان‌هاي دولتي و مدارس و دانشگاه‌های وابسته به مسیونرهای مذهبی تاسيس شد. كتابخانه‌ی مشهور «برج گويوئه» نخستين كتابخانه‌ی مدرن چیني، در سال 1902 تأسيس شد كه يكي از اهداف آن روشنگري و احياي فكري مردم از طريق آموزش بود. در اين برج كتاب‌هاي غربي و روزنامه‌هاي جديدالانتشار و نشريات ادواري اين كشورها در اختيار مردم قرار مي‌گرفت و درب سالن‌هاي مطالعه‌ی اين كتابخانه، برخلاف گذشته، به روي عموم مردم باز بود. اين كتابخانه، تنها يك مركز نگهداري كتاب نبود، بلكه از طريق آن خدمات مفيد دیگری هم به خوانندگان كتاب ارايه مي‌شد.
با شروع قرن بيستم، شمار بيشتري از كتابخانه‌های مدرن در استان‌هاي جِهجيانگ، هوبِي، فوجيان و هونان تأسيس و درهاي اين مراكز به روي عموم مردم گشوده شد. تا سال 1914، مجموعا 18 كتابخانه‌ی استاني در چین ساخته شد و كتابخانه‌ی پايتخت كه اكنون به كتابخانه‌ی ملي چین تبديل شده است، در سال 1912 به صورت رسمي افتتاح و در اختیار علاقمندان قرار گرفت. همزمان، كتابخانه‌هاي دانشگاهي نيز قارچ گونه در سرتاسر کشور راه اندازی شدند كه از جمله‌ی آنها مي‌توان به كتابخانه‌ی دانشگاه پايتخت، كتابخانه‌ی دانشگاه چینگخوا و كتابخانه‌ی دانشگاه تربيت معلم پكن اشاره كرد. در دهه‌ی 1930، تمامي دانشگاه‌ها و دانشكده‌هاي سراسر چین، دارای كتابخانه‌ی ويژه‌ی خود بودند. مضافا اينكه، شماري كتابخانه‌ي تخصصي و شخصي نيز به وجود آمد. در سال 1938، شمار كتابخانه‌هاي چین به 5196 باب رسيد ولي به دليل تشدید جنگ داخلی و آغاز جنگ ضد ژاپني، تنها 391 باب از اين كتابخانه‌ها توانستند تا سال 1949 كه جمهوري خلق چین تأسيس شد، به کار خود ادامه دهند.[۱]
نیز نگاه کنید به فرهنگ عمومی در چین؛ فرهنگ كتابت، كتابداری و كتابخانه در چین؛ استقرار جمهوری خلق چین؛ نظام سیاسی جمهوری خلق چین؛ جمهوری خلق چین(از سال 1949 تاکنون)؛ جمهوری خلق چین(از سال 2002 تاکنون)