نژاد در سنگال

مردم سنگال طبق سنت های تاریخی، گفتاری و نوشتاری حدوداً به بیست گروه تقسیم شده اند. (Atlas de (Sénégal, 2007 : 72-73 که مهمترین آنها عبارتند از:

"ولوف ها" (Wolofs) ، بیشترین نژاد مردم سنگال را تشکیل می دهند 5،44%. بیشتر در غرب کشور، حوزه ی درختان بادام زمینی، مرکز غربی و به ویژه در مراکز بزرگ شهری حضور دارند. اغلب آنها مسلمان و طرفداران فرقه ی مریدیه و تیجانی هستند. نژاد ولوف در این کشور رشد فزاینده ای دارد، به طوری که از لحاظ زبانی و سیاسی پدیده ی ولوفیزاسیون (ولوفی کردن) مطرح است. (Donal Gruise, 1979 : 319-335)

گروه دوم نژاد "پول"(Peul) است که 2،25% جمعیت را تشکیل می دهد. این رقم نژاد توکولورها (Toucouleurs) را هم تشکیل می دهد. آنها در بخش اعظمی از مرزهای ملی وسیع تری نسبت به ولوف ها ساکن هستند، ولی جزء مناطقی هستند که ساکنان آن کم است. آنها از لحاظ سکنی چادر نشین بوده اند، ولی امروزه ساکن هستند.

گروه سوم "سِرِرها" (Sérères)  هستندکه حدود 8،13% جمعیت را در می گیرند. آنها در غرب کشور متمرکز شده اند. در این قبیله گروه های  مسیحی نیز وجود دارد، اما اسلام در آنها غالب بوده با توجه به اینکه هنوز به بعضی از شاخص های مذهب سنتی خود احترام می گذارند.

گروه چهارم "جولا"   (Diola)نام دارد و 5% جمعیت می شود. آنها در منطقه ی کازامانس (Casamance) زندگی می کنند وشغل اصلی آنها برنجکاری و ماهیگیری است. آنها از لحاظ مذهبی در برابر اسلام و مسیحیت ایستادگی کرده و هنوز هم از هویت خود دفاع می کنند. اما تعداد مسلمانان این منطقه با تلفیق اعتقادات مذهبیشان بیشتر از مسیحیان است. (Marut, 2002 : 425-458) 

قبایل زیادی وابسته به گروه "ماندیگ ها"  (Mandingues) (9/3 درصد) هستند: "مالینکه" (Malinkés)، "سوسه" (Socés)، "بامبارا"  (Bambara)، "دیاخانکه" (Diakhankés) و "سونینکه" (Soninkés)  (6/1 درصد) بخش اعظم آنها در کنار رود سنگال و منطقه ی "گالام"  (Galam)سکونت دارند.  

در  کشور سنگال، آفریقائی های زیادی که اصالتاً سنگالی نیستند زندگی می کنند. اقلیت هایی از ساحل عاج، نیجریه، مراکش، مالی، دماغه ی سبز و غیره در شهر داکار ساکن هستند. قبایل در سنگال، دارای بافت فرهنگی یکسانی هستند، به همین دلیل به جز زبان های متعدد، موانع واقعی فرهنگی بین آنها وجود ندارد. این امر باعث شده است که در سنگال جنگ های قبیله ای وجود نداشته باشد، زیرا تمام این قبایل متعلق به یک فرهنگ مشترک هستند. نوع پوشش، جشن ها، موسیقی و فلسفه ی زندگی در نزد آنها یکسان و تفاوت ها بسیار سطحی است. بر این اساس ازدواج های بین قبیله ی بسیار رایج و همه ی خانواده ها از قبایل گوناگون هستند. 96% مسلمان بوده و همین امر باعث همبستگی و اتحاد بین این قبایل شده است، زیرا آنها از همان ایده آل های مذهبی پیروی می کنند. (Peuple du Sénégal, 1996 : 187)