لائو دان، بنیانگذار مکتب تائوئیسم
لائو دان، بنیانگذار مکتب تائوئیسم
نام خانوادگی«لائودان»،«لی» و نام وی«اِر»" بود، ولی مردم معمولا وی را«لائو زی» می نامند. وی در اواخر دوران سلسلههای بهار و پاییز(770 تا 476 پیش از میلاد)(←دوران بهار و پاییز)در ایالت«چو» زندگی می کرد.«لائودان» یکی از کارکنان کتابخانهی سلسلهی«جو»(←سلسله جو) بود. به همین دلیل دانش و اطلاعات وی فراوان و فردی مشهور بود.
کنفوسیوس در جوانی به دیدار«لائودان» رفت. «لائودان» فهمید که دربار سلطنتی سلسلهی«جو»(←سلسله جو) رو زبه روز ضعیفتر میشود. لذا، شهر«لویانگ» پایتخت را ترک کرد. هنگامی که وی از گذرگاه«خَنگو»عبور میکرد، کتاب «دائو دِجینگ» را نوشت و سوار بر گاوی سبز رنگ از گذرگاه عبور کرد ولی هرگز مشخص نشد که در کجا درگذشت.
کتاب«دائو دِجینگ» جمعا بیش از 5000 کلمه دارد و موضوع آن بسیار متنوع و میراث مهمی در فرهنگ سنتی چین به شمار می آید. معنای اصلی«دائو» (←آیین بومی تائو)راه است. «لائودان»پس از بررسی تغییرات حاصله در طبیعت و روابط بین انسان و طبیعت، معنای گسترده و جدیدی به«دائو» (←آیین بومی تائو)داد و «دائو دِجینگ» جالب ترین بخش از اندیشهی فلسفی«لائوزی» بهشمار می رود.
وی معتقد بود که خوشبختی و بدبختی را می توان جا به جا کرد و تغییر کمٌی میتواند باعث تغییر کیفی هم بشود. وی می گفت، از مشکلات نترسید، از کم شروع کنید. حتما میتوانید مشکلات را حل کنید و کارهای بزرگی را انجام دهید. وی مخالف جنگ بود و میگفت، بعد از جنگ قحطی ناشی از فقدان محصول فرا می رسد.اندیشهی فلسفی«لائو دان» در تاریخ فلسفهی چین جایگاه مهمی دارد و اندیشهی سیاسی وی در اندیشمندان بعد از او نیز تاثیرگذار بوده است.[۱]
نیز نگاه کنید به شخصیت های مشهور تاریخی، علمی و ادبی چین
کتاب شناسی
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد اول، ص161-162