لیو گونگ چوان، خوشنویس چینی

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۲۱ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۵۴ توسط Mahsa (بحث | مشارکت‌ها)

«لیو گونگ چوان» خوشنویس عصر تانگ بود. وی به خاطر نوشتن کاراکتر­های منظم و مرتب معروف بود. او با به کارگیری ساختار به هم پیوسته­ ی سبک «اویانگ ­شون» و توسعه­ ی حرکت قلم مویِ سبک «یان جِن ­چینگ»، سبک خاص لیویِ خود را ابداع کرد. خوشنویسی او سبک استخوان دار و توانمند با چارچوبی استوار و حرکاتی قدرتمند بوده، و بر ایده­ ای قوی و ساخت­دار تأکید دارد. کار­های او اغلب به کار «یان جِن­ چینگ» ارتباط داده می­ شود. «رگ­ های یان و استخوان لیو» نماد ویژگی اصلی این دو سبک بزرگ نوشتاری قاعده مند سلسله­ ی تانگ است. لیو هم مثل یان خیلی پرکار بود.

معروف ترین اثر وی «لوح بتکده­ ی شوانبی»است که داستان استاد مانک دادا(Dada)، کسی که مقرب امپراتوران سلسله­ ی تانگ بود را بازگو می­ کند. این لوح سنگی در ماه دوازدهم سال 841 میلادی ساخته شده است. متن لوح به خط خوشنویسی معمولی نوشته و حکاکی شده است. در حال حاضر، این لوح در سالن شماره­ ی 2 در موزه ­ی جنگل ستون ­های یاد بود شهر شی­اَن نگهداری می­ شود[۱].

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی.