مدیریت فرهنگی سوریه

وزارت فرهنگ و ارشاد ناسیونالیستی سوریه (وزاره الثقافه والإرشاد القومی) اصلی­‌‌‌ترین مرکز ‌‌‌‌سیاستگذاری و مدیریت فرهنگی کشور سوریه به نمایندگی از حکومت ‌‌‌‌است. تأسیس این وزارت­خانه هم­زمان ‌‌‌‌است با آغاز کار «جمهوری متحده مصر و سوریه» (1958م.)[2]؛ به عنوان یکی از اصلی­‌‌‌ترین نقاط مؤثر مدیریت مصری در فرهنگ سوری.

ساختمان اصلی وزارتخانه در شمال «ساحه الأُمَوییّن»، پشت کتابخانه اسد، در منطقه «اَلرُّوضَه»، در انت‌‌های خیابان «عَدنان المالکی» قرار دارد. در حال حاضر، دکتر «لُبانَه مْشَوِح» (زاده 1955م.) (Lubanah Mshaweh)، فارغ التحصیل زبانشناسی از دانشگاه هشت (8) پاریس،  از 2020، عهده­دار این وزارت خانه ‌‌‌‌است. ایشان پیش از این نیز سابقه وزارت در دولت‌‌های قبلی در همین وزراتخانه را داشته­‌‌‌‌‌اند.

وظایف اصلی وزارت فرهنگ که در قانون پیش­بینی شده و کاملاً سکولار و ناسیونالیستی؛ ولی واقع­‌‌‌‌‌‌گرایانه وکاربردی ‌‌‌‌است و در بعضی موارد، منحصر به فرد و جالب ‌‌‌‌است، به اجمال، چنین ‌‌‌‌است:#اشاعه دانش و فرهنگ در میان توده­‌‌ها؛

1. معرفی تمدن عرب و انتشار پیام آن؛ در کنار بسیج همه امکانات برای تعامل با تمدن­‌‌های بزرگ ‌‌‌جهانی؛
2. هدایت مردم در مسیر صحیح ملی؛ با ارتقای آگاهی، سطح هم­زیستی، روحیه اخلاقی و احساس مسئولیت در همکاری، ایثار و تلاش مضاعف در خدمت­رسانی به ملت و بشریت؛
3. توسعه فرهنگ عامه و نیز تنوع ­بخشی و غنی­سازی آن با نوآوری­‌‌های مدرن؛
4. تماس با مؤسسات فرهنگی و هنری خارجی و بهره­مندی از فعالیت­‌‌های آن­‌‌ها و دعوت از بزرگان فرهنگ و ‌‌‌‌‌اندیشه و هنر ‌‌‌جهان برای بازدید از جمهوری عربی سوریه و ایراد سخنرانی در شهر‌‌های مختلف؛
5. اجرای مفاد معاهدات فرهنگی منعقده با دولت‌‌های خارجی و عربی در حد صلاحیت وزراتخانه؛
6. برپایی و برگزاری نمایشگاه­‌‌ها، جشنواره­‌‌ها، میهمانی­‌‌های فرهنگی و هنری، همایش­‌‌ها، مسابقات، اهدای جوایز؛
7. تشویق به تأسیس انجمن­‌‌های مختلف فرهنگی، پیگیری فعالیت­‌‌های آن­‌‌ها و تشریک مساعی با ایشان؛
8. احیای میراث باستانی عرب در علم، ادبیات و نیز تحقیق در علوم زبان عربی و تضمین ایمنی آن و گنجاندن آن در علوم، هنر‌‌ها و اختراعات مدرن؛
9. کشف میراث باستان‌شناسی و تاریخی جمهوری عربی سوریه، جمع‌آوری عناصر آن و حفظ و نگهداری آن‌‌ها برای نسل‌‌‌های آینده؛
10. ایجاد موزه­‌‌های باستان­شناسی، تاریخی، هنری و عامیانه و کمک به سازماندهی موزه­‌‌های دیگر وابسته به وزارتخانه­‌‌ها، ادارات و مؤسسات عمومی ایالتی؛
11. تشویق هنرمندان و شعرا و نویسندگان و سوق دادن فعالیت آن‌‌ها به آنچه که مصلحت دولت ‌‌‌‌است؛ با تأمین آینده معیشتی ایشان.

سازمان عمومی کتاب سوریه (الهیئه العامه السوریه للکتاب)

هیئت عامه کتاب، اصلی­‌‌‌ترین سازمان وابسته به وزارت فرهنگ ‌‌‌‌است. ریاست این سازمان در حال حاضر، به عهده دکتر «ثائِر زین­الدین» ‌‌‌‌است که خود از شعرای مطرح سوریه نیز هست. ایشان اخیراً مجموعه­ای از شعر مقاومت  سوریه را با همکاری آژانس ادبی تماس – که متولی پژوهش و نگارش کتاب پیش رو نیز هست- جمع اوری نموده که به زودی در ایران و سوریه منتشر خواهد شد. هیئت عامه کتاب، تمام امور مربوط به کتاب را در سوریه مدیریت می‌کند؛ مثل:

• تدوین برنامه‌‌‌ها و پروژه‌‌‌های بلندمدت ترجمه متقابل و حمایت مادی و معنوی از ناشر و مترجم؛ سال گذشته آژانس تماس موفق شد طی تفاهم ­نامه ­ای بین وزارتین فرهنگ ایران و سوریه، موافقت هر دو طرف را برای حمایت از ده عنوان کتاب در سال جلب نماید؛
• چاپ، نشر و توزیع کتب؛ اعم از تألیف و ترجمه؛
• برگزاری نمایشگاه­‌‌ها و سمینار‌‌های تخصصی و عمومی و شرکت در فعالیت­‌‌های داخلی، عربی و بین المللی، سمینار‌‌ها و نمایشگاه­‌‌های مرتبط با فرهنگ به طور عام و نویسندگان به طور خاص؛
• انعقاد قرارداد با ارگان­‌‌های مشابه در کشور‌‌ها و سازمان­‌‌های عربی و بین­المللی در چارچوب تبادل اطلاعات و انتشار مشترک؛
• اعطای لوح تقدیر و جوایز به ‌‌‌‌‌اندیشمندان و نویسندگان خلاق و برگزاری مسابقات ادبی و فرهنگی برای تولیدات برجسته فکری، فرهنگی، ادبی و علمی در زمینه‌‌‌های ترجمه، تالیف، تحقیق و چاپ کتاب؛ درحال حاضر این جوایز سالانه اهدا می‌شود: جایزه سالانه «حنا مینه» (Hanna Mina) (1924 - 2018)[4] برای د‌‌‌‌استان، جایزه «سامی الدّروبی» (Sami DroubiSami Droubi) (1921 - 1976)[5] برای ترجمه و «همر أبو ریشه» (1910 –1990) برای شعر. آژانس تماس در این زمینه نیز فعال‌‌‌‌است و ترجمه و نشر این آثار برگزیده را عملیاتی نموده ‌‌‌‌است؛
• انتشار 9 نشریه تخصصی کتاب؛ بدین اسهمی: المهرفه، الحیاه السینمهئیه، الحیهه الموسهقیه، الحیهه التشکهلیه، الحهاه المسرحیه، الخیال العلمی، هُسور، هسامه و شامه؛ رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی، در نشریه جُسور (پل­‌‌ها) با ارائه مقالاتی پیرامون معرفی فرهنگ و تمدن ایران مشارکت داشته ‌‌‌‌است.

کتابخانه ملی اسد (مکتبه اهأسد الوطنیه)

کتابخانه ملی اسد سوریه برگرفته از شنی، کریم (۱۴۰۰). فرهنگ و تاریخ سوریه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار).

این کتابخانه در واقع، کتابخانه ملی سوریه ‌‌‌‌است و در سال 1984 در شمال میدان اُمَوی در یک محوطه دو هکتاری بنا شده ‌‌‌‌است. در سال­‌‌های اخیر، نمایشگاه کتاب دمشق در پردیس این کتابخانه برگزار شده ‌‌‌‌است.

دارالاسد فرهنگ و هنر (دار اهأسد للثقافه والفنون)

این مجموعه فرهنگی، تئاتر بزرگ شهر دمشق و مشهور به «خانه اُپرای دمشق» ‌‌‌‌است که 2004 در جنوب شرقی میدان اُمَوی در نزدیکی بنای یادبود «شمشیر دمشق» در مساحتی بالغ بر 35 هکتار بنیان ‌‌‌‌‌‌نهاده شده ‌‌‌‌است. سالن­‌‌های بسیار و فضا‌‌های متعدد این مجموعه، مناسب فعالیت‌‌های فرهنگی و گسترده­ای ‌‌‌‌است.

ساختمان اپرای دمشق برگرفته از شنی، کریم (۱۴۰۰). فرهنگ و تاریخ سوریه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار).

این مجموعه به صورت هیئت امنایی اداره می‌شود. مدیرکل سازمان سینمایی، مدیرکل اداره تئاتر و موسیقی وزارت فرهنگ، رئیس مؤسسه عالی موسیقی و رئیس مؤسسه عالی هنر‌‌های دراماتیک، از اعضای اصلی و ثابت این هیئت امنا هستند.

اداره کل آثار باستانی و موزه­‌‌ها

اداره کل آثار باستانی و موزه­‌‌ها (المهیریه العامه للآثار والمتاحف) (DGAM) تأسیس 1946

مؤسسه عالی هنر‌‌های دراماتیک

مؤسسه عالی هنر‌‌های دراماتیک (تأسیس 1977)، یک مؤسسه دانشگاهی ‌‌‌‌است که دانشجویان را برای اخذ مدرک کارشناسی هنر‌‌های نمایشی در بخش‌‌‌های تخصصی مختلف آماده می‌کند، همچنین فرصت‌‌‌هایی را برای تحصیلات تکمیلی و تحقیقات علمی در زمینه مطالعات تئاتر فراهم می‌کند. این مؤسسه دوره‌‌‌های تخصصی را نیز برای فعالان و علاقه­مندان در همه رشته‌‌‌های هنر‌‌های نمایشی برگزار می‌کند. ساختمان اصلی این آکادمی در منطقه «دومار» در میدان اُمَوی دمشق ‌‌‌‌است.

موسسه عالی موسیقی (المعهد العالی للموسیقا)[10]

موسسه عالی موسیقی(تأسیس 1990)، یک مؤسسه دانشگاهی برای تربیت موزیسین ‌‌‌‌است. مرکز اصلی آن در دمشق، میدان اموی ‌‌‌‌است. شعبه حمص نیز اخیراً بدان افزوده شده ‌‌‌‌است.

علاوه بر وزارت فرهنگ، رسانه ملی سوریه، وزارت­خانه­‌‌های آموزش و پرهرش (التربیه)، علوم و تحقیقات (التعلیم العالی والبحث العلمی)و نیز وزارت امور اجتماعیه و کار(وزاره الشؤوه الاجتماعیه والعمل) که نظارت و مدیریت سازمان­‌‌ها و مؤسسات غیر دولتی را به عهده دارد، فعالیت‌‌های مستقل و گسترده­ای، حسب وظایف ذاتی خویش دارند.

فعالیت‌‌های فرهنگی در وزارت تربیت، اساساً بسیار مهم و بنیادین و در وزارت علوم، با فعالیت‌‌های آموزشی وتحقیقاتی توامان ‌‌‌‌است. فعالیت‌‌های وزارت امور اجتماعی نیز بیشتر جنبه­ نظارتی، صدور مجوزِ فعالیت و اقدامات میدانی و اجرایی در سطح عامه مردم ‌‌‌‌است.

نماد اتحادیه نویسندگان عرب برگرفته از شنی، کریم (۱۴۰۰). فرهنگ و تاریخ سوریه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار).

اتحادیه نویسندگان عرب (اتّحادُ کُتّابُ العرب)

اتحادیه نویسندگان عرب، سندیکایی تحت حمایت مالی دولت از نویسندگان عرب ‌‌‌‌است که آثار خود را در کتاب­‌‌ها، نشریات دوره­ای یا نشریات فرهنگی منتشر می‌کند. این اتحادیه در سال 1969 بر اساس فرمان تقنینی شورای وزیران تأسیس شد و مقر آن در دمشق ‌‌‌‌است. ریاست کنونی آن به عهده دکتر «محمد ابراهیم الحورانی» (زاده 1975) ‌‌‌‌است.

فعالیت­‌‌های اتحادیه، در قالب 5 هنجمن (جمعیه) شکل گرفته ‌‌‌‌است: انجمن تحقیقات و مطالعات، انجمن شعر، انجمن د‌‌‌‌استان، انجمن تئاتر و انجمن نقد ادبی.

اتحاد کُتّاب که به ‌‌‌‌‌اندازه نامش بزرگ نیست و گستره­ی چندانی در ‌‌‌جهان عرب ندارد؛ اما در اساسنامه کاملاً پان عربیست خود، افقی بلندی را پیش­بینی کرده ‌‌‌‌است:

1. دعوت فکری برای آزادی ‌‌‌جهان عرب و دستیابی به اهداف ملی آن و شرکت در مبارزه برای آن؛
2.   مشارکت در جمع آوری و حفظ و اشاعه میراث ادبی و فکری عرب و تعمیم امکانات بهره ­مندی از آن در میان توده­‌‌ها و ال‌‌هام گرفتن از آن در تولید جدید، برجسته سازی نکات مثبت آن و ایجاد پل­‌‌های ارتباطی، بین نسل­‌‌ها و و نوسازی فرهنگ عرب؛
3.   توجه به زبان عربی، نوسازی و آموزش آن، ارتقای جایگاه آن و آشکار ساختن قابلیت ‌‌های آن برای همه با توسعه تمدنی؛
4. برگزاری همایش­‌‌های ادبی، جشنواره­‌‌های فرهنگی، تشکیل سمینار‌‌های فکری در سراسر ‌‌‌جهان عرب و خارج از کشور و حمایت از فعالیت ادبی عرب مهاجر
5.   تحکیم پیوند‌‌ها و تقویت روحیه دوستی و همکاری میان نویسندگان عرب؛
6.   ایجاد پیوند‌‌های همکاری بین اتحادیه و سازمان­‌‌های مشابه در سایر کشور‌‌های ‌‌‌جهان، برای برقراری ارتباط و تعامل با فرهنگ مردم؛
7.   شرکت در همایش ‌‌ها و سمینار‌‌های ادبی بین المللی یا منطقه ­ای؛
8. کمک به انتقال تولیدات ادبی عربی به زبان­‌‌های خارجی، معرفی آن و انتقال تولیدات خارجی از این زبان­‌‌ها به زبان عربی؛
9.   حمایت از فعالیت خلاقانه نویسندگان عرب؛
10. تلاش برای مراقبت از نویسنده و حفظ حق او برای داشتن زندگی شایسته و آزادی بیان در چارچوب اهداف ملی و بشردوستانه عربی و مقابله با هر گونه تلاشی که برای آزار و اذیت او یا محدود کردن او در فکر یا زندگی او باشدغ همچنین حفظ حقوق معنوی و مادی وی و ضمانت قانونی برای آن‌‌ها.

یکی از نخستین مراکز ارتباطی مدیران فرهنگی با بدنه فرهنگیان سوریه، همین مرکز ‌‌‌‌است؛ اما روند فعالیت‌‌های این اتحادیه بسیار قدیمی و کُند ‌‌‌‌است؛ در کنار این که تصمیم ­گیری‌‌های عمده خارخ از مسئولیت اتحادیه ‌‌‌‌است؛ ضمن این که رقابت‌‌های دست و پاگیری نیز بین اعضا و انجمن‌‌های اتحادیه وجود دارد.

چند نشریه نیز منتشر می‌کند؛ به نام­‌‌های هفته­نامه«الأسبوع الأدبی»، ماهنامه «الموقف الأدبی»، فصلنامه «الفکر السیاسی»، فصلنامه «التراث العربی» و فصلنامه «الآدهب العالمیـه». به تازگی ماهنامه­ای هم برای اطفال منتشر کرده ‌‌‌‌است؛ به نام هشام الطفوله»

این اتحادیه در تمام ‌‌‌‌استان‌‌های سوریه، شعبه فعال دارد؛ حتی ریف دمشق. بسیاری از نویسندگان بزرگ سوریه در این اتحادیه عضویت و فعالیت داشته­‌‌‌‌‌اند که شاید به مناسبت ودر همین جا، آشنا شدن با بعضی از ایشان، خالی از لطف و فایده نباشد؛ کسانی مانند:

• ابراهیم الجرادی( 1951 - 2018)، شاعر و منتقد اهل تل ابیض؛
• ابراهیم الکیلانی ( 1916-2004)، متفکر ، فیلسوف و مورخ دمشقی؛
• ابراهیم خریت ( 1943 - 2012)، نویسنده مشهور سوری، اهل دیرالزور؛
• ابراهیم عباس یاسین (زاده 1954)، شاعرمعاصر اهل بُصری؛
• اسکندر لوقا (زاده 1929)، رمان نویس، اهل اسکندرون؛
• سامی الدروبی(1921 - 1976) - محقق و مترجم اهل حمص؛
• محسن یوسف (زاده 1030)، نویسنده، مترجم و نویسنده د‌‌‌‌استان کوتاه، اهل لاذقیه.

اتحادیه ناشران سوریه (اتحاد الناشرین السوریین)

این اتحادیه در سال 2005 میلادی تأسیس شده و نسخه بومی اتحادیه ناشران عرب ‌‌‌‌است. نخستین مدیر این اتحادیه، مرحوم «محمد عدنان» مدیر انتشارات «دارالفکر» و از پیشکسوتان نشر در سوریه بود. در حال حاضر و از 2014 م. «هیثم حافظ» که صاحب چندین عنوان دفتر نشر ‌‌‌‌است، مدیریت این اتحادیه را به عهده دارد.

هیثم حافظ اگر چه از ساداتحسینی و علاقه مند به اهل بیت ‌‌‌‌است؛ اما مانند اغلب سوری­‌‌ها اهل سنت ‌‌‌‌است و موضع مثبتی نسبت به همکاری با ایران ندارد. در واقع، ‌‌‌‌‌‌گرایش عمومی بدنه اصلی ناشران سوری، نسبت به این موضوع بسیار محافظه­کارانه ‌‌‌‌است؛ اما بسته نیست. دلایل این موضوع بسیار ‌‌‌‌است کهمحل خود را می­طلبد و علت اصلی آن، خاطره نه چندان مثبت همکاری با فعالان فرهنگی پیشین بوده ‌‌‌‌است.

نیز نگاه کنید به

مدیریت فرهنگی ژاپن؛ مدیریت فرهنگی کانادا؛ مدیریت فرهنگی کوبا؛ مدیریت فرهنگی مصر؛ مدیریت فرهنگی چین؛ مدیریت فرهنگی تونس؛ مدیریت فرهنگی روسیه؛ مدیریت فرهنگی سنگال؛ مدیریت فرهنگی آرژانتین؛ مدیریت فرهنگی زیمبابوه؛ مدیریت فرهنگی اسپانیا؛ مدیریت فرهنگی اردن؛ مدیریت فرهنگی قطر؛ مدیریت فرهنگی سیرالئون

پاورقی

[1] . در زمان‌‌هاي قديم مردم در هنگام اجراي‏ مراسم عروسي و جشن‌‌ها با نصب چراغ و آويزان كردن پارچه ‌‌هاي رنگارگ آنرا‏ تزيين كرده و معتقد بودند كه باعث بركت مي شود.

[2] . سلطان ابوالنصر سیف الدین الاشرف قیتبای، هجدهمین پادشاه مملوکی (1418-1496م.)

[4] . در فرهنگ مسیحی، منظور «یوحنای تعمید دهنده»، حضرت یحیی، فرزند حضرت زکریا (علی نبینا و علی آله و علیهماالسلام) ‌‌‌‌است.

[5] . بقایایی از معبد حدد در حفاری­‌‌های قلعه حلب به دست آمده ‌‌‌‌است. در هزاره دوم پیش از میلاد، پادشاه «یمهد» (Yamhad) یا حلب (حلب امروزی) مجسمه «ایشتار» (Ishtar)،ایزدبانوی سومری عشق را به نشانه احترام از پادشاه «ماری» (Mari)، شهر باستانی سومریان و اموریان بود. در ۱۱ کیلومتری شمال شهرک امروزین ابوکمال، دریافت کرد تا در معبد حداد واقع در ارگ حلب به نمایش گذاشته شود. پادشاه حلب خود را «محبوب حداد» نامید. نام حدد، به عنوان «خدای حلب» بر روی سنگ‌نمای شاه آشور ، «شَلمانِسِر اول» (Shalmaneser I) وجود دارد.

[8] .نقل ‌‌‌‌است که سرپرست ساختمان و بناى جامع اموى در دورۀ وليد، هنگام كار در جامع اموى شكافى در ديوار يافت و به وليد بن عبدالملك گزارش داد. در داخل آن شكاف،صندوقى بود،وقتى آن را گشودند،در داخل سبدى، سرى بريده يافتند. بر روى آن سبد نوشته شده بود:«هذا رَأسُ يَحْيىَ بْنِ زَكَريا».وليد فرمان داد آن را بر جاى خود گذاشته، ستون‌‌‌هايى بر آن قرار دادند. ‏پيكرمطهر آن حضرت در مسجد «دلم»‏ در يكي از نواحي دمشق بنام «زبداني» قرار گرفته ‌‌‌‌است. ر.ک. ابن‌عساكر،تاريخ مدينة دمشق،ج٢،ص١٠

[10] . در مورد کلیسای روم ارتدوکس یا ارتدوکس یونانی، ر.ک. به بخش مسیحیت در سوریه در همین کتاب.

[12] . در آن زمان، به دستور الحاکم، خلیفه فاطمی، تمام کلیسا‌‌های مصر و شام سوز‌‌‌‌‌انده شد؛ اما بعداً دستور داد تا بعضی از کلیسا‌‌ها؛ از جمله این کلیسا بازسازی شوند و مسیحیان آن را آر‌‌‌‌استند و آر‌‌‌‌استند تا این که یکی از آثار باشکوه دمشقی شد؛ چنانکه سیاح عرب، «ابن جبیر» پس از بازدید از آن در سال 1184 میلادی گفت: «در داخل کشور کلیسایی ‌‌‌‌است که با رومیان رابطه بسیار دارد. به کلیسای مریم معروف ‌‌‌‌است بعد از کلیسای اورشلیم کلیسایی بهتر از این برای آن‌‌ها وجود ندارد، این کلیسا به زیبایی ساخته شده ‌‌‌‌است و شامل قسمت¬‌‌های بسیار زیبایی ‌‌‌‌است که افکار را مجذوب خود می کند و چشم را متوقف می کند و آینه آن شگفت انگیز ‌‌‌‌است.»

منبع اصلی

شنی، کریم (۱۴۰۰). فرهنگ و تاریخ سوریه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار).

نویسنده مقاله

کریم شنی