جشن موروها و مسیحیان اسپانیا

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۳ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۴۷ توسط Samiei (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

یکی از مراسم‌‌‌های اصیل، وسیع، غنی، با ریشه و سنتی در تمام اسپانیاست. منشاء و اساس این جشن مذهبی است که به نوبه خود با یک عنصر سازنده و موجود در هر جشنی غنی شده است. جشن مورو‌‌ها و مسیحیان یادآور دوره استیلای قدرت مسلمانان بر شبه جزیره ایبری و جنگ‌‌‌هایی که قدرت میان مسلمانان و مسیحیان می‌باشد.

در برخی از مناطق ساحلی، این جشن یادآور جنگ‌‌‌هایی است که علیه دزدان دریایی بربر در قرون پانزدهم، شانزدهم و هفدهم انجام می‌شد. این جشنواره درسال‌‌‌های اخیر، در حال رشد چشمگیری می‌باشد و درشهر‌‌های مختلف اسپانیا و جنوب شرقی شبه جزیره برگزار می‌شود. درحال حاضر بیشترین تعداد جشن‌‌‌ها در منطقه اندلس، مورسیا و شرق و به خصوص منطقه والنسیا و آلیکانته می‌باشد. شرکت‌کنندگان به دو دسته مورو‌‌ها و مسیحیان تقسیم می‌شوند و لباس‌‌هایی متناسب با فرهنگ قرون وسطایی می‌پوشند؛ بااین حال اتاق‌‌‌های زیادی نیز برای تزئینات فانتزی وجود دارد.

باوجود این که جشن‌‌های هر منطقه ویژگی‌‌‌های خاص خودشان را دارند اما در نگاهی کلی در این شهر‌‌ها و مخصوصا آن‌‌هایی که در نواحی والنسیا، مورسیا و کاستیّا-لامانچا واقع شده‌اند، به طور نمادین به تصرف هریک از گروه‌‌‌ها در می‌آیند. این همان چیزی است که ورود مورو‌‌ها و مسیحیان نامیده می‌شود. جشن با بازپس‌گیری شهر توسط مسیحیان خاتمه پیدا می‌کند.

این نوع از تعطیلات نه تنها‌ در اسپانیا بلکه در سراسرج‌‌هان اسپانیایی زبان محبوب است. همانطورکه از نامش پیداست، اشاره به هفت قرن سلطه اعراب بر اسپانیا و جنگ بین طرفین دارد. محلی که جشن مورو‌‌ها و مسیحیان در آنجا به طور خاص و گسترده برگزار می‌شود لوانته است، منطقه‌ای واقع در شمال استان آلیکانته.

ویژگی‌‌های این جشن، رژه‌‌‌ها، ورود‌‌ها، همراه داشتن لباس‌‌ها و تفنگ‌‌های مخصوص و مجموعه‌ای از صلاح‌‌های آتشین قدی می شبیه به اسلحه است که تنها هدفشان سرگرم کردن با بیشترین سروصدای ممکن می‌باشد[۱][۲].

نیز نگاه کنید به

فرهنگ عمومی اسپانیا؛ جشن‌ها و سرودها در اسپانیا

کتابشناسی

  1. برگرفته از: http://web.abo.fi/csk/proj/.../fiestasreligiosasenespana
  2. فاخری، مهدی(1392). جامعه و فرهنگ اسپانیا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)