مدیریت فرهنگی چین

از دانشنامه ملل

مدیریت کلان فرهنگی کشور چین، پس از سیاستگذاری و تعیین خطوط اصلی و راهبرد اساسی فرهنگی توسط کنگره­‌ی ملی خلق چین و شورای دولتی(هیأت وزیران)، در میان چند وزارتخانه و سازمان و نهاد دولتی تقسیم شده است که هرکدام بخشی از مسئولیت تهیه و تدوین و اجرای قوانین و مقررات امور فرهنگی کشور و اجرای سیاست­‌های کلان تعیین شده را بر عهده دارند.

این نهادها عبارتند از: وزارت فرهنگ چین(Ministry of Culture, Peoples Republic of China)؛ وزیر مشاور در مدیریت دولتی امور رادیو، فیلم و تلویزیون در چین (State Administration of Radio, Film and Television)؛ سازمان امور ادیان(State Administration of Religious Affairs)؛ و اداره کل مطبوعات و انتشارات دولت چین(General Administration of Press and Publication).

وظایف و مسئولیت­‌های وزارت فرهنگ چین

براساس آخرین بازسازی ساختار شورای دولتی که در نخستین اجلاس یازدهمین کنگره‌­ی ملی خلق چین در سال2008 به تصویب رسید، مهم­ترین مسئولیت­‌ها و شرح وظایف وزارت فرهنگ چین به شرح زیر اعلام شد.

-تهیه و تدوین اصول، سیاست‌­ها، قوانین و مقررات مربوط به مسایل فرهنگی و هنری؛

-تهیه‌­ی راهبرد و برنامه‌های توسعه­‌ی فرهنگی و هنری و سازماندهی، اجرا و گسترش فرهنگ و هنر کشور در چارچوب سیاست اصلاحات کشور؛

-هدایت و مدیریت امور ادبی و هنری. تولید خلاقیت­‌های هنری. توسعه‌­ی انواع هنرها و مدیریت برنامه­‌های کلان فرهنگی در سراسر کشور؛

-ارایه­‌ی خدمات عمومی در زمینه‌­های فرهنگی و هنری. برنامه ریزی و هدایت تولیدات فرهنگ عمومی. هدایت و گسترش زیرساخت­‌های فرهنگ ملی و فرهنگ عمومی؛

-تدوین راهبردهای لازم برای توسعه‌­ی صنایع فرهنگی و هنری. هدایت و هماهنگ کردن توسعه‌­ی فرهنگی و هنری. گسترش ارتباطات و همکاری‌­ها از طریق صنایع فرهنگی بین­‌المللی؛

-تدوین راهبردها و طرح­‌های لازم برای حفاظت از میراث غیر ملموس معنوی، فرهنگی و تدوین مقررات مربوطه و تهیه‌­ی پیش نویس قوانین لازم برای ایجاد، سازماندهی و پیاده‌­سازی حفاظت از میراث غیرملموس معنوی و فرهنگی و تعمیم فرهنگ برجسته‌­ی ملی؛

-هدایت و مدیریت صنایع فرهنگی اجتماعی. هدایت و توسعه‌­ی کتابخانه­‌ها، مراکز و پایگاه­‌های فرهنگی و فرهنگ عمومی؛

-تدوین راهبردها و طرح­‌های لازم برای توسعه‌­ی بازار فرهنگی. هدایت و اجرای قانون جامع بازار فرهنگی. اعمال نظارت بر فعالیت­‌های تجاری و صنعتی مرتبط با فرهنگ و هنر. هدایت و نظارت بر عملکرد سازمان‌­های مردمی که در زمینه‌­ی فعالیت‌­های نمایشی اشتغال دارند؛

-مسئولیت بررسی و تصویب مقررات تولیدات ادبی و هنری منتشره در اینترنت. تنظیم عملیات صدور مجوز فعالیت برای دفاتر و پایگاه­‌های ارایه کننده­‌ی خدمات تجاری و کسب و کار اینترنتی. تنظیم و ساماندهی بازی­‌های کامپیوتری آنلاین؛

