آموزش عالی زیمبابوه

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۱۴ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۳۵ توسط Samiei (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «'''.آموزش عالی''' دانشگاه های زيمبابوه، تنها مؤسسات آموزشی هستند كه در رودزيای سابق دارای نظامی غير وابسته به كليسا بودند.اولين دانشگاه در ساليسبوری (حراره امروزی) تأسيس شد كه نيمي از دانشجويان آن را سياهان تشكيل می دادند.در اين كشور،رياست دانش...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

.آموزش عالی

دانشگاه های زيمبابوه، تنها مؤسسات آموزشی هستند كه در رودزيای سابق دارای نظامی غير وابسته به كليسا بودند.اولين دانشگاه در ساليسبوری (حراره امروزی) تأسيس شد كه نيمي از دانشجويان آن را سياهان تشكيل می دادند.در اين كشور،رياست دانشگاه با رئيس جمهور بوده و براي سمت معاونت كه عملاً در مقام رياست دانشگاه عمل مي كند چند نامزد از سوي وزير آموزش عالي به وی پيشنهاد می شود كه يكي از آنها با حكم رئيس جمهور به اين سمت انتخاب مي شود.

نظام درسی دانشگاه های زيمبابوه مطابق با دانشگاه های كمبريج و آكسفورد بوده و مدارك تحصيلی دانشجويان از سوی این دانشگاه ها صادر می شود.


5-1.دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی


در زیمبابوه علاوه بر دانشگاه های دولتی،دانشگاه های خصوصی  نیز فعالیت دارند.


- دانشگاه دولتی زیمبابوه[7]:

دانشگاه زيمبابوه،قدیمی ترین و مهم ترين دانشگاه دولتی اين كشور است که در سال 1955 تأسيس شد.اين دانشگاه که از تلفيق دو دانشكده رودزيا و نيازالند( مالاوی فعلي) ایجاد شده بود،از سال 1971 فعالیت خود را یه شکل مستقل ادامه داد.

این دانشگاه فعالیت علمی خود را با همکاری دانشگاه لندن آغاز کرد.دارای 10 دانشکده و تعداد زیادی مراکز علمی و تخصصی می باشد.مجوز علمی دانشگاه توسط شورای علمی آموزش عالی و از سوی وزارت آموزش عالی کشور صادر گردیده است.دانشگاه زیمبابوه که روزی از بهترین دانشگاه های آفریقا محسوب می شد، به دلیل بحران های سیاسی واقتصادی کشور در دهه گذشته با مشکلات زیادی روبرو شد ولی بعد از برگزاری انتخابات سال 2008 و بهبود نسبی اوضاع،وضعیت دانشگاه بهتر شده در حال بازگشت به شرایط سابق می باشد.دانشگاه زیمبابوه در شمال شهر حراره و در محوطه بسیار وسیعی قرار دارد. بسیاری از دانشگاه های فعلی کشور در ابتدا به عنوان زیر مجموعه های این دانشگاه آغاز به کار کردند و سپس به شکل دانشگاه های مستقل فعالیت خود را ادامه دادند.دانشگاه های علوم بندورا[8] و دانشگاه تکنولوژی چینویی[9]از جمله این دانشگاه ها هستند.

تعداد دانشجویان دانشگاه زیمبابوه از 1000 نفر در سال 1980 به 2000 نفر در سال 1985 افزایش یافت.با شروع دهه 90 بازسازی دانشگاه آغاز و قدرت اجرایی آن افزایش یافت.اواخر دهه 80 و بیشتر ایام دهه 90، اعتراضات و جنبش های دانشجویی دانشگاه را فرا گرفت و منجر به تعطیلی چند باره دانشگاه شد. در سال 1995 تعداد دانشجویان، 9000 نفر( 1700 دانشجوي خارجي) و در سال 2001 بالغ بر 10139 نفر بود. با شروع دهه 2000 و به دنبال بروز بحران های سیاسی و اقتصادی در کشور و نیز بحران های داخلی دانشگاه مانند اعتراض دانش جویان به افزایش شهریه و هزینه های تحصیلی و درخواست افزایش حقوق از سوی اساتید،دولت های غربی کمک های خود به این دانشگاه را قطع کردند و این مشکلات موجب مهاجرت علمی بسیاری از اساتید و دانش جویان به سایر کشورها به ویژه آفریقای جنوبی شد. تداوم مشکلات  مانع از آغاز رسمی سال تحصیلی دانشگاهی در 2009-2008 گردید و در نهایت دانشگاه در فوریه 2009 موقتاً تعطیل شد.

در سال 2007 رتبه این دانشگاه بعد از دانشگاه های آفریقای جنوبی،دانشگاه آمریکایی مصر و دانشگاه دارالسلام تانزانیا در ردیف 14 جدول رتبه های دانشگاهی آفریقا قرار داشت. رتبه جهانی دانشگاه زیمبابوه در میان 9760 دانشگاه   دارای رتبه 3549 بود.

