مدیریت فرهنگی چین

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۱۳ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۴۱ توسط Samiei (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «مدیریت کلان فرهنگی کشور چین، پس از سیاستگذاری و تعیین خطوط اصلی و راهبرد اساسی فرهنگی توسط کنگره­ی ملی خلق چین و شورای دولتی(هیأت وزیران)، در میان چند وزارتخانه و سازمان و نهاد دولتی تقسیم شده است که هرکدام بخشی از مسئولیت تهیه و تدوین و اجرای...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

مدیریت کلان فرهنگی کشور چین، پس از سیاستگذاری و تعیین خطوط اصلی و راهبرد اساسی فرهنگی توسط کنگره­ی ملی خلق چین و شورای دولتی(هیأت وزیران)، در میان چند وزارتخانه و سازمان و نهاد دولتی تقسیم شده است که هرکدام بخشی از مسئولیت تهیه و تدوین و اجرای قوانین و مقررات امور فرهنگی کشور و اجرای سیاست­های کلان تعیین شده را بر عهده دارند. این نهادها عبارتند از: وزارت فرهنگ چین[i]؛ وزیر مشاور در امور اجرایی فیلم، رادیو و تلویزیون[ii]؛ سازمان امور ادیان[iii]؛ و اداره کل مطبوعات و انتشارات دولت[iv].

وظایف و مسئولیت­های وزارت فرهنگ چین

براساس آخرین بازسازی ساختار شورای دولتی که در نخستین اجلاس یازدهمین کنگره­ی ملی خلق چین در سال2008 به تصویب رسید، مهم­ترین مسئولیت­ها و شرح وظایف وزارت فرهنگ چین به شرح زیر اعلام شد.

-تهیه و تدوین اصول، سیاست­ها، قوانین و مقررات مربوط به مسایل فرهنگی و هنری؛

-تهیه­ی راهبرد و برنامه­های توسعه­ی فرهنگی و هنری و سازماندهی، اجرا و گسترش فرهنگ و هنر کشور در چارچوب سیاست اصلاحات کشور؛

-هدایت و مدیریت امور ادبی و هنری. تولید خلاقیت­های هنری. توسعه­ی انواع هنرها و مدیریت برنامه­های کلان فرهنگی در سراسر کشور؛

-ارایه­ی خدمات عمومی در زمینه­های فرهنگی و هنری. برنامه ریزی و هدایت تولیدات فرهنگ عمومی. هدایت و گسترش زیرساخت­های فرهنگ ملی و فرهنگ عمومی؛

-تدوین راهبردهای لازم برای توسعه­ی صنایع فرهنگی و هنری. هدایت و هماهنگ کردن توسعه­ی فرهنگی و هنری. گسترش ارتباطات و همکاری­ها از طریق صنایع فرهنگی بین­المللی؛

-تدوین راهبردها و طرح­های لازم برای حفاظت از میراث غیر ملموس معنوی، فرهنگی و تدوین مقررات مربوطه و تهیه­ی پیش نویس قوانین لازم برای ایجاد، سازماندهی و پیاده­سازی حفاظت از میراث غیرملموس معنوی و فرهنگی و تعمیم فرهنگ برجسته­ی ملی؛

-هدایت و مدیریت صنایع فرهنگی اجتماعی. هدایت و توسعه­ی کتابخانه­ها، مراکز و پایگاه­های فرهنگی و فرهنگ عمومی؛

-تدوین راهبردها و طرح­های لازم برای توسعه­ی بازار فرهنگی. هدایت و اجرای قانون جامع بازار فرهنگی. اعمال نظارت بر فعالیت­های تجاری و صنعتی مرتبط با فرهنگ و هنر. هدایت و نظارت بر عملکرد سازمان­های مردمی که در زمینه­ی فعالیت­های نمایشی اشتغال دارند؛

-مسئولیت بررسی و تصویب مقررات تولیدات ادبی و هنری منتشره در اینترنت. تنظیم عملیات صدور مجوز فعالیت برای دفاتر و پایگاه­های ارایه کننده­ی خدمات تجاری و کسب و کار اینترنتی. تنظیم و ساماندهی بازی­های کامپیوتری آنلاین؛