-تدوین راهبردهای لازم برای توسعه‌­ی صنایع کارتونی، بازی‌­های پونمایی و سازماندهی مقررات اجرایی این موارد. هدایت و هماهنگ سازی صنایع کارتونی و بازی‌­های پونمایی؛

-تدوین راهبردهای لازم برای توسعه­‌ی علوم و فن­آوری مرتبط با فرهنگ و پیشبرد توسعه­‌ی زیرساخت‌­های علوم و فن­آوری اطلاع رسانی مرتبط با فرهنگ؛

-هدایت و مدیریت ارتباطات و مبادلات فرهنگی. سازماندهی سیاست­‌ها و مقررات مربوط به مبادلات فرهنگی بین المللی و تبادل فرهنگی با مناطق هنگ‌­کنگ، ماکائو و تایوان. هدایت فعالیت­‌های مراکز فرهنگی زیر نظر و مرتبط با سفارتخانه­‌ها و کنسولگری‌­های چین در سرتاسر جهان. هدایت و نظارت بر فعالیت مؤسسات فرهنگی وابسته به دولت مرکزی در هنگ­‌کنگ، ماکائو و تایوان. امضای موافقتنامه­‌ها و برنامه‌­ی مبادلات فرهنگی چین با کشورهای خارجی به نمایندگی از دولت. و ترتیب اجرای فعالیت‌­های عمده­‌ی مبادلات فرهنگی و هنری بین المللی در داخل و خارج کشور؛

-و اجرای تمام وظایف و مسئولیت­‌هایی که از سوی شورای دولتی بر عهده‌­ی وزارت فرهنگ چین گذاشته شود.

سایر مسئولیت‌­ها 

1-مدیریت امور اجرایی سازمان میراث فرهنگی چین؛

2-باتوجه به واگذاری مدیریت بر بازی­‌های کارتونی و پونمایی آنلاین به این وزارت، مسئولیت برنامه ریزی برای توسعه‌­ی صنایع و پایگاه‌­های صنعتی مربوطه، ساخت و ساز پروژه‌­ها، برگزاری کنفرانس‌­ها، نمایشگاه­‌ها و نظارت بر بازار و تجارت این­گونه صنایع نیز بر عهده­‌ی وزارت فرهنگ چین می­ باشد.

3-مواردی مانند راه اندازی و مدیریت نیروی انسانی مؤسسات تحت پوشش وزارت فرهنگ چین به صورت مجزا که در جای دیگر مشخص شده است.

تقسیمات و ساختار اداری وزارت فرهنگ چین

باتوجه به محدوده­‌ی اختیارات، وظایف و مسئولیت‌­های وزارت فرهنگ چین، این وزارتخانه دارای 14بخش و اداره‌­ی مختلف است که عبارتند از:

1- بخش امور عمومی(شامل طرح و برنامه، دبیرخانه، و...)؛

2-بخش سیاستگذاری و تدوین مقررات؛

3-بخش نیروها و منابع انسانی؛

4-بخش امور مالی؛

5-بخش امور هنری؛

6-بخش علوم و فن­آوری برای فرهنگ؛

7-بخش امور بازار فرهنگی؛

8-بخش صنایع فرهنگی؛

9-بخش فرهنگ عمومی؛

10-بخش میراث غیرملموس فرهنگی؛

11-اداره­‌ی روابط فرهنگی خارجی و امور فرهنگی مناطق هنگ‌­کنگ، ماکائو و تایوان؛

12-کمیته­‌ی حزب کمونیست وزارت فرهنگ چین؛

13-اداره­‌ی بازنشستگان؛

و 14-اداره­‌ی خدمات و پشتیبانی.

انجمن های فرهنگی و هنری وابسته به وزارت فرهنگ چین

لم، نمایشگاه‌های فرهنگی و هنری، اجرای اپرای چینی، آکروبات، و... برگزار می‌شود. هم‌چنین، تأسیس و راه‌اندازی مراکز و رایزنی‌های فرهنگی جمهوری خلق چینافزون بر موارد فوق، نهادها و انجمن‌­های مختلفی نیز به این وزارتخانه وابسته هستند که عبارتند از:

انجمن خوشنویسان چین؛

انجمن رقاصان چین؛

انجمن هنری چو ای چین؛

انجمن هنرمندان تلویزیونی چین؛ انجمن آکروبات چین؛

انجمن هنری و ادبی عامیانه‌­ی چین؛

انجمن عکاسان چین؛

انجمن موسیقیدانان چین؛

انجمن هنرمندان چین؛

انجمن تئاتر چین؛

انجمن نویسندگان چین؛

و فدراسیون جامعه‌­ی ادبی و هنری چین.