دانشگاه زیمبابوه دارای 10 دانشکده : کشاورزی،هنر،اقتصاد،بهداشت،تعلیم و تربیت،مهندسی،حقوق، علوم،علوم اجتماعی و دامپزشکی می باشد.( www.uz.ac.zw)


دانشگاه های متعلق به سازمان های مسيحيت:

تأسیس مراکز دانشگاهی در کشورهای آفریقایی با هدف تربیت رهبران آینده کشورها از اقدامات استعماری بود که توسط سازمان های مسیحی عملی می شد.دانشکده الهیات با شعار "خدمت به مسیحیت و کار برای حضرت عیسی مسیح" با همین نیت و پس ازاعطای مجوز از سوی دولت زیمبابوه به کلیسا،ایجاد شد. تا اواسط دهه 70، سه دانشگاه در شهرهای موتاره، بولاوایو و گوئرو توسط نهادهای مسیحی تأسیس گردید.


- دانشگاه آفریقا:

ایجاد دانشگاه آفریقا،به درخواست اتحادیه مرکزی کلیسای یونایتد متدیست آفریقا( که اعضای آن عبارتند از کشورهای : آنگولا،بروندی، لیبریا ،موزامبیک ، نیجریه ، سیرالئون، زئیر و زیمبابوه) مطرح شد."اسقف کارو الهو" از کلیسای آنگولا معتقد بود که می توان با تأسیس مراکز آموزش عالی چهره آفریقا را به تدریج تغییر داده آموزش را در این قاره با سایر کشورهای آمریکا و اروپا هم سطح کرد.

پس از  بررسی جوانب مختلف و انجام مقدمات لازم،در سال 1988 طرح تأسیس دانشگاه آفریقا در کنفرانس عمومی کلیسای متدیست در میسوری آمریکا تصویب و بنای آن در شهر موتاره در 250 کیلومتری حراره در زمینی به مساحت 1545 هکتار آغاز شد.پیش از این کلیسای یونایتد متدیست در کشورهای چین، کوبا، هند، ژاپن، کره جنوبی و آمریکا اقدام به ایجاد دانشگاه های مشابه کرده بود.

این دانشگاه در سال 1992 با 28 دانشجو در قالب دو دانشکده کشاورزی و علوم طبیعی و الهیات کار خود را رسماً آغاز کرد.دانشگاه مذکور به دلیل وابستگی به کلیسا و برخورداری از پشتیبانی مالی آن در انطباق برنامه های آموزشی با استانداردهای علمی، سرعت رشد کسب تجهیزات، مدیریت و قدرت مالی جهت جذب نیروهای علمی بسیار مهم است.مأموریت این دانشگاه، توسعه تعلیم و آموزش عالی با کیفیت بالا و تربیت دانشجویان با ارزش های مورد نظر مسیحیت و کمک به کشورهای آفریقایی در راه رسیدن به اهداف آموزشی و تخصصی خود می باشد.این دانشگاه نقش و هدف اصلی خود در زمینه آموزش و تربیت رهبران آینده ملت های آفریقای سیاه را به شدت تعقیب می کند.(طالبی بیدهندی:54)

-دانشگاه سولوسی

دانشگاه سولوسی  به عنوان دومین دانشگاه وابسته به سازمان های مسیحی و چهارمین دانشگاه بزرگ زیمبابوه در پنجم ماه مه 1995 در نزدیکی بولاوایو توسط رابرت موگابه افتتاح شد.این مرکز آموزشی توسط کلیسای "آونتیست روز هفتم"[10]، مدیریت می شود.این دانشگاه که در منطقه اندبله زبان احداث شده قبلاً به عنوان یک کالج آموزشی فعالیت می کرد.

اگر چه بر طبق اساسنامه دانشگاه ورود پیروان کلیه ادیان به این دانشگاه آزاد است،اما بدیهی است ترویج مسیحیت از مهم ترین اهداف آن می باشد.این دانشگاه از 17 کشور آفریقایی دانشجو داشته زیر نظر دانشگاه آمریکایی اندروز به عنوان یک کالج آموزشی در رشته های مدیریت بازرگانی،کامپیوتر، الهیات و فلسفه دانشجو فعالیت می کند.


- دانشگاه وابسته به کلیسای متدیست زیمبابوه[11]

این دانشگاه در سال 1997 از سوی شورای جهانی کلیسا به عنوان دومین دانشگاه متدیست منطقه جنوب آفریقا در شهر گوئرو با هزینه چهار صد میلیون دلار ایجاد و فعالیت خود را با پذیرش دانشجو در رشته های علوم انسانی،ورزش و ادبیات انگلیسی آغاز کرد.( طالبی بیدهندی:55)