مشاهیر نقاشی در سوریه
در حال حاضر بزرگان هنر نقاشی سوریه، یا فوت کردهاند و یا در خارج از کشور به دلایل مختلف به سر میبرند. در این قسمت به چندتن از مشاهیر ایشان اشاره میشود:
«توفیق طارق» (1875-1940) مهندس، دکوراتور، کاریکاتوریست و عکاس بود که پس از اتمام تحصیلات خود در فرانسه در سال 1901، در آتلیه خود مشغول به کار شد و در 1930، «نادي الفنون الجميلة» (باشگاه هنرهای زیبا) را در بازار «ساروجة» نزدیک میدان «یوسف العظمة» تأسیس کرد که در حوزه نقاشی، موسیقی، بازیگری و عکاسی فعالیت میکرد. سبک او در نقاشی کلاسیک و رئالیستی بود.
«محمد حرب التيناوي» (1888 - 1973) معروف به «أبو صبحي التيناوي»؛ نقاش اُمی درسنخوانده مشهور دمشق که تابلوهای مذهبی بسیار و نقاشیهای فراوانی متناسب کتابهای قصههای اسلامی و سنتی آفرید. شاید بتوان او را با نقاش ایرانی «محمد تجویدی» (1893- 1939) مقایسه کرد.
«نصير شورى» (Shora) (1920-1992) نقاش امپرسیونیست و خواهرزاده «محمد کردعلی» مورخ شهیر سوریه؛ نصیر شوری شاید کهنسالترین و پیشکسوتترین هنرمند تحصیلکرده در هنرهای تجسمی سوریه بعد از استقلال باشد که نقش مهمی در شکلگیری تشکلهای هنری نخستین در سوریه داشته است.
«محمود حماد» ( 1923 - 1988) از نخستین فرنگرفتههای سوریه برای کسب هنر مجسمهسازی و نقاشی و از دوستان و همکاران نصیر شوری در شکلگیری نهضت هنر مدرن در سوریه کنونی است.
«إلياس الزيات» (زاده 1935) از بنیانگذاران دانشکده هنرهای زیبای دمشق است که عمر خود را صرف تدریس هنر کرد و پیش از وفات حافظ اسد، در سال 2000 بازنشسته شد. الیاس زیات گرایش معنوی شاخصی و روحیه صلح طلبی خاصی داشت و تابلوی بسیاری از قدیسین مسیحی را کشیده است. بعضی او را «قدیس الرسم السوری» خواندهاند.
«أحمد معلا» (زاده 1958 بانیاس) از تصویرگران پیشکسوت سوریه است که درحال حاضر در پاریس به سر میبرد. اخیراً (2018) در نمایشگاهی به نام « يأس وأمل: الفن العربي والحرب والتاريخ» در موزه «نابو» در منطقه «الهزی» شمال لبنان که اختصاص به جنگ داشت، دو تابلو با نامهای «تشجعوا وقولوا إنا خائفون» (شجاع باشید و بگویید میترسیم!) و «ما الحرب إلا ما علمتم وذقتم» (جنگ همین است که شناختید و چشیدید!) به نمایش گذاشت.
«مروان قصاب باشي» (1934-2016) اکسپرسیونیست دمشقی که از سال 1977 تا زمان مرگش ، عضو انجمن هنر برلین-آلمان و استاد دائم و تمام وقت نقاشی در مؤسسه عالی هنرهای زیبا در پایتخت آلمان بود. تم اصلی آثار او انسان تحت فشار و رنج است.