سنت و مراسم ازدواج در مالی
ازدواج در زندگی مردم مالی، همچون دیگر کشورهای آفریقایی، تداوم زندگی اجتماعی و توسعۀ مناسبات بین قبیلگی محسوب می‌شود. مالیایی‌ها ازدواج را یکی از مهم‌ترین مقاطع زندگی هر فرد می‌دانند و معتقدند دختران و پسران جوان، پس از ازدواج، وارد مرحلۀ جدیدی از زندگی خود می‌شوند.
جامعۀ مالی جامعه‌ای کاملاً سنتی است و با وجود رسوخ برخی شاخصه‌هاي فرهنگ و تمدن غربی، مالیایی‌ها هم‌چنان به سنت‌ها و آداب و رسوم خود پای‌بندند. والدين معمولاً فرزندان خود را به ازدواج در اوان جوانی تشویق می‌کنند و معتقدند با این کار، از بسیاری خطرات اجتماعی و اخلاقی مصون می‌مانند. در فرهنگ قبايل مالي، مجرد بودن امری نکوهیده به‌شمار می‌آید و به‌طور مثال بامباراها، حتی زنان سالخوردۀ بیوه را به ازدواج با مردان کهنسال هم‌قبیله‌اي خود تشویق می‌کنند و معتقدند زنان موجب تقویت جایگاه شوهران خود می‌شوند. (www.africaguide.com/mali).
ازدواج در مناطق مختلف مالی معمولاً در درون قبایل صورت می گیرد و اکثر جوانان ترجیح می دهند همسران خود را از روستا یا شهر خود انتخاب کنند با این حال طی دو دهه گذشته ازدواج های زیادی نیز بین افراد قبایل مختلف صورت گرفته است.جشن های عروسی در مالي معمولاً با تشریفات خاصی همراه است و هرچند در شهرهای بزرگ تاحدودی رنگ و بوی غربی به خود گرفته ولی در روستاها با سادگی و صمیمیت توأم با شادی فراوان برگزار می شود. پرداخت شیربها از سوی داماد به خانواده عروس از اهمیت زیادی برخوردار است و گاه داماد علاوه بر شیربها چند رأس گاو و گوسفند نیز به پدرزن خود هدیه می دهد. (www.culture of nation.com/Mali).
هرچند ازدواج در گذشته های دور در کشور مالي بصورت سنتی برگزار می شد و رؤسای قبایل یا سالخوردگان با اعلام رسمی پیوند زناشویی، زن و شوهر جوان را به زندگی جدید خود رهنمون می ساختند ولی طی چند دهه گذشته و بر اثر قوانین موجود و الزام ثبت ازدواج ها در دفاتر شهرداری، مراسم ازدواج تاحدودی حالت رسمی و مدنی به خود گرفته که این امر در شهرهای بزرگي همچون باماكو و كيدال بیشتر مشهود است. البته عدم ثبت ازدواج های روستاییان در دفاتر شهرداری در بسیاری موارد و پس از فوت شوهران، مشکلات فراوانی را از نظر تقسیم اموال فرد متوفی پدید آورده است از این روی دولت تمامی شهروندان کشور را به ثبت و رسمیت بخشیدن به ازدواج های خود موظف ساخته است، با این حال هنوز بسیاری از ازدواج ها در این کشور، به ویژه در مناطق روستایی، ثبت نمی شود و مردمان ساکن دهکده ها مخالف ثبت پیوند زناشویی خود در دفاتر شهرداری بوده و آن را آدابی مسیحی می دانند و معتقدند این امر با اصول اسلامی مغایرت دارد..[5]