صورت گرایی در هنر چینی

صورت گرایی خیره کننده­ ی هنر چینی که آن را در خوشنویسی، نقاشی و شعر هم می ­توان دید. چینی ­ها از راه خوشنویسی دریافت­ های اساسی خود را شکل می ­دهند. اساس منحنی­ های لغزان، خطوط راست و زاویه­ های زیبای سقف نیایشگاه­ های چینی از حرکت قلم مو در نوشته ­های چینی بر آمده است. لذا، خوشنویسی در عالی­ ترین رده ­ی هنرهای زیبای چینی است.

در خوشنویسی، استاد هر حرکت قلم مو را تنها یک ­بار می­ تواند انجام دهد و در این حرکت تمام آن­چه را که می­ خواهد باید خلق کند. تغییر دادن و بازنگری در آن امکان پذیر نیست. نقاشی چینی هم از نظر اصول و فنون با خوشنویسی رابطه ­ی نزدیک دارد. یکی از نویسندگان چین باستان در این زمینه گفته است:«هنگامی ­که مردم می­ توانستند اندیشه­ های خود را با نقش بنگارند، با خط می­ نگاشتند، و هنگامی­ که از بیان کاراکترهای نگارشی ناتوان بودند، نقاشی می کردند.» بدین سان، یکی دیگری را تکمیل می­ کند و از طریق همان خود نیز به کمال می ­رسد و این دو قرین هم به شمار می­ روند، چون افزارهای نوشتن(قلم مو، مرکب، کاغذ، و دوات) که به «چهار گنج بنای ادب» اشتهار دارند، در هر دو هنر یکی است و هشت حرکت اساسی که در نوشتن کاراکترهای نگارش چینی به کار می­ روند در نقاشی نیز به ­عنوان شیوه­ های اساسی کاربرد قلم مو شناخته می ­شود.