-تدوین راهبردهای لازم برای توسعه­ی صنایع کارتونی، بازی­های پونمایی و سازماندهی مقررات اجرایی این موارد. هدایت و هماهنگ سازی صنایع کارتونی و بازی­های پونمایی؛

-تدوین راهبردهای لازم برای توسعه­ی علوم و فن­آوری مرتبط با فرهنگ و پیشبرد توسعه­ی زیرساخت­های علوم و فن­آوری اطلاع رسانی مرتبط با فرهنگ؛

-هدایت و مدیریت ارتباطات و مبادلات فرهنگی. سازماندهی سیاست­ها و مقررات مربوط به مبادلات فرهنگی بین المللی و تبادل فرهنگی با مناطق هنگ­کنگ، ماکائو و تایوان. هدایت فعالیت­های مراکز فرهنگی زیر نظر و مرتبط با سفارتخانه­ها و کنسولگری­های چین در سرتاسر جهان. هدایت و نظارت بر فعالیت مؤسسات فرهنگی وابسته به دولت مرکزی در هنگ­کنگ، ماکائو و تایوان. امضای موافقتنامه­ها و برنامه­ی مبادلات فرهنگی چین با کشورهای خارجی به نمایندگی از دولت. و ترتیب اجرای فعالیت­های عمده­ی مبادلات فرهنگی و هنری بین المللی در داخل و خارج کشور؛

-و اجرای تمام وظایف و مسئولیت­هایی که از سوی شورای دولتی بر عهده­ی این وزارت گذاشته شود.

سایر مسئولیت­ها 

1-مدیریت امور اجرایی سازمان میراث فرهنگی چین؛

2-باتوجه به واگذاری مدیریت بر بازی­های کارتونی و پونمایی آنلاین به این وزارت، مسئولیت برنامه ریزی برای توسعه­ی صنایع و پایگاه­های صنعتی مربوطه، ساخت و ساز پروژه­ها، برگزاری کنفرانس­ها، نمایشگاه­ها و نظارت بر بازار و تجارت این­گونه صنایع نیز بر عهده­ی وزارت فرهنگ می­باشد.

3-مواردی مانند راه اندازی و مدیریت نیروی انسانی مؤسسات تحت پوشش وزارت فرهنگ به صورت مجزا که در جای دیگر مشخص شده است.

تقسیمات و ساختار اداری وزارت فرهنگ چین

باتوجه به محدوده­ی اختیارات، وظایف و مسئولیت­های وزارت فرهنگ، این وزارتخانه دارای 14بخش و اداره­ی مختلف است که عبارتند از: 1- بخش امور عمومی(شامل طرح و برنامه، دبیرخانه، و...)؛ 2-بخش سیاستگذاری و تدوین مقررات؛ 3-بخش نیروها و منابع انسانی؛ 4-بخش امور مالی؛ 5-بخش امور هنری؛ 6-بخش علوم و فن­آوری برای فرهنگ؛ 7-بخش امور بازار فرهنگی؛ 8-بخش صنایع فرهنگی؛ 9-بخش فرهنگ عمومی؛ 10-بخش میراث غیرملموس فرهنگی؛ 11-اداره­ی روابط فرهنگی خارجی و امور فرهنگی مناطق هنگ­کنگ، ماکائو و تایوان؛ 12-کمیته­ی حزب کمونیست وزارت فرهنگ؛ 13-اداره­ی بازنشستگان؛ و 14-اداره­ی خدمات و پشتیبانی.

انجمن­های فرهنگی و هنری وابسته به وزارت فرهنگ

افزون بر موارد فوق، نهادها و انجمن­های مختلفی نیز به این وزارتخانه وابسته هستند که عبارتند از: انجمن خوشنویسان چین؛ انجمن رقاصان چین؛ انجمن هنری چو ای چین؛ انجمن هنرمندان تلویزیونی چین؛ انجمن آکروبات چین؛ انجمن هنری و ادبی عامیانه­ی چین؛ انجمن عکاسان چین؛ انجمن موسیقیدانان چین؛ انجمن هنرمندان چین؛ انجمن تئاتر چین؛ انجمن نویسندگان چین؛ و فدراسیون جامعه­ی ادبی و هنری چین.

