آسیب های اجتماعی کودکان در عراق
کودکان در عراق با آسیبهای اجتماعی و چالش های بسیاری روبرو هستند که در زیر به برخی از مهمترین آنها می پردازیم.
خشونت خانگی و جسمی
کودکان به اشکال مختلف خشونت جسمی، روانی، و جنسی دچار میشوند. این خشونتها در محیطهای خانواده، مدرسه، و جامعه رخ میدهند. خشونت خانگی علیه کودکان، بهویژه در خانوادههای فقیر یا درگیریهای مسلحانه، یکی از آسیبهای اجتماعی جدی است. بسیاری از کودکان در عراق در معرض آزارهای جسمی و روانی در داخل خانوادهها قرار دارند. این خشونتها بهویژه در دورانهای پس از جنگ و در شرایط اقتصادی دشوار، افزایش یافته است.
کار کودکان
یکی از آسیبهای مهم اجتماعی کودکان در عراق مجبور شدن آنها به انجام کارهایی است که سلامت جسمی و روانی آنها را تهدید میکند .نسبت کودکان کار در عراق حدود 3/7 درصد از کودکان برآورد میشود که در پسران بیشتر از دخترهاست و بیشترین میزان آن در 15 سالگی است. در همه شهرها به خصوص شهرهای پرجمعیت پدیده کودکان کار افزایش یافته است. در چنین وضعیتی بر اساس گزارشهای یونیسف حدود 5/7 میلیون یا یک سوم کودکان عراقی نیاز به حمایت دارند. قانون کار عراق کار کردن کودکان زیر 15 سال را منع کرده است، اما مجازات صریحی برای کارفرمایان مشخص نکرده است. از جمله عوامل کار کودکان در عراق عدم ثبات سیاسی و امنیتی، فقر و عوامل اقتصادی و معیشتی، محدودیتهای قانونی و قصور در اجرا، دوری از تحصیل و پایین بودن تحصیلات والدین، افزایش مهاجریت و آوارگی در سالهای پس از 2015 و موارد دیگری مانند شیوع کرونا در مقطعی خاص یا تلاش برای ادامه کار پدران عنوان شده است[۱].
نقض حقوق کودکان در شرایط جنگ و بحران
با توجه به وقوع جنگها و بحرانهای مختلف حقوق کودکان در شرایط جنگی و بحرانی عراق با چالشهای بسیاری روبرو شده و آسیبهای بسیار به کودکان وارد شده است که از جمله عبارتند از:
- استفاده از کودکان در جنگ و مناقشات مسلحانه؛
- فروش کودکان و قاچاق اعضای بدن آنها؛
- کار اجباری کودکان بهویژه در مشاغل خطرناک و غیرقانونی؛
- سوءتغذیه و کاهش دسترسی به آموزش و خدمات بهداشتی؛
- افزایش احساس ترس، اضطراب و تنهایی کودکان؛ افزایش خشونت و مشکلات روانی ناشی از جنگ و فقر و؛
- رشد پدیده کودکانی که به دلیل بحرانهای اقتصادی یا جنگ به خیابانها رانده شدهاند[۲].
علاوه بر موارد بالا برخی دیگر از آسیب های کودکان در عراق عبارتند از:
- مجبور شدن کودکان به خصوص دختران به ازدواج زودهنگام؛
- استثمار کودکان در قاچاق، تکدیگری، و حتی جرایمی مانند حمل مواد مخدر یا عملیاتهای غیرقانونی؛
- بیسرپرستی یا بدسرپرستی برخی کودکان؛
- آموزش نامناسب و محدودیت دسترسی به مدارس ؛
- بیماریها و مشکلات بهداشتی کودکان؛
- کودکان خیابانی و اشتغال آنان به تکدیگری وکارهای غیرقانونی؛
- خشونت و ترس از گروگانگیری؛
- پدیده قاچاق کودکان برای مقاصد غیرقانونی، از جمله بهرهبرداری جنسی و کار اجباری.
این مشکلات نتیجه عوامل مختلفی از جمله فقر، جنگ، ضعف قوانین حمایتی و شرایط فرهنگی هستند که به وخامت وضعیت کودکان در عراق دامن زدهاند.
نیز نگاه کنید به
کودکان در عراق؛ ساختارها و نهادهای حاکمیتی مرتبط با امور کودکان در عراق؛ ساختارها و نهادهای غیر حاکمیتی مرتبط با امور کودکان در عراق؛ حقوق کودکان در عراق
کتابشناسی
نویسنده مقاله
علی اکبر اسدی