کتابخانه های عمومی مصر

از دانشنامه ملل
کتابخانه عمومی مصر (قاهره)

این کتابخانه یکی از بزرگترین و بهترین کتابخانه­‌های عمومی مصر است که در سال 1995 در قاهره افتتاح شده است. این کتابخانه با هدف گسترش دایره خدمات فرهنگی در قاهره بزرگ، در سال 1999 شعبه‌­ای را در در منطقه الزیتون در شمال شرق قاهره افتتاح کرده است. شعبه دوم کتابخانه عمومی مصر در منطقه الزاویة الحمراء با همکاری دولت دانمارک در چارچوب همکاری‌­های فرهنگی دو دولت ساخته شده است که با راه‌­اندازی آن حدود دو میلیون نفر از خدمات آن در حال بهره‌­مندی‌­اند.

همچنین بر اساس تجربه کسب شده از تأسیس و فعالیت­‌های کتابخانه عمومی مصر (مرکزی) و با حمایت صندوق حمایت از کتابخانه­های عمومی مصر، تعدادی کتابخانه در استان­های مختلف تأسیس و فعال شده است که در مجموع شبکه کتابخانه‌­های عمومی مصر را تشکیل داده و از طریق یک شبکه الکترونیکی در پیوند با هم قرار دارند و البته کتابخانه مرکزی در قاهره، مشاوره­ و حمایت­‌های فنی و آموزشی را به این شبکه کتابخانه‌­ای ارائه می‌­دهد.

کتابخانه­‌های عمومی عضو شبکه کتابخانه­‌ای فوق که تاکنون در استان­‌های مختلف تأسیس و افتتاح شده‌­اند از این قرار است: کتابخانه‌­های الوادی الجدید (2003)، بورسعید (2004)، المنصورة (2005)، الغردقة (2005)، الاقصر (2007)، دمیاط (2005)، دمنهور (2009)، الاسماعیلیة (2010)، الزقازیق (2011)، بنها (2011).[۱]

از دیگر کتابخانه‌­های عمومی شهر قاهره می‌­توان به کتابخانه­‌های: شبرا، حلوان، البارودی، التحریر، نادی النیل، نادی القاