اصول سیاست خارجی چین
دولت چین در نخستین روز تأسیس جمهوری خلق چین در تاریخ اول اکتبر1949میلادی، اصول سیاست خارجی خود برای برقراری روابط دیپلماتیک با کشورهای جهان را براساس برابری، در نظر گرفتن منافع دوجانبه و احترام به حاکمیت سرزمینی کشور مقابل اعلام کرد.
در سال1953، چوئن لای وزیرامورخارجه‌ی وقت این کشور، اصول پنجگانه‌ی همزیستی صلح آمیز میان کشورهای جهان را به این شرح اعلام نمود: 1- احترام متقابل به استقلال و تمامیت ارضی کشورها. 2- عدم تجاوز به خاک یکدیگر. 3- عدم دخالت در امور یکدیگر. 4- باور به برابری و منافع دو جانبه. و 5-همزیستی صلح آمیز[۱].
این اصول پنجگانه در تمامی شئون روابط دوجانبه حاکم خواهد بود. در سال1982، این اصول در قانون اساسی جمهوری خلق چین گنجانده شد. براساس اصول سیاست خارجی این کشور، هر کشوری که با چین رابطه‌ی دیپلماتیک برقرار می‌کند، بایستی ملتزم به وجود چین واحد شده و از برقراری هرگونه رابطه‌ی مستقل سیاسی با تایوان پرهیز نماید. همچنین، دولت چین در بیانیه‌ای که در تاریخ 22دسامبر سال2005 پیرامون سیاست«راه توسعه‌ی صلح آمیز چین» منتشر نمود، به وضوح اعلام کرد که:«چین نه در گذشته و نه در حال حاضر و نه در آینده که قوی‌تر خواهد شد، به دنبال سلطه بر دیگران نبوده و نخواهد بود. بلکه فرصت‌های بیشتری را برای جهان در پی خواهد داشت.»[۲]