وضعیت اقتصادی و معیشتی در سنگال

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۲۶ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۴۰ توسط Samiei (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «واحد پول اين كشور "فرانك سيفا" نام دارد (CFA). توليد داخلي خالص 88/12 ميليارد دلار در سال 2010 بوده است (نرخ جهاني) . توليد داخلي خالص از نرخ توان خريد 88/23 ميليارد دلار در سال 2010 بوده است. ردة توليد داخلي خالص (PIB) در سال 2010، 14  میلیارد دلار بوده است. صنايع...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

واحد پول اين كشور "فرانك سيفا" نام دارد (CFA). توليد داخلي خالص 88/12 ميليارد دلار در سال 2010 بوده است (نرخ جهاني) . توليد داخلي خالص از نرخ توان خريد 88/23 ميليارد دلار در سال 2010 بوده است. ردة توليد داخلي خالص (PIB) در سال 2010، 14  میلیارد دلار بوده است.

صنايع اصلي این کشور عبارت از محصولات كشاورزي،  معادن فسفات، توليد كود، پالايشگاه نفت، مصالح ساختماني و كشتي‌سازي است. ميزان صادرات در سال 2010، 062/2 ميليارد دلار، مواد صادر شده شامل نفت، گاز، دستگا‌ه هاي الكتريكي، پارچه، كائوچو بوده است. اصلي‌ترين مشتريان انگلستان، مالي، فرانسه، هند، گامبيا و اسپانيا هستند. نرخ واردات در سال 2010 ، 444، 4 ميليارد دلار بوده است. واردات اصلي از ايتاليا، فرانسه، انگلستان، تايلند و چين به سنگال می باشد. با اين حال، چند سال است نشست‌های بين چين و آفريقا نشان داده است كه كشور چين روز به روز براي سنگال شريك مهم‌تري مي‌شود.

بعد از نيجريه، ساحل عاج و غنا، كشور سنگال چهارمين اقتصاد غرب آفريقا را دارا است. با اين وجود جزء كشورهاي در حال توسعه است، اقتصاد آن بيشتر به طرف اروپا و هند چرخيده است. شرکای اصلي اقتصادي آن فرانسه، هند و ايتاليا هستند. نسبت به ديگر كشورهاي قارة آقريقا، سنگال داراي منابع طبيعي كمتري است.

درآمدهاي اصلي آن از ماهيگيري و صنعت توريسم است. اما وضعيت جغرافيايي و ثبات سياسي آن باعث شده است كه اين كشور يكي ازصنعتي‌ترين كشورهاي آفريقايي باشد، كشورهايي مانند فرانسه و تا حدودي آمريكا در این کشور سرمايه‌گذاري كرده‌اند.

جامعه سنگال، کشاورزی و صنعتی و کشوری در حال توسعه است. در بخش كشاورزي، با مهاجرت روستائيان به شهرها مخصوصاً در شبه جزيره دماغة سبز، تعداد روستائيان كاهش يافته است. امروزه آنها تنها 55/0 جمعيت كل سنگال را تشكيل داده‌اند. (L’agriculture sénégalaise en chiffres, 2007: 15)

توليدات اصلي كشاورزي در سنگال شامل غلات از جمله ارزن و سورقو (Sorgho) یعنی ذرت خوشه ای و برنج در كازامانس بادام زميني، ميوه‌هاي گوناگون، سبزيجات بويژه گوجه فرنگي در نواحي داكار است. (Thiéba, 1985: 449) در دامپروري سنگال نیز دام‌ها در گروه : گوسفند (رأس 4497000) بز (رأس 3833000) و گاو (رأس  2927000) و پرندگان صنعتي (22987000 رأس) هستند. ماهيگيري نیز جزء همين بخش به شمار می آید. (L’agriculture sénégalaise en chiffre: 2007:18)

بخش كشاورزي حدود 70% جمعيت سنگال را بكار گرفته است. با اين وجود بخش ابتدايي در توليد داخلي خالص در حال نزول است. كاهش  بارندگي و بحران بخش بادام زميني، كشت اصلي كشور، 20% توليد داخلي خالص را كاهش داده است. ماهيگيري نیز يكي از بخش‌هاي اصلي اقتصاد خانوادگي سنگال است. این بخش به علت استخراج بيش از اندازه و افزايش اخير هزینه های انرژي دچار مشكل شده است. اصلي‌ترين توليدات و خدمات در شهر داكار و حومه ی آن متمركز شده‌اند از طرف ديگر، نقل و انتقال‌هاي مالي از طرف مهاجران سنگالي (مهاجران به اروپا و آمريكا) درآمد نه چندان ناچيز را با خود می برد. مي‌توان حدس زد كه ميزان اين درآمد برابر حجم كمك‌هاي همكاري بين‌المللي (37 دلار براي يك فرد مقیم سنگال در يك سال) است. كشور سنگال عضو  فعال بانك جهاني، سازمان جهاني تجارت و اتحاديه اقتصاد و پول غرب آفريقا است. ((Ba, 2006:73 در سال 1960 هنگام استقلال كشور سنگال صنعتي‌ترين كشور در آفريقاي سياه فرانسه زبان بود و این رشد تا اواسط سال 1970 ادامه داشت. امروز بخش صنعت مخصوصاً با توجه به مشكل انرژي در بحران به سر مي‌برد.

حجم زياد بدهي‌هاي خارجي اين كشور، بخش كشاورزي كه حدود 70% جمعيت را بكار گرفته است و مشكلات آن از قبيل حساسیت به آب و هواي بد از جمله مسائل مهم اقتصادي آن است. در سال 1994، پول ملی ارزش خود را از دست داد، سنگال سعي دارد كه شرايط لازم براي سرمايه‌هاي پولي بين‌المللي براي تخفيف بدهي‌‌های خود را فراهم سازد. از سال 2006، سنگال در ليست كشورهاي واجد شرايط است.

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی