دریاچه های گرجستان

تعداد دریاچه‌های جمهوری اندک می‌باشند و در چشم‌انداز گرجستان نقش شایانی را بازی نمی‌کنند. سرزمین‌های بلند جاواختی بیشترین تعداد دریاچه‌ها را داراست. بزرگ‌ترین آن‌ها عبارتند از: پاراوانی، Paravani تاباتسقوری، Tabatsquri ساگامو، Sagamo خوزاپینی، ماداتاپا، Khozapini و خانچالی، Madatapa که از آب باران و آب‌های زیرزمینی تغذیه می‌شوند. در فلات آلپی آتشفشانی کلی، Khanchali نیز تعداد زیادی دریاچه وجود دارد که کلی بزرگ‌ترین آن‌هاست و در بعضی جاها دارای 7 متر عمق است. این دریاچه منشاء سرچشمه رود کسانی Ksani است. در گرجستان غربی، در ناحیه‌ای که سنگ آهک گسترش یافته، تعداد زیادی دریاچه‌های کوچک وجود دارد. در ناحیه آلپی قفقاز بزر گ، به ویژه در قسمت غربی آن، تعداد زیادی دریاچه کوچک با منشاء یخچالی وجود دارد. در دره تنگ و عمیق «لاشیپسه» Lashipse در آبخازیا، دریاچه سحرانگیز و قابل توجه «ریتسا»  Ritsa واقع شده است. از دریاچه‌های اطراف ساحل دریای سیاه می‌توان دریاچه «پالئاستومی» Paleastomi را نام برد که در کنار بندر پوتی واقع است. سواحل شرقی و شمالی دریاچه پوشیده از جنگل‌های باتلاقی است، در حالی که بزرگ‌ترین قسمت ساحل دریاچه پوشیده از علف‌های مردابی است. در گرجستان شرقی در نزدیک‌ترین شهرک «دوشتی» Dusheti دریاچه «بازالتی» Bazaleti قرار دارد و در داخل محدوده شهر تفلیس، دریاچه کوچک «لیسی» Lisi واقع شده است. در نزدیکی شهر روستاوی دریاچه «جانداری» Jandari و در جنوب تفلیس دریاچه «کومیسی» Kumisi است. در گستره فلات ایوری دریاچه‌های تلخ  شور کوچکی وجود دارد که فاقد زهکشی است. تعداد زیادی دریاچه‌های مصنوعی در گرجستان ایجاد شده است. تعدادی از آن‌ها حتی بزرگ‌تر از دریاچه‌های طبیعی است. در تفلیس در حد غربی دشت سامگوری، «مخزن تفلیس»، در سرزمین‌های بلند گرجستان جنوبی «مخزن تسالگر»، در نزدیکی شهرک تقیبولی در مخزن شائوری «Shaori» و نزدیکی تیانتی، «مخزن سیونی» Sioni واقع شده است.

نیز نگاه کنید به

جغرافیای طبیعی آرژانتین؛ رودها و دریاچه های چین؛ رودها و دریاچه های تونس؛ رودها و دریاچه های ژاپن؛ رودها و دریاچه های ساحل عاج؛ رودها و دریاچه های اردن؛ رودها و دریاچه های سنگال