شرکت­های وابسته به وزارت فرهنگ چین

هم­چنین، تعدادی شرکت اقتصادی و تجاری فعال در زمینه­های فرهنگی و هنری نیز به این وزارتخانه وابسته هستند که عبارتند از: 1- شرکت توسعه­ی کتابخانه­ای وِن خوا[1]؛ 2-مرکز توسعه­ی فرهنگی شیانگ یو[2]؛ 3-شرکت توسعه­ی فرهنگی بین المللی خواخان؛ 4-شرکت فرهنگی و هنری چین؛ 5-آژانس­های گردشگری فرهنگی بین المللی چین.

مراکز و نهاد­های آموزشی وابسته به وزارت فرهنگ چین

تعدادی از مؤسسات و نهادهای آموزشی در زمینه­های فرهنگی و هنری نیز زیر نظر وزارت فرهنگ اداره می­شوند که عبارتند از: گروه سرگرمی و تفریحات هنری چین؛ دفتر روزنامه­ی آثار تاریخی چین؛ خانه­ی انتشارات آثار فرهنگی چین؛ مرکز مبادلات آثار تاریخی چین؛ مؤسسه­ی پژوهشی آثار تاریخی چین؛ موزه­ی لوشون[3]؛ موزه­ی ملی چین؛ خانه­ی انتشارات فرهنگ و هنر چین؛ موزه­ی کاخ(شهر ممنوعه)؛ سالن بنیاد مِی لانفانگ[4]؛ گالری هنری چین؛ مجمع رقص و آواز شرقی؛ مرکز هماهنگی و گردشی آثار فرهنگی چین؛ آزانس مدیریت کاخ شاهزاده گونگ[5]؛ مؤسسه­ی پژوهشی برای علوم و فن­آوری هنری؛ فرهنگستان نقاشی سنتی چین؛ ارکستر مرکزی اقلیت­های چین؛ مجمع رقص و آواز چین؛ تئاتر اپرا و باله­ی چین؛ و تئاتر مرکزی اپرا و باله­ی چین.

نهادهاي فرهنگي تحت نظارت مستقيم وزارت فرهنگ چين

وزارت فرهنگ چین، افزون بر بخش­های مختلف اداری، سیاست­گذاری و تهیه و تدوین و اجرای قوانین و مقررات فرهنگی، دارای بخش­ها، مؤسسات، و مراکز فرهنگی، تحقیقی، هنری، مطبوعاتی، و آموزشی است که برخی از موارد مهم آن به شرح زیر است.

1-كتابخانه­ی ملي چين: تأسيس در سال1909 ميلادي.

2-فرهنگستان ملي هنر چين: تأسيس در سال 1951 ميلادي.

3-مؤسسه­ي روزنامه­ي فرهنگ چين: تأسيس در سال1985 ميلادي.

4-كالج تربيت مديران و مجريان امور فرهنگي: تأسيس در سال 1979 ميلادي.

5-هنرستان مركزي موسيقي: تأسيس در سال 1950 ميلادي.

6-هنرستان موسيقي چين براي تربيت هنرمندان اين رشته در مقطع كارشناسي و كارشناسي ارشد.

7-فرهنگستان مركزي هنرهاي زيبا: تأسيس در سال 1950 ميلادي.

8-مؤسسه­ي مركزي هنرهاي نمايشي: تأسيس در سال 1950 ميلادي.

9-مؤسسه­ي اپراي چين: تأسيس در سال 19787ميلادي.

10-مؤسسه­ي رقص پكن: تأسيس در سال 1954ميلادي.

11-هنرستان موسيقي شانگهاي: تأسيس در سال1949 ميلادي.

12-مؤسسه­ي هنرهاي نمايشي شانگهاي: تأسيس در سال 1945 ميلادي.

13-هنرستان هنرهاي زيباي چين: به عنوان مؤسسه­ي آموزش عالي تحت نظارت وزارت فرهنگ.

