سرودها در اتیوپی
سرایش اشعار و سرودههای سنتی و دینی از دیرباز در کشور اتیوپی رواج داشتهاست. یکی از سنتهای دیرینه این سرزمین از دیرباز تاکنون نیز سرودهای قبایل مختلف است که در مراسم و مناسبتهای این اقوام سر دادهشده و بخشی از فرهنگ عامیانه کشور اتیوپی را بخود اختصاص دادهاست. بخشی از این سرودها و اشعار دربرگیرنده داستانهای تاریخی و حماسی است و بخشی نیز دارای تم دینی بوده و در مراسم دینی مسیحیان و مسلمانان و یهودیان قرایت میگردد.
یکی از سرودهای مشهور دینی اتیوپی که بویژه در شمال شرقی اتیوپی و در بین مسلمانان ناحیه وولو رواج دارد منظومه است. منظومه که معمولا با موسیقی سنتی همراه است در نواحی «هرار» و «جیما» که نغمه سرایی به زبان ارومو رایج است طرفداران زیادی دارد.
در مناطق مرتفع اتیوپی، نوعی از سرودها به همراه موسیقی سنتی غیر مذهبی به وسیله خوانندگان و نوازندگان دوره گرد اجرا میشود که «ازماری» (Azmari) نام دارد. به ازماریها در جامعه اتیوپی، هم با غضب و بدبینی و هم با احترام نگریسته میشود. این نوازندگان دوره گرد که به قوم امهاری تعلق دارند در اشعار ساده خود که بیشتر به صورت فیالبداهه و بدون آمادگی قبلی سروده میشوند سنتها و آداب و رسوم مردمان امهاری را در قالب شعر به تصویر میکشند[۱][۲].
نیز نگاه کنید به
فرهنگ عمومی اتیوپی؛ جشنها و سرودها در اتیوپی
کتابشناسی
- ↑ برگرفته از http://www.selamta.net/culture.html
- ↑ عرب احمدی، امیر بهرام، کریمی، مهرداد (1392). جامعه و فرهنگ اتیوپی. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص 207-208.