غذاهای سنتی مالی

هرچند مردم مالي انسان هاي بسيار فقيري بشمار مي روند ولي صرف غذاهاي متنوع سنتي اهميت زيادي در زندگي روزمره مردمان شهري و روستايي اين كشور دارد. غذای اصلی مالیایی ها ارزن، ذرت خوشه ای و فونیو[1] (غذایی حلیم مانند) است که با سس های محلی یا گوشت و سبزیجات صرف می شود. در مراسم و مناسبت هایی همچون جشن ازدواج، میلادالنبی یا مناسبت های ملی غذاهایی همچون «انسام»[2] که مخلوطی از برنج و سبزیجات است ، "كاس كاس " كه مخلوطي از آرد ارزن و روغن و گوشت است و گوشت كباب شده بز و گاو  نيز  طبخ و به همراه «جینجيبر»[3] (نوشیدنی متشکل از آب، شکر، لیمو و زنجفیل)سرو مي شوند  . اين غذاها به همراه برخي نان ها و  ميوه هاي محلي سخت مورد علاقه قبایل مختلف اند و مردمان شهري و روستايي این غذاها را با اشتهای فراوان م می کنند. (www.everynation.com/Mali). برنج پخته شده توام با گوشت از ديگر غذاهاي سنتي اين كشور است با اين حال در مناطق روستایی مالی برنج معمولا به عنوان غذایی تجملی درنظر گرفته می شود و با وجود آن که دهقانان به کاشت برنج اشتغال دارند، کمتر برنج تولیدی خود را صرف نموده و بدليل نيازهاي معيشتي تقریباً تمام تولیدات برنج خود را به فروش می رسانند . در واقع روستاییان تنها در هنگام برگزاری جشن های مذهبی و ملی این فرصت را می یابند تا از برنج پخته شده توأم با گوشت یا سبزیجات به عنوان خوراکی خوشمزه بهره مند شوند.آلاباجا (برنج مخلوط با گوشت چرخ کرده و کره ) ، سورونتو (برنج چرب مخلوط با رب گوجه و گوشت ) و لاخوی ( مخلوطی از گوشت ، ادویه ، گوجه و فلفل ) از غذاهای مورد علاقه مردمان گائو و طوارق بشمار می روند. (احمدي: 236). سبزيجات محلي، نان‌ها و سوپ‌هاي محلي، سيب زميني و انواع ماهي‌هاي پخته يا سرخ شده همراه با چاشنی‌های بومي، از ديگر غذاهاي سنتي كشور مالي محسوب مي‌شود www.newworldencyclopedia.org/mali)).