14-مدرسه­ي آموزشي چويي(Quyi) شمال چين: تأسيس در سال1986 ميلادي.

15-اپرا تئاتر پكن: تأسيس در سال1955 ميلادي.

16-مركز هنر تئاتر جوانان چين: تأسيس در سال1949 ميلادي.

17-مركز نمايش هاي تجربي تئاتر مدرن: تأسيس در سال1956 ميلادي.

18-مركز تئاتر كودكان چين: تأسيس در سال1956ميلادي.

19-اركستر سمفوني چين: تأسيس در سال1996ميلادي.

20-مركز اپرا تئاتر باله­ي چين: تأسيس در سال196 ميلادي.

21-گروه باله و اپراي چين: مؤسسه­ي نمايش هنري زير نظر وزارت فرهنگ.

22-گروه رقص و آواز چين: تأسيس در سال 1996ميلادي.

23-اركستر مركزي اقليت هاي قومي چين: تأسيس در سال 1960 ميلادي.

24-گروه رقص و آواز شرقي: تأسيس در سال 1962ميلادي.

25-گالري هنر چين: تأسيس در سال1962 ميلادي.

26-فرهنگستان هنر نقاشي­هاي سنتي چين: تأسيس در سال 1981ميلادي.

27-مركز برگزاري نمايش­هاي برون مرزي: تأسيس در سال 1978ميلادي.

28-مركز برگزاري نمايشگاه­هاي هنري در خارج از كشور: تأسيس در سال1978ميلادي.

29-مؤسسه­ي تحقيقات هنري، علمي و تكنولوژيكي چين: تأسيس در سال1979ميلادي.

30-استوديو سمعي-بصري چين:

31-تالار يادبود مي لا­فنگ: تأسيس در سال1985ميلادي.

32-آژانس مديريت عمارت شاهزاده گونگ: تأسيس در سال 1983ميلادي.

33-مركز انتشارات فرهنگ و هنر: تأسيس در سال 1980ميلادي.

34-موزه­ي كاخ(شهر ممنوعه): تأسيس در سال 1952ميلادي.

35-موزه­ي ملي چين تاريخ چين: تأسيس در سال 1912ميلادي.

36-موزه­ي انقلاب چين: تأسيس در سال1950ميلادي.

37-موزه­ي لوشون: تأسيس در سال1056ميلادي.

38-مؤسسه­ي تحقيقات آثار باستاني چين: تأسيس در سال 1949ميلادي.

39-مركز مبادلات آثار باستاني چين: تأسيس در سال1971ميلادي.

40-مركز نظارت بر انتشار آثار باستاني چين: تأسيس در سال1978ميلادي.

41-مركز نشر آثار باستاني: تأسيس در سال1956ميلادي.

42-مؤسسه­ي روزنامه­ي آثار باستاني چين: تأسيس در سال 1987ميلادي. (گائو شوشون، :94 -120 )

مراکز فرهنگی چین در خارج از کشور

دولت چین تا کنون با بیش از 134کشور جهان قرار داد و موافقتنامه­ی فرهنگی امضا کرده و بر اساس آن­ها سالانه بیش از2000برنامه­ی مختلف فرهنگی و هنری مانند هفته­های فرهنگی، فستیوال­های فیلم، نمایشگاه­های فرهنگی و هنری، اجرای اپرای چینی، آکروبات، و... برگزار می­شود. هم­چنین، تأسیس و راه اندازی مراکز و رایزنی­های فرهنگی جمهوری خلق چین در داخل و بیرون سفارتخانه­ها و کنسولگری­های این کشور در سایر کشورها از جمله وظایف و مسئولیت­های وزارت فرهنگ چین به شمار می­آید. تا کنون بیش از 84مرکز فرهنگی در سفارتخانه­ها و کنسولگری­های این کشور در 5 قاره­ی جهان فعال هستند که تعیین خط­مشی، بودجه، برنامه و تأمین نیروی انسانی لازم آن بر عهده­ی این وزارتخانه بوده و وزارت امورخارجه­ی چین دخالتی در این موارد ندارد، اگرچه تمامی این مراکز فرهنگی زیر نظر و در هماهنگی با سفارتخانه­های این کشور به فعالیت­های خود می­پردازند. مراکز فرهنگی چین در کشورهای مختلف جهان بر اساس تقسیم بندی قاره­ها به شرح زیر است:

