شعر معاصر چین

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۱۴ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۰۳ توسط Samiei (بحث | مشارکت‌ها)

بنا به گفته‌­ی تمام شخصیت‌­های ادبی چینی و خارجی، شعر معاصر چین از سال 1911میلادی آغاز شد. چون دراین سال، آخرین سلسله‌­ی امپراتورى از سلسله‌‏هاى هفده ‏گانه و چند هزار ساله­‌ی این قلمرو، یعنى سلسله چینگ، منقرض شد و جمهوری خلق چین در 1912میلادی تأسیس شد. انقلاب ملى سال 1911 به رهبرى سون یات سن، در پى تحولات و جنگ‏‌هایى رخ داد که سیماى چین معاصر را تغییر داد. از جمله جنگ نخست چین و ژاپن و قیام بوکسورها. ولی این انقلاب سال1911 بود که چهره­‌ی اجتماعى فرهنگى و ادبی سرزمین چین را دگرگون ساخت و نسل جدیدى از شاعران و نویسندگان نوگرا را پدید آورد. در واقع می ­توان گفت که ادبیات مدرن و شعر معاصر چین از سال 1911 میلادی، تأسیس جمهوری خلق چین به رهبری دکتر سون یات سن آغاز و جنبش چهارم ماه مه در سال 1919میلادی، شروع دوران جهش این سبک از ادبیات به‌­شمار می ­رود.

جنبش فرهنگى-ادبی نوین چین، در سال1915میلادی، به رهبرى استادان و دانشجویان آغاز شد. آنان براى رسیدن به آزداى، مردم‌­سالارى، برابرى و عدالت اجتماعى به پا خاسته و سنت کهن کنفوسیوسى(←کنفوسیوس و اندیشه های او)و سنت‏ گرایى ریشه‌‏دار چندین هزار ساله‌­ی چین را که اطاعت و تسلیم بى‏چون و چرا از حاکمان را ترویج می کرد، طرد کرده و خواستار تحولات نوین از جمله بهره‌‏گیرى از شکل عمومی زبان چینی، باى هوا (Bai Hua) براى کاربرد ادبى شدند. در ماه مه سال1919 جنبش دیگری آغاز شد که اصلاحات سیاسى-اجتماعى، از جمله استقلال ملى، ارزش ‏ها و اصالت فرد و بازسازى جامعه و فرهنگ را در رأس اهداف خود قرار داده و بنیان محکمی برای ادبیات معاصر چین شد. در واقع، می توان گفت که در ادبیات معاصر و نوگرای چین، اغلب نویسندگان از ادبیات کلاسیک که عموما در ستایش کوه و جنگل و گل و گیاه بود روی گردانده و به ادبیاتی که به مشکلات زندگی روزمر­ه­ ی مردم می پرداخت، روی آوردند.

در این دوران پنجاه ساله، شاعران و نویسندگان بزرگى پدید آمدند که در رأس آنان لوشون (Lu Xun)، انقلابى، نویسنده و شاعر قرار داشت. او بنیانگذار ادبیات معاصر چین به­‌شمار می­ رود. لوشون که نام اصلى‏ اش جوشورن (Zhou Shuren) بود، نویسنده‌­ی داستان‏‌هاى کوتاه، مقاله‏‌نویس، شاعر و انقلابى بزرگی بود که ادبیات مدرن چین مدیون فعالیت و آثار اوست. او نماینده­‌‌ ی بى‏بدیل رئالیسم سوسیالیستى چین و نویسنده‏­‌ی محبوب مائو بود.[۱]

نیز نگاه کنید به زبان و ادبیات چینی؛ ادبیات باستان در چین؛ عصر طلایی ادبیات معاصر چین

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی جلد اول ص1114