مجسمه سازی در لبنان

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۳۰ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۵۶ توسط Hedieh (بحث | مشارکت‌ها)
مجسمه سازی در لبنان

هنر پیكره‌سازی، سنتی دیرینه درلبنان و آثار كشف شده در كاوش‌های باستان‌شناسی نشان می‌دهد پیكره‌سازی در این سرزمین ریشه در دوران پیش از تاریخ دارد. وجود مناطق صخره‌ای و استفاده از سنگ به عنوان عامل مؤثری در حیات انسان‌های غارنشین، می‌تواند علت رواج این هنر در آن دوران باشد. مجسمه‌سازی و كنده‌كاری روی سنگ در عصر برونز و آهن و در ادامه در عصر فرعونی، یونانی و رومی و سپس در دوره‌های بیزانس و صلیبی هم استمرار داشته است. از دوره‌های مملوكی و عثمانی هم آثاری در این زمینه به دست آمده است [۱] [۲]. پیكره‌سازی مدرن در لبنان از سال‌های اولیه قرن گذشته ظهور كرد و یوسف الحویك از اولین هنرمندان لبنانی بود كه برای فراگیری این هنر تجسمی مدرن به ایتالیا رفت و پس از بازگشت به وطن با آموزش و خلق آثاری در این هنر، مسیر آینده را هموار كرد. آثاری كه الحویك در سال‌های اولیه حركت هنری خود پدید آورد بیشتر، نمادهای دینی و كلیسایی بود [۳]. راهی را كه الحویك و دیگر پیشگامان این هنر چون یوسف غصوب آغار كردند به زودی رهروانی یافت و نسلی از هنرمندان با بهره‌گیری از دانش و تجربه آنان هنر پیكره‌سازی را رونق بخشیدند و به مراحل تكامل و شكوفایی نزدیك كردند. از میان تعداد بسیاری از آن هنرمندان می‌توان از كسانی چون سلوی شقیر، میشل بصبوص، سمیح العطار، سامی الرفاعی، ندی رعد و مارون الحكیم نام برد. بیشتر پیكره‌سازان امروز لبنان متأثر از سبكهای مدرن غربی بوده و برخی از آنان چون مارون الحكیم و سلوی شقیر در آثار خود از رویكرد انتزاعی بهره گرفته‌اند.

جشنواره هنری پیكره‌سازی عالیه، یكی از معروف‌ترین جشنواره‌های هنری لبنان و جهان عرب است كه از سال 1999، همه ساله در شهرستان كوهستانی عالیه برگزار می‌شودو تعداد قابل توجهی از‌‌ هنرمندان پیكره‌ساز لبنانی، عرب و از دیگر كشورهای جهان در آن مشاركت می‌كنند. این جشنواره كه از حمایت یونسكو و همكاری انجمن لبنانی هنرمندان پیكره‌ساز و نقاش و شهرداری شهر عالیه، برخوردار است، فرصتی برای گردهم‌آیی هنرمندان تجسمی و ارائه جدیدترین آثار، برگزاری كارگاه‌های هنری و بحث و گفتگوهای علمی و تخصصی در  زمینه هنرهای تجسمی است[۴].[i]

پاورقی

[i] سلیم، حسین احمد: www.forums.fonon.net

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

  1. ابورزق ودیگران، ص136
  2. البستانی (1969)، ص144
  3. ابورزق ودیگران،ص 139
  4. صدر هاشمی، سید محمد (1330). جامعه و فرهنگ لبنان. تهران: موسسه فرهنگی،هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص 244_246