1-قاره­ی اقیانوسیه: مرکز فرهنگی سفارت جمهوری خلق چین در کشور استرالیا( به اضافه­ی مرکز فرهنگی سرکنسولگری جمهوری خلق چین در سیدنی) و مرکز فرهنگی سفارت جمهوری خلق چین در کشور نیوزلند.

2-قاره­ی آمریکا: مرکز فرهنگی سفارت جمهوری خلق چین در کشور آمریکا( به اضافه­ی مراکز فرهنگی سرکنسولگری­های جمهوری خلق چین در شهرهای سانفرانسیسکو، نیویورک، هوستون، لوس آنجلس وشیکاگو)؛ مرکز فرهنگی سفارت جمهوری خلق چین در کشورهای آرژانتین؛ برزیل؛ شیلی؛ کلمبیا؛ کوبا؛ کانادا( به اضافه­ی سرکنسولگری جمهوری خلق چین در شهرهای ونکو وِر، بریتیش کلمبیا، و تورنتو)؛ اکوادور؛ مکزیک؛ پرو؛ ترینیداد و توباکو؛ و ونزوئلا.

3-قاره­ی اروپا: مرکز فرهنگی سفارت جمهوری خلق چین در کشورهای اتریش؛ بلژیک؛ دانمارک؛ فنلاند؛ فرانسه؛ آلمان؛ یونان؛ ایتالیا؛ هلند؛ نروژ؛ پرتغال؛ اسپانیا؛ سوئد؛ سوئیس؛ انگلیس؛ اوکراین؛ بلاروس؛ بلغارستان؛ صربستان؛ مونته نگرو؛ چک؛ قزاقستان؛ مجارستان؛ رومانی؛ و روسیه.

4-قاره­ی آفریقا: مرکز فرهنگی سفارت جمهوری خلق چین در کشورهای بنین؛ جمهوری کنگو؛ جمهوری دمکراتیک کنگو؛ اتیوپی؛ موریتانی؛ نیجریه؛ تانزانیا؛ زیمبابوه؛ الجزایر؛ مصر؛ آفریقای جنوبی؛ مراکش؛ سودان؛ و تونس.

5-قاره­ی آسیا: مرکز فرهنگی سفارت جمهوری خلق چین در کشورهای بنگلادش؛ کره­ی شمالی؛ هند؛ اندونزی؛ ژاپن؛ مالزی؛ مغولستان؛ میانمار؛ نپال؛ پاکستان؛ فیلیپین؛ کره­ی جنوبی؛ سنگاپور؛ سریلانکا؛ ویتنام؛ ایران؛ ترکیه؛ عراق؛ سوریه؛ اردن؛ اسراییل؛ و کویت.(www.ccnt.gov.cn)

افزون بر مراکز فرهنگی فوق که اغلب در داخل و وابسته به سفارتخانه­ها و سرکنسولگری­های این کشور بوده و تابع قوانین و مقررات دیپلماتیک از جمله مصونیت دیپلماتیک هستند، کشور چین در برخی از کشورها نیز دارای مراکز فرهنگی ویژه­ای است که به­صورت مستقل از سفارت و بدون برخورداری از مصونیت دیپلماتیک فعالیت می­کنند. این مراکز در کشورهایی هم­چون مالت، فرانسه، مصر، کره­ی جنوبی، و جزیره­ی موریس فعالیت می­کنند و طبق گفته­ی وزیر پیشین فرهنگ این کشور، قرار است تا ده سال آینده 20 الی 30 مرکز فرهنگی دیگر از این نوع، در کشورهای مختلف ایجاد شود[v].