شرکت های وابسته به وزارت فرهنگ چین

هم­چنین، تعدادی شرکت اقتصادی و تجاری فعال در زمینه­‌های فرهنگی و هنری نیز به این وزارتخانه وابسته هستند که عبارتند از:

1- شرکت توسعه­‌ی کتابخانه‌­ای وِن خوا(Wenhua)؛

2-مرکز توسعه‌­ی فرهنگی شیانگ یو(Xiang Yu)؛

3-شرکت توسعه­‌ی فرهنگی بین المللی خواخان؛

4-شرکت فرهنگی و هنری چین؛

5-آژانس‌­های گردشگری فرهنگی بین المللی چین.

مراکز و نهادهای آموزشی وابسته به وزارت فرهنگ چین

تعدادی از مؤسسات و نهادهای آموزشی در زمینه‌­های فرهنگی و هنری نیز زیر نظر وزارت فرهنگ چین اداره می ­شوند که عبارتند از:

گروه سرگرمی و تفریحات هنری چین؛

دفتر روزنامه‌­ی آثار تاریخی چین؛

خانه‌­ی انتشارات آثار فرهنگی چین؛

مرکز مبادلات آثار تاریخی چین؛

مؤسسه‌­ی پژوهشی آثار تاریخی چین؛

موزه­‌ی لوشون(Lu Xun)؛ موزه­‌ی ملی چین؛

خانه­‌ی انتشارات فرهنگ و هنر چین؛

موزه­‌ی کاخ(شهر ممنوعه)؛

سالن بنیاد مِی لانفانگ(Mei Lanfang)؛

گالری هنری چین؛ مجمع رقص و آواز شرقی؛

مرکز هماهنگی و گردشی آثار فرهنگی چین؛

آزانس مدیریت کاخ شاهزاده گونگ(Gong)؛

مؤسسه­‌ی پژوهشی برای علوم و فن­آوری هنری؛

فرهنگستان نقاشی سنتی چین؛

ارکستر مرکزی اقلیت­‌های چین؛

مجمع رقص و آواز چین؛

تئاتر اپرا و باله‌­ی چین؛

و تئاتر مرکزی اپرا و باله­‌ی چین.

نهادهای فرهنگی زیر نظر وزارت فرهنگ چین

وزارت فرهنگ چین، افزون بر بخش­‌های مختلف اداری، سیاست­گذاری و تهیه و تدوین و اجرای قوانین و مقررات فرهنگی، دارای بخش‌­ها، مؤسسات، و مراکز فرهنگی، تحقیقی، هنری، مطبوعاتی، و آموزشی است که برخی از موارد مهم آن به شرح زیر است.

1-كتابخانه‌­ی ملی چین: تأسیس در سال1909 میلادی.

2-فرهنگستان ملی هنر چین: تأسیس در سال 1951 میلادی.

3-مؤسسه­‌ی روزنامه‌­ی فرهنگ چین: تأسیس در سال1985 میلادی.

4-كالج تربیت مدیران و مجریان امور فرهنگی: تأسیس در سال 1979 میلادی.

5-هنرستان مركزی موسیقی: تأسیس در سال 1950 میلادی.

6-هنرستان موسیقی چین برای تربیت هنرمندان این رشته در مقطع كارشناسی و كارشناسی ارشد.

7-فرهنگستان مركزی هنرهای زیبا: تأسیس در سال 1950 میلادی.

8-مؤسسه­‌ی مركزی هنرهای نمایشی: تأسیس در سال 1950 میلادی.

9-مؤسسه‌­ی اپرای چین: تأسیس در سال 19787میلادی.

10-مؤسسه­‌ی رقص پكن: تأسیس در سال 1954میلادی.

11-هنرستان موسیقی شانگهای: تأسیس در سال1949 میلادی.

