تغییر در قشر بندی اجتماعی چین

مقدمه

از سه دوره از قشر بندی اجتماعی چین پس از ایجاد نظام جمهوری در سال1911میلادی، شکل قشربندی دوره‌­ی نخست براساس نظام فئوالی بوده و جامعه به دو دسته­‌ی مالکان زمین و رعیت­‌ها تقسیم می­‌شد. در دوره­‌ی دوم و پس از استقرار نظام کمونیستی(← حزب کمونیست)، به تدریج ساختار مالکیت خصوصی از جامعه حذف و به­‌جای آن مالکیت دولتی حاکم شد. در این دوره، عموما سه قشر در جامعه به وجود آمد: روشنفکران، کارگران و دهقانان.

قشر بندی اجتماعی چین

در دوره­‌ی سوم، با توجه به شکل گیری تغییرات اساسی در جامعه به ویژه در بعد اقتصادی، انواع مالکیت­‌ها به وجود آمد که زمینه را برای تنوع و پیچیدگی در قشربندی اجتماعی را فراهم ساخت که می‌­توان آن را به پنج دسته تقسیم کرد:

تغییر در سلسله مراتب و هویت اجتماعی جامعه­‌ی چین در پنج زمینه ایجاد شده است: 1- برداشته شدن محدودیت­ هویتی کشاورز و روستایی بودن، بدین معنا که روستاییان می­‌توانند علاوه بر اشتغال در بخش کشاورزی، به طور فصلی به کارگری در معادن و سایر مشاغل شهری نیز بپردازند. طبق آمار سال 2008، بیش از 150میلیون نفر کارگر مهاجر در شهرها اشتغال دارند. 2- تغییر در چگونگی تولید محصول. پیش از اصلاحات سیستم اقتصاد تک محصولی در جامعه حاکم بود، ولی در این دوره تنوع محصولات، سرمایه گذاری خارجی، مشارکت مردمی به صورت خصوصی و راه اندازی واحدهای تولیدی خانوادگی باعث رشد سریع اقتصاد و تنوع در محصولات به وجود آمد. در واقع، سیاست اقتصاد دولتی برنامه محور به اقتصاد بازار محور تغییر یافت. 3- تغییر در دستیابی به اطلاعات. پیش از اصلاحات، دسترسی به هرنوع اطلاعات اقتصادی و شغلی، اساسا امکان پذیر نبود. ولی در این دوره، دسترسی به آرشیوها و اطلاعات تأثیر زیادی در رقابتی شدن بازار کار و شغل و کشف استعدادها توسط واحدهای تولیدی داشته است. 4- جایگزین شدن شاخص‌­های جدید اجتماعی به­‌جای شاخص‌­های پیشین سنتی از طریق عمومیت یافتن آموزش و کسب مهارت و گواهینامه‌­های فنی و حرفه‌­ای با توجه به رشد نیاز و تقاضای مؤسسات تولیدی به تکنیسین های فنی آموزش دیده. 5- شکسته شدن نقش برجسته‌­ی مالکیت انحصاری دولت، نظام طبقاتی، و خانواده­‌های سنتی.

نیز نگاه کنید به تغییرات اجتماعی دوره سوم(پس از 1997 میلادی) در چین؛ تغییر در ساختار اجتماعی چین