مدیریت دولتی امور رادیو، فیلم و تلویزیون

این نهاد دولتی که در رأس آن فردی در ردیف یک وزیر کابینه قرار دارد، مسئولیت کلیه­ی امور سیاست­گذاری، هدایت، نظارت، صدور مجوز تأسیس ایستگاه­های رادیویی و شبکه­های تلویزیونی عادی و ماهواره­ای، توسعه­ی علمی و فن­آوری در این زمینه­ها را بر عهده دارد که اهم این موارد عبارتند از:

-تحقیق و توسعه­ی تبلیغات از طریق رادیو و تلویزیون و خلاقیت­های ویدیویی جهت جذب افکار عمومی. هدایت تبلیغات رادیو و تلویزیون و همکاری در برنامه ریزی محتوایی و سیستم مدیریت آن­ها؛

-تهیه و تدوین قوانین و مقررات مدیریت صنعت فیلم، رادیو و تلویزیون، برنامه ریزی برای ارتقای شغلی کارکنان، نظارت و مدیریت بر برنامه­های این دستگاه­ها. ارتباط با افکار عمومی از طریق برنامه­های شبکه­­های اطلاع رسانی صوتی و تصویری. مسئولیت پخش برنامه­ها از نظر محتوایی و ممیزی آن­ها و هم­چنین مدیریت بر نامه­­های وارداتی از خارج؛

-مسئولیت صدور و ابطال مجوز شبکه­های رادیو، تلویزیون و ماهواره از سطح شهرستان به بالا[vi]. نظارت بر محتوای برنامه­های قابل پخش از نظر کمی و کیفی. بررسی و نظارت و صدور مجوز توزیع، پخش و یا توقف فیلم­ها و برنامه­های تولید شده[vii]؛

-مدیریت بر کارهای علمی و فن­آوری مربوط به فیلم و تلویزیون و تدوین سیاست­ها و استانداردهای مربوطه جهت استفاده از سیستم­های نوین رادیو، تلویزیون و فیلم.

-تحقیق و مطالعه پیرامون تکنولوژی­های جدید در چارچوب سیاست­های اقتصادی و بر اساس سیاست­ها، مقررات و طرح­های دولت.

- بررسی و تحقیق پیرامون راه اندازی شبکه­های رادیو، تلویزیون و ماهواره برای پخش در خارج از چین در چارچوب و مقررات مربوطه و مدیریت و هدایت آن­ها، و هم­چنین، هدایت این دستگاه­ها در مناطق هنگ­کنگ، ماکائو و تایوان؛

-امضای قرار دادهای همکاری در زمینه­های مختلف با شبکه­ها و رادیو تلویزیون­های مختلف. (www.gov.cn)

اداره کل مطبوعات و انتشارات دولت چین

مسئولیت کنترل چاپ و نشر و توزیع اخبار چاپی و الکترونیکی، صدور مجوز و با لغو فعالیت نشریات و کتاب در کشور چین بر عهده­ی این اداره کل است که مستقیما زیر نظر شورای دولتی فعالیت می­کند و اهم وظایف و مسئولیت­های به شرح زیر است:

-تهیه و تدوین قوانین و مقررات مطبوعاتی، انتشاراتی و کپی رایت. انجام پژوهش و تدوین اصول و سیاست­های لازم برای بخش مطبوعات و نشریات. تهیه­ی پیش نویس قوانین و مقررات کلی در این زمینه­ها و نظارت بر اجرای صحیح این قوانین و مقررات؛

-طراحی برنامه­های لازم برای تحقق اهداف و سیاست­های تعیین شده برای صنعت مطبوعات و انتشارات و هدایت برنامه­های توسعه­ای این بخش. مشارکت در تهیه­ی پیش نویس سیاست­های اقتصادی و مقررات مربوط به بخش مطبوعات و انتشارات؛

-بررسی و تصویب تأسیس مؤسسات مطبوعاتی و انتشاراتی جدید( شامل کتاب، مطبوعات، رسانه­های دیداری و شنیداری و انتشاراتی الکترونیکی، پایگاه­های خبری اینترنتی و...) و مؤسسات توزیع کتاب و مطبوعات. صدور مجوز لازم برای ایجاد آژانس­های انتشاراتی صوتی و تصویری و الکترونیکی و مؤسسات وارد کننده­ی مطبوعات و نشریات و کتب. و صدور مجوز لازم برای راه اندازی مؤسسات خبری و انتشاراتی مشترک چینی-خارجی؛

-نظارت و مدیریت بر فعالیت مطبوعات و انتشارات از جمله چاپ، نشر، کپی و توزیع نشریات و مقابله با قاچاق، چاپ، کپی و توزیع نشریات و کتب ممنوعه و رسیدگی به تخلفات در این زمینه؛

-نظارت و مدیریت بر صنعت چاپ و نشر؛

-تهیه­ی پیش نویس سیاست­ها و مقررات کلی بازار نشر و هدایت و نظارت بر اجرای آن­ها. تهیه­ی مقررات لازم برای مقابله با انتشارات غیر قانونی، خلاف اخلاق و ایجاد هماهنگی­های لازم با سایر دستگاه­ها برای جلوگیری از اینگونه تخلفات؛

-سازماندهی و هدایت چاپ و نشر و توزیع کتاب­های درسی، اسناد و مدارک مهم حزبی و دولتی و سایر اسناد؛

-مدیریت بر امور کپی­رایت، رسیدگی بر موارد نقض حقوق معنوی آثار داخلی و خارجی، و سازماندهی و شرکت در مذاکرات و معاهدات و موافقتنامه­های دو جانبه و چند جانبه در خصوص حقوق معنوی و اجرای آن در چین؛

-انجام مبادلات مطبوعاتی و انتشاراتی و مالکیت معنوی در سطح بین المللی و همکاری و هماهنگی در زمینه­ی واردات و صادرات کتاب، نشریات، و آثار الکترونیکی؛

-برنامه ریزی لازم برای آماده­سازی، تصحیح و انتشار اسناد و مدارک و کتاب­های قدیمی و نسخ خطی؛

-تکمیل و تدوین و طراحی برنامه­های لازم برای توسعه­ی علمی و فنی و استاندارد سازی بخش مطبوعات و انتشارات و توسعه­ی همکاری­های علمی و تکنولوژیکی در این بخش؛

-تهیه و اجرای برنامه­های لازم آموزشی برای مدیران مطبوعات، انتشارات، و کپی­رایت، و سازماندهی اسناد ملی و اعطای جایزه به مدیران فعال این بخش­ها؛

-و سایر مواردی که از سوی شورای دولتی بر عهده­ی این اداره­ی کل قرار دهد.

بخش­های اداری این اداره کل عبارتند از: بخش امور عمومی، بخش­های مدیریت انتشار کتاب، مطبوعات و روزنامه­ها و مجلات، تولید و انتشار آثار صوتی و تصویری و الکترونیکی، توزیع نشریات، صنایع چاپ و نشر، آموزش منابع انسانی، همکاری­های بین المللی و مدیریت مالکیت معنوی و کپی رایت. (همان)


[1] - Wenhua.

[2] - Xiang Yu.

[3] - Lu Xun.

[4] - Mei Lanfang.

[5] - Gong.


[i] - Ministry of Culture, Peoples Republic of China.  

[ii] - State Administration of Radio, Film and Television.

[iii] - State Administration of Religious Affairs.

[iv] - General Administration of Press and Publication.

[v] - روزنامه-ی فرهنگ چین در تاریخ 21 دسامبر2004 این مطلب را به نقل از آقای سونگ جیاجِن وزیر وقت فرهنگ منتشر نموده است.

[vi] - این مسئولیت­ها در موارد پایین تر از سطح شهرستان بر عهده ی مقامات استانی و دولت های محلی است.

[vii] - این نهاد در تاریخ 30 مارس1990 با صدور بخشنامه­ای، 31 دسته از مطالب و موارد ممنوعه از جمله مطالب خشونت آمیز، خلاف اخلاقی، مطالبی که موجب تحقیر نژادی و یا زیر سئوال بردن و لطمه زدن بر ثبات اجتماعی باشد را مشخص و برای پرهیز از تولید و پخش آن­ها از رسانه ها تأکید کرد.