12-مؤسسه‌­ی هنرهای نمایشی شانگهای: تأسیس در سال 1945 میلادی.

13-هنرستان هنرهای زیبای چین: به عنوان مؤسسه­‌ی آموزش عالی تحت نظارت وزارت فرهنگ.

14-مدرسه­‌ی آموزشی چویی(Quyi) شمال چین: تأسیس در سال1986 میلادی.

15-اپرا تئاتر پكن: تأسیس در سال1955 میلادی.

16-مركز هنر تئاتر جوانان چین: تأسیس در سال1949 میلادی.

17-مركز نمایش های تجربی تئاتر مدرن: تأسیس در سال1956 میلادی.

18-مركز تئاتر كودكان چین: تأسیس در سال1956میلادی.

19-اركستر سمفونی چین: تأسیس در سال1996میلادی.

20-مركز اپرا تئاتر باله‌­ی چین: تأسیس در سال196 میلادی.

21-گروه باله و اپرای چین: مؤسسه­‌ی نمایش هنری زیر نظر وزارت فرهنگ.

22-گروه رقص و آواز چین: تأسیس در سال 1996میلادی.

23-اركستر مركزی اقلیت های قومی چین: تأسیس در سال 1960 میلادی.

24-گروه رقص و آواز شرقی: تأسیس در سال 1962میلادی.

25-گالری هنر چین: تأسیس در سال1962 میلادی.

26-فرهنگستان هنر نقاشی­‌های سنتی چین: تأسیس در سال 1981میلادی.

27-مركز برگزاری نمایش‌­های برون مرزی: تأسیس در سال 1978میلادی.

28-مركز برگزاری نمایشگاه‌­های هنری در خارج از كشور: تأسیس در سال1978میلادی.

29-مؤسسه­‌ی تحقیقات هنری، علمی و تكنولوژیكی چین: تأسیس در سال1979میلادی.

30-استودیو سمعی-بصری چین:

31-تالار یادبود می لا­فنگ: تأسیس در سال1985میلادی.

32-آژانس مدیریت عمارت شاهزاده گونگ: تأسیس در سال 1983میلادی.

33-مركز انتشارات فرهنگ و هنر: تأسیس در سال 1980میلادی.

34-موزه­‌ی كاخ(شهر ممنوعه): تأسیس در سال 1952میلادی.

35-موزه‌­ی ملی چین تاریخ چین: تأسیس در سال 1912میلادی.

36-موزه‌­ی انقلاب چین: تأسیس در سال1950میلادی.

37-موزه­‌ی لوشون: تأسیس در سال1056میلادی.

38-مؤسسه­‌ی تحقیقات آثار باستانی چین: تأسیس در سال 1949میلادی.

39-مركز مبادلات آثار باستانی چین: تأسیس در سال1971میلادی.

40-مركز نظارت بر انتشار آثار باستانی چین: تأسیس در سال1978میلادی.

41-مركز نشر آثار باستانی: تأسیس در سال1956میلادی.

42-مؤسسه­‌ی روزنامه­‌ی آثار باستانی چین: تأسیس در سال 1987میلادی[۱].

مراکز فرهنگی چین در خارج از کشور

دولت چین تا کنون با بیش از ۱۳۴ کشور جهان قرار داد و موافقت‌نامه‌ی فرهنگی امضا کرده و بر اساس آن‌ها سالانه بیش از ۲۰۰۰ برنامه‌ی مختلف فرهنگی و هنری مانند هفته‌های فرهنگی، فستیوال‌های فی در داخل و بیرون سفارتخانه‌ها و کنسولگری‌های این کشور در سایر کشورها از جمله وظایف و مسئولیت‌های وزارت فرهنگ چین به شمار می‌آید. تا کنون بیش از ۸۴ مرکز فرهنگی در سفارتخانه‌ها و کنسولگری‌های این کشور در ۵ قاره‌ی جهان فعال هستند که تعیین خط‌مشی، بودجه، برنامه و تأمین نیروی انسانی لازم آن بر عهده‌ی این وزارتخانه بوده و وزارت امورخارجه‌ی چین دخالتی در این موارد ندارد، اگرچه تمامی این مراکز فرهنگی زیر نظر و در هماهنگی با سفارتخانه‌های این کشور به فعالیت‌های خود می‌پردازند. مراکز فرهنگی چین در کشورهای مختلف جهان بر اساس تقسیم بندی قاره‌ها به شرح زیر است:

1- قاره‌ی اقیانوسیه: مرکز فرهنگی سفارت جمهوری خلق چین در کشور استرالیا (به اضافه‌ی مرکز فرهنگی سرکنسولگری جمهوری خلق چین در سیدنی) و مرکز فرهنگی سفارت جمهوری خلق چین در کشور نیوزلند.

2- قاره‌ی آمریکا: مرکز فرهنگی سفارت جمهوری خلق چین در کشور آمریکا (به اضافه‌ی مراکز فرهنگی سرکنسولگری‌های جمهوری خلق چین در شهرهای سانفرانسیسکو، نیویورک، هوستون، لوس آنجلس و شیکاگو)؛ مرکز فرهنگی سفارت جمهوری خلق چین در کشورهای آرژانتین؛ برزیل؛ شیلی؛ کلمبیا؛ کوبا؛ کانادا (به اضافه‌ی سرکنسولگری جمهوری خلق چین در شهرهای ونکو وِر، بریتیش کلمبیا، و تورنتو)؛ اکوادور؛ مکزیک؛ پرو؛ ترینیداد و توباکو؛ و ونزوئلا.

3- قاره‌ی اروپا: مرکز فرهنگی سفارت جمهوری خلق چین در کشورهای اتریش؛ بلژیک؛ دانمارک؛ فنلاند؛ فرانسه؛ آلمان؛ یونان؛ ایتالیا؛ هلند؛ نروژ؛ پرتغال؛ اسپانیا؛ سوئد؛ سوئیس؛ انگلیس؛ اوکراین؛ بلاروس؛ بلغارستان؛ صربستان؛ مونته نگرو؛ چک؛ قزاقستان؛ مجارستان؛ رومانی؛ و روسیه.

4- قاره‌ی آفریقا: مرکز فرهنگی سفارت جمهوری خلق چیندر کشورهای بنین؛ جمهوری کنگو؛ جمهوری دمکراتیک کنگو؛ اتیوپی؛ موریتانی؛ نیجریه؛ تانزانیا؛ زیمبابوه؛ الجزایر؛ مصر؛ آفریقای جنوبی؛ مراکش؛ سودان؛ و تونس.

5- قاره‌ی آسیا: مرکز فرهنگی سفارت جمهوری خلق چین در کشورهای بنگلادش؛ کره‌ی شمالی؛ هند؛ اندونزی؛ ژاپن؛ مالزی؛ مغولستان؛ میانمار؛ نپال؛ پاکستان؛ فیلیپین؛ کره‌ی جنوبی؛ سنگاپور؛ سریلانکا؛ ویتنام؛ ایران؛ ترکیه؛ عراق؛ سوریه؛ اردن؛ اسراییل؛ و کویت.

افزون بر مراکز فرهنگی فوق که اغلب در داخل و وابسته به سفارتخانه‌ها و سرکنسولگری‌های این کشور بوده و تابع قوانین و مقررات دیپلماتیک از جمله مصونیت دیپلماتیک هستند، کشور چین در برخی از کشورها نیز دارای مراکز فرهنگی ویژه‌ای است که به‌صورت مستقل از سفارت و بدون برخورداری از مصونیت دیپلماتیک فعالیت می‌کنند. این مراکز در کشورهایی هم‌چون مالت، فرانسه، مصر، کره‌ی جنوبی، و جزیره‌ی موریس فعالیت می‌کنند و طبق گفته‌ی وزیر پیشین فرهنگ این کشور، قرار است تا ده سال آینده ۲۰ الی ۳۰ مرکز فرهنگی دیگر از این نوع، در کشورهای مختلف ایجاد شود (روزنامه‌ی فرهنگ چین در تاریخ ۲۱ دسامبر ۲۰۰۴ این مطلب را به نقل از آقای سونگ جیاجِن وزیر وقت فرهنگ منتشر نموده است).

 مدیریت دولتی امور رادیو، فیلم و تلویزیون در چین

این نهاد دولتی که در رأس آن فردی در ردیف یک وزیر کابینه قرار دارد، مسئولیت کلیه‌ی امور سیاست‌گذاری، هدایت، نظارت، صدور مجوز تأسیس ایستگاه‌های رادیویی و شبکه‌های تلویزیونی عادی و ماهواره‌ای، توسعه‌ی علمی و فن‌آوری در این زمینه‌ها را بر عهده دارد که اهم این موارد عبارتند از:

-تحقیق و توسعه‌ی تبلیغات از طریق رادیو و تلویزیون و خلاقیت‌های ویدیویی جهت جذب افکار عمومی. هدایت تبلیغات رادیو و تلویزیون و همکاری در برنامه ریزی محتوایی و سیستم مدیریت آن‌ها؛

-تهیه و تدوین قوانین و مقررات مدیریت صنعت فیلم، رادیو و تلویزیون، برنامه ریزی برای ارتقای شغلی کارکنان، نظارت و مدیریت بر برنامه‌های این دستگاه‌ها. ارتباط با افکار عمومی از طریق برنامه‌های شبکه‌های اطلاع‌رسانی صوتی و تصویری. مسئولیت پخش برنامه‌ها از نظر محتوایی و ممیزی آن‌ها و همچنین مدیریت بر نامه‌های وارداتی از خارج؛

-مسئولیت صدور و ابطال مجوز شبکه‌های رادیو، تلویزیون و ماهواره از سطح شهرستان به بالا. نظارت بر محتوای برنامه‌های قابل پخش از نظر کمی و کیفی. بررسی و نظارت و صدور مجوز توزیع، پخش و یا توقف فیلم‌ها و برنامه‌های تولید شده.

-مدیریت بر کارهای علمی و فن‌آوری مربوط به فیلم و تلویزیون و تدوین سیاست‌ها و استانداردهای مربوطه جهت استفاده از سیستم‌های نوین رادیو، تلویزیون و فیلم.

-تحقیق و مطالعه پیرامون تکنولوژی‌های جدید در چارچوب سیاست‌های اقتصادی و بر اساس سیاست‌ها، مقررات و طرح‌های دولت.

-بررسی و تحقیق پیرامون راه‌اندازی شبکه‌های رادیو، تلویزیون و ماهواره برای پخش در خارج از چین در چارچوب و مقررات مربوطه و مدیریت و هدایت آن‌ها، و هم‌چنین، هدایت این دستگاه‌ها در مناطق هنگ‌کنگ، ماکائو و تایوان.

-امضای قراردادهای همکاری در زمینه‌های مختلف با شبکه‌ها و رادیو تلویزیون‌های مختلف.

اداره کل مطبوعات و انتشارات دولت چین

مسئولیت کنترل چاپ و نشر و توزیع اخبار چاپی و الکترونیکی، صدور مجوز و با لغو فعالیت نشریات و کتاب در کشور چین بر عهده‌ی این اداره‌ کل است که مستقیماً زیر نظر شورای دولتی فعالیت می‌کند و اهم وظایف و مسئولیت‌های به شرح زیر است:

-تهیه و تدوین قوانین و مقررات مطبوعاتی، انتشاراتی و کپی‌رایت. انجام پژوهش و تدوین اصول و سیاست‌های لازم برای بخش مطبوعات و نشریات. تهیه‌ی پیش‌نویس قوانین و مقررات کلی در این زمینه‌ها و نظارت بر اجرای صحیح این قوانین و مقررات؛

-طراحی برنامه‌های لازم برای تحقق اهداف و سیاست‌های تعیین شده برای صنعت مطبوعات و انتشارات و هدایت برنامه‌های توسعه‌ای این بخش. مشارکت در تهیه‌ی پیش‌نویس سیاست‌های اقتصادی و مقررات مربوط به بخش مطبوعات و انتشارات؛

-بررسی و تصویب تأسیس مؤسسات مطبوعاتی و انتشاراتی جدید (شامل کتاب، مطبوعات، رسانه‌های دیداری و شنیداری و انتشاراتی الکترونیکی، پایگاه‌های خبری اینترنتی و...) و مؤسسات توزیع کتاب و مطبوعات. صدور مجوز لازم برای ایجاد آژانس‌های انتشاراتی صوتی و تصویری و الکترونیکی و مؤسسات وارد کننده‌ی مطبوعات و نشریات و کتب. و صدور مجوز لازم برای راه‌اندازی مؤسسات خبری و انتشاراتی مشترک چینی-خارجی؛

-نظارت و مدیریت بر فعالیت مطبوعات و انتشارات از جمله چاپ، نشر، کپی و توزیع نشریات و مقابله با قاچاق، چاپ، کپی و توزیع نشریات و کتب ممنوعه و رسیدگی به تخلفات در این زمینه؛

-نظارت و مدیریت بر صنعت چاپ و نشر؛

-تهیه‌ی پیش‌نویس سیاست‌ها و مقررات کلی بازار نشر و هدایت و نظارت بر اجرای آن‌ها. تهیه‌ی مقررات لازم برای مقابله با انتشارات غیرقانونی، خلاف اخلاق و ایجاد هماهنگی‌های لازم با سایر دستگاه‌ها برای جلوگیری از اینگونه تخلفات؛

-سازماندهی و هدایت چاپ و نشر و توزیع کتاب‌های درسی، اسناد و مدارک مهم حزبی و دولتی و سایر اسناد؛

-مدیریت بر امور کپی‌رایت، رسیدگی بر موارد نقض حقوق معنوی آثار داخلی و خارجی، و سازماندهی و شرکت در مذاکرات و معاهدات و موافقتنامه‌های دو جانبه و چند جانبه در خصوص حقوق معنوی و اجرای آن در چین؛

-انجام مبادلات مطبوعاتی و انتشاراتی و مالکیت معنوی در سطح بین‌المللی و همکاری و هماهنگی در زمینه‌ی واردات و صادرات کتاب، نشریات، و آثار الکترونیکی؛

-برنامه‌ریزی لازم برای آماده‌سازی، تصحیح و انتشار اسناد و مدارک و کتاب‌های قدیمی و نسخ خطی؛

-تکمیل و تدوین و طراحی برنامه‌های لازم برای توسعه‌ی علمی و فنی و استاندارد سازی بخش مطبوعات و انتشارات و توسعه‌ی همکاری‌های علمی و تکنولوژیکی در این بخش؛

-تهیه و اجرای برنامه‌های لازم آموزشی برای مدیران مطبوعات، انتشارات، و کپی‌رایت، و سازماندهی اسناد ملی و اعطای جایزه به مدیران فعال این بخش‌ها؛

-و سایر مواردی که از سوی شورای دولتی بر عهده‌ی این اداره‌ی کل قرار دهد.

بخش‌های اداری این اداره‌ کل عبارتند از: بخش امور عمومی، بخش‌های مدیریت انتشار کتاب، مطبوعات و روزنامه‌ها و مجلات، تولید و انتشار آثار صوتی و تصویری و الکترونیکی، توزیع نشریات، صنایع چاپ و نشر، آموزش منابع انسانی، همکاری‌های بین‌المللی و مدیریت مالکیت معنوی و کپی‌رایت[۲].

نیز نگاه کنید به

مدیریت فرهنگی ژاپن؛ مدیریت فرهنگی کوبا؛ مدیریت فرهنگی مصر؛ مدیریت فرهنگی کانادا؛ مدیریت فرهنگی تونس؛ مدیریت فرهنگی روسیه؛ مدیریت فرهنگی سنگال؛ مدیریت فرهنگی آرژانتین؛ مدیریت فرهنگی سوریه؛ مدیریت فرهنگی زیمبابوه؛ مدیریت فرهنگی اسپانیا؛ مدیریت فرهنگی اردن؛ مدیریت فرهنگی قطر؛ مدیریت فرهنگی سیرالئون

کتابشناسی

  1. گائو ،شوشون(1390). مؤسسات، مقررات و قوانین فرهنگی چین.ترجمه فاطمه فضایلی.تهران: انتشارات راه دان. چاپ اول
  2. سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد2،ص.479-493.