نظام آموزشی سنگال
قانون هدایت 22-91 در 16 فوریه سال 1991 بیان می کند که «مطابق گزینه های پانزدهمین طرحی که در نگرش ایجاد یک کادر اقتصاد بزرگ زنده گنجانده شده است و روی بهینه سازی مداوم رقابت در اقتصاد، توسعة انسانی دائم و هدایتی خوب تأکید میکند. با توجه به اینکه آموزش و پرورش و تحصیلات، ابزار مهمی در روند رشد و توسعه هستند، دولت سنگال برای آن چنان اولویتی قرار داده که بیشتر از 30 درصد بودجة خود را به آن تخصیص داده است.(Feyfant, 2007 : 1-3)
در این راستا، دولت سنگال یک برنامة ده سالة آموزشی و تعلیمی طرح ریزی کرده که مبتنی بر توسعة دسترسی به آموزش و تعلیم در حوزة مهارتهای مفید در زندگی است. دستیابی به گنجایشها و ارائة یک سیستم پرورشی مناسب و با کیفیت در کلیة سطوح، فراهم کردن شرایط برای هماهنگ سازی موثر سیاست ها و برنامههای آموزشی و بهینه سازی معقول و کاربرد منابع تعقیب می شود. اهداف آموزش و پرورش عبارت است از:
- بهتر کردن مدیریت بخش تحصیلی با در نظر گرفتن روند تمرکز زدائی و پشتیبانی کردن از احتیاجات بنیادی. - مردم سالاری کردن آموزش مهد کودک به وسیلة گسترش مهدکودک ها به نفع مردم. - توسعه دادن دسترسی به آموزش ابتدائی برای به دست آوردن یک سیستم آموزشی جهانی با داشتن برنامه های منسجم، ساختن مدارس و استخدام معلم (آموزش معلمان و نشر کتاب های درسی). این مورد بیشتر برای مناطق محروم است. - بهتر کردن کیفیت آموزش متوسطه، مخصوصاً در موارد آموزش فنی حرفه ای (توسعه آموزش، رشته های مرتبط، و روش های جدید تمرکز مشارکت با شرکت های خصوصی) - انطباق آموزش عالی با نیازهای بازار کار به وسیلة تقویت کردن تحقیقات علمی و فنی. - کاهش میزان بی سوادی به روشی که با بخش غیر رسمی آموزشی و زبان های ملی مطابقت داشته باشد.- گسترش کاربرد فنون جدید رایانه ای و ارتباطات برای بهینه سازی مدیریت و تقویت کیفیت آموزش در تمام سطوح.
علی رغم موارد فوق، کشور سنگال برای تحقق این اهداف با مشکلاتی مواجه است. یونسکو در گزارش جهانی خود تحت عنوان «آموزش برای همه» در سال 2007، یادآوری کرده است که کشور سنگال بودجه ی کمی برای آموزش پیش دبستانی (کمتر از 5/0%) اختصاص داده است. میزان سوادآموزی با وجود کمک های زیاد خارجی کمتر از 60% بوده است.
طبق سایت وزارت آموزش و پرورش سنگال این کشور دارای 469 مؤسسة آموزش پیش دبستانی است که تعداد 365 عدد آن خصوصی است (32 دانش آموز در کلاس های مؤسسه های دولتی و 24 دانش آموز در مؤسسات خصوصی وجود دارد)، برای دانش آموز ابتدایی، تنها 10% موسسات خصوصی هستند (تعداد دانش آموز در کلاس ها در همة موسسات دولتی و خصوصی یکسان است).
به نظر می رسد که برای دختران، دسترسی به آموزش در مدارس دولتی سخت تر از مدارس خصوصی باشد (52% دختران در مهد کودک و 46% در ابتدایی در دو بخش خصوصی و دولتی، در برابر 46% در آموزش متوسطة خصوصی و 5/37% در بخش دولتی).
از نظر یونسکو نسبت دانش آموز/ مربی به سختی کم می شود، زیرا تعداد مربیان مجرب نمی تواند به رشد جمعیتی برسد. از طرف دیگر گزارش یونسکو تحت عنوان «مربیان و کیفیت آموزش» در سال 2006 تعدادی آمار دربارة شرایط تجدید مربیان، وضعیت درآمدشان و تحصیلاتشان ارائه داده است: 42% مربیان ابتدایی قراردادی هستند که درآمد ماهیانه ی آنها تقریباً کمتراز نصف مربیان رسمی است. این مربیان قراردادی بیشتر به علت کمبود معلم بکار گرفته می شوند. بطور مثال در مورد مربی ریاضی یا زبان های خارجی، علاوه بر مربیان رسمی و قراردادی از دولت سنگال درخواست کمک هزینه های مسکن و تحقیقات و تحصیلات نیز دارند.(Feyfant, 2007: 1-3)