روش درمان با غذا و گیاهان دارویی در چین
در روزگاران قدیم؛ مردم چین براي درمان بيماري‌ها، داروهايي را از طبیعت و از گياهان تهیه می‌کردند. بدین صورت بود که به‌تدریج طب سنتی چینی با ویژگی‌های خود شکل گرفت. و لذا طب سنتی چين، با تغذيه‌ی مردم نيز مرتبط است. بر اين اساس، داروها را می‌توان به‌عنوان غذا و غذاها را به‌عنوان دارو و براي معالجه‌ی بیماری استفاده كرد. از این طریق بود که روش درمان با غذا و استفاده از داروهاي گياهي به وجود آمد. چینی‌ها می‌گویند:
«تقویت بدن با خوردن دارو، بهتر از خوردن غذاهاي دارای خواص درمانی نیست و خوردن غذای دارای خواص دارویی مؤثرتر از معالجه است.»
در میان چینی‌ها، معالجه به وسیله‌ی غذا از روزگاران قديم تا امروز بسیار رایج است و جزو عادات و رسوم غذایی آنها به شمار می‌آید. سنت تركيب معالجه و غذا، در عصر سلسله‌ی «جو» ( از 1046 پیش از میلاد تا 256 پیش از میلاد) نیز وجود داشت. در تاریخ چین، کتاب‌های زیادی پیرامون معالجه با غذا نوشته شده است.
«سون سیمیائو» پزشک عصر سلسله‌ی «تانگ» (618 تا 907 میلادی)، دو کتاب پیرامون معالجه به وسیله‌ی غذا نوشت كه تأثیر عمیقی بر روند پیشرفت درمان بيماري با غذا داشت. او می‌گفت پزشک باید پیش از هر چيز علت بیماری را مشخص و آن را با مواد غذايي معالجه کند. اگر معالجه با غذا موثر نبود، از داروها استفاده شود. توسط همین پزشک بود که روش معالجه با غذا و چگونگی تهیه غذاهای دارويي شكل گرفت و سپس به تدریج در میان مردم به روشی برای تقویت بدن و روح و درمان بيماري تبدیل شد. [۱]
کتابشناسی
- ↑ سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل چین. تهران: انتشارات الهدی، جلد--- ص---