لباس های سنتی در سوریه
لباس سوری
التقاط فرهنگی سوریه در طیف وسیعی از سبک های لباس، کاملاً مشهود است: در حالی که برخی از زنان آخرین مدهای اروپایی را انتخاب می کنند، برخی دیگر کاملاً محجبه هستند و یا لباسهای محلی به تن دارند. مردان مسنتر شلوارهای گشاد تیره رنگ به تن دارند؛ اما جوانان به سبکهای غربی تمایل دارند.
لباس سنتی مردان در سوریه در گویش عامیانه « شروال» نامیده میشو. روی پیراهن بالاپوشی به تن دارند و سر را نیز بانوعی چفیه که در سوریه به آن«کوفیه» یا «شماخ» میگوسند، میپوشانند؛ یعنی ترکیبی از لباسهای عربی، کردی و ترکی و ای بسا ایرانی یا مسیحی.
لباس سنتی مردان اغلب همراه با شرف یا تکه سلاح بود. بعدها به تدریج کلاه فز یا فاس که پیشتر جزئیاتآن بیان شد،، برای افراد مسن و تحصیلکرده، جایگزین کوفیه شد و شلوار و پیراهن هم جایشان را به «جلابیة» که ردای بلند و دوخته شدهای است، داد.
پیراهن بلند و تیره برای زنان و روشن برای دختران مرسوم است که اغلب با گوشوارههای طلا یا نقره آراسته میشود یا برخی از آنها گلدوزی شدهاند و یک روسری که به آن «بُخنُق» یا «خِمار» میگویند نیز روی سر میاندازند و یا به دور سر میپیچند. روبنده یا برقع نیز گاهی استفاده میشود. این شکل کلی البسه سوری است که به نسبت موقعیت و طبقه اجتمعای و ثروت شخص میتواند با بسیاری از تزئینات و زیور آلات همراه باشد.
لباسهای سنتی سوریه رنگهای تندی دارند، مانند قرمز روشن، آبی، سیاه و سبز. استفاده از این لباسها در حال حاضر نسبت به گذشته کم شده است. از برجسته ترین لباسهای زنانه، «مِرْدَن»، «الجاروكة» و «قفطان» است. مِردن از ابریشم طبیعی بافته و دوخته شده است و نوعاً زنان طبقه بهرهمند به تن دارند. غیر از اینها دهها نوع و مدل دیگر از لباسهاس زنانه و مردانه در مناطق مختلف؛ خصوصاً در حمص، حما و دیرالزور مرسوم است. [2]
زنان در دمشق علاقه زیادی به جواهرات؛ خصوصاً البسته مزین دارند. از جمله این زیورآلات، کلاهی نقرهای است که منگولههای نقرهای از آن بر روی پیشانی تاب میخورد و یا گردنبندهای سنکین، متشکل از چندین زنجیر طلایی که از آن پنجههای طلا آویزان است؛ همچنین دستبندهای طلا یا نقره و سکههای طلا از الرشادیه، الحمیدیه، العزیزیه و انگلیسی؛ خلخال نیز از جمله و نیز گوشواره همراه رِشمههای طلایی یا نقره ای که به سینه میآویزند یا به دور کمر می پیچند و گاهی به معنی واقعی کلمه مصداق افراط است.