یوان جی، نقاش چینی
«یوان جی»(Yuan Ji)(1718-1642 میلادی) نقاش اوایل دوران چینگ است. نام او در اصل «جو رووجی(Zhu Ruoji)» بود. پس از سقوط سلسله ی مینگ، زمانی که وی 5 سال داشت، پدرش دستگیر و به قتل رسید. او برای فرار از بیچارگی، به سلک راهبان بودایی در آمد و نام «یوان جی» را برگزید. در سال های باقی مانده از حیاتش، در «یانگ جو» ساکن و با فروش نقاشی های خود امرار معاش می کرد.
او به نقاشی گل ها، میوه ها و اجسام می پرداخت و مخصوصاً در نقاشی منظره مهارت زیاد داشت، و در آن زمان از جایگاه والایی برخوردار بود. وی از نیاکان خود به خوبی تجربه آموخته و پژوهشگری خوب در مورد اشیای طبیعی هم بود. وی معتقد بود که «هنرمند باید با زمان سازگار باشد» و یک نقاش منظره باید«به کوهستان و رودخانه، زندگی و حیات بخشد»، «تمام قله های عجیب و غریب را کاوش و طراحی کند» و سپس «مقررات خاص خود را تدوین کند». با این کار، یک هنرمند می تواند از گذشتگان خود جدا شده و سبک ویژه ای به وجود آورد. کارهای قلم موی او از قید و بند رها بوده و طرح ها متنوع و بدیع، و با روش های معمول سبک های قدیمی آن زمان کاملاً تفاوت دارد[۱].
نیز نگاه کنید به
هنر در چین؛ نقاشان مشهور چین باستان؛ یان لیبن؛ وو دائوزی، نقاش سلسله تانگ؛ وانگ وی، نقاش چینی؛ جانگ زدوان، نقاش چینی؛ مایوان، نقاش چینی؛ خوانگ گونگ وانگ، نقاش چینی؛ شو وی، هنرمند چینی؛ جودا، نقاش چینی