نیروی هوایی روسیه

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۲۷ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۳۷ توسط Samiei (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

نیروی هوایی فدراسیون روسیه به استعداد 160 هزار نیرو، با هدف اجرای عملیات اکتشافی و جمع‌آوری اطلاعات درباره نیروهای دشمن؛ تأمین برتری در هوا و بازدارندگی از نیروی هوایی دشمن؛ دفاع از مهم‌ترین مناطق نظامی-اقتصادی کشور و گروه‌های نیروهای فدراسیون روسیه در برابر حمله هوایی؛ اخطار از حمله هوائی؛ نابود کردن واحدها و تأسیساتی که اساس توان نظامی و نظامی-اقتصادی دشمن را تشکیل می‌دهند؛ پشتیبانی هوایی از نیروی زمینی و نیروی دریایی؛ پیاده کردن واحدهای هوابرد؛ و انتقال نیروها و لوازم و جنگ‌افزار تشکیل شده‌اند.

ساختار نیروی هوایی فدراسیون روسیه شامل واحدهای هوایی (بمب‌افکن، تهاجمی، شکاری ضد هوایی، اطلاعاتی، نظامی باری و ویژه)؛ نیروی موشکی ضدهوایی؛ نیروی رادیو فنی؛ نیروی ویژه؛ واحدها و سازمان‌های لجستیکی است. هواپیمایی بمب‌افکن از انواع مختلف بمب‌افکن‌‎های دوربرد (استراتژیکی) و جبهه‌های (تاکتیکی) برخوردارند. هدف آن‌‎ها، وارد کردن ضربات به گروه‌های نیروها، انهدام واحدهای نظامی و انرژتیک و مراکز ارتباطی در عمق استراتژیکی و عملیاتی دفاع دشمن است. یک بمب‌افکن می‌تواند بمب‌های مختلف اعم از متعارف و هسته‌‎ای و نیز موشک‌های هدایت شونده “هوا به زمین” را حمل کند. هواپیمایی تهاجمی برای پشتیبانی هوایی از نیروها، وارد کردن ضربات به نیروی انسانی و تأسیسات دشمن عمدتاً در خط مقدم جبهه و مبارزه با هواپیماها و هلی‌کوپترهای دشمن در هوا به کار گرفته می‌شود. یکی از شرایط اصلی هواپیمای تهاجمی، دقت بالای ضربه به اهداف زمینی است.

در این جنگنده‌ها توپ‌های کالیبر بالا، بمب و خمپاره جت به کار گرفته شده است. هواپیمایی شکاری پدافند ضدهوایی، نیروی اصلی مانوردار سیستم ضدهوایی است که مخصوص دفاع از نیروها در برابر حمله هوایی دشمن است و می تواند در بیشترین فاصله از تأسیسات مورد حفاظت، با دشمن مبارزه کند. هواپیمایی پدافند ضدهوایی دربرگیرنده جنگنده‌های شکاری، هلی‌کوپتر رزمی و هواپیماها و هلی‌کوپترهای ویژه و باری است. هواپیمایی اطلاعاتی مختص جمع ‌آوری اطلاعات درباره دشمن، بررسی وضع مناطق و وضع هوا و نیز انهدام تأسیسات پنهان شده دشمن است. همچنین هواپیماهای بمب‌افکن، شکاری-بمب‌افکن، تهاجمی و شکاری می‌توانند پروازهای اطلاعاتی انجام دهند. این جنگنده‌ها به همین منظور به  وسایل عکاسی مورد استفاده در شرایط روز و شب، رادارها با دقت بالا، دستگاه‌های ضبط صوت و وسایل تلویزیونی مجهز می‌شوند. هواپیمایی اطلاعاتی به هواپیمایی اطلاعاتی تاکتیکی، عملیاتی و استراتژیکی تقسیم‌‎بندی می‌شود.

هواپیمایی ویژه مخصوص کشف راداری اهداف و نشانه‌روی آن‌ها، سوختگیری هواپیماها در حال پرواز، مبارزه رادیو الکترونیکی، دفاع رادیواکتیوی، شیمیایی و میکروبی، اداره نیروها و ارتباطات، تأمین هواشناسی و فنی، امداد نفرات در صورت وقوع سانحه، و تخلیه مجروحین و بیماران است. نیروهای موشکی ضدهوایی از مهمترین تأسیسات کشور و گروه‌های نیروها در برابر ضربات دشمن هوایی دفاع می‌کنند. این نیروها به سیستم‌های موشک ضدهوایی مختلف مجهز هستند. نیروی رادیو فنی، منبع اصلی اطلاعات درباره دشمن هوایی است. این نیرو به وسیله رادارها حریم هوایی را کنترل می‌کند و بر رعایت قواعد پرواز توسط همه جهازهای پرنده نظارت می‌کند. مخابره اطلاعات درباره حمله هوایی، تهیه اطلاعات رزمی برای نیروی موشکی ضدهوایی و هواپیمایی پدافند ضدهوایی از جمله وظایف این نیرو است. رادارهای نیروی رادیو فنی قادرند در هر وقت شب و روز  و در همه شرایط هوایی اهداف هوایی و آبی را کشف کنند. واحدهای مبارزه رادیو الکترونیکی مخصوص ایجاد پارازیت برای رادارهای هواپیماها و سیستم‌های نشانه‌روی و وسایل رادیویی دیگر حمله هوایی دشمن هستند[۱].

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

  1. کرمی، جهانگیر(1392). جامعه و فرهنگ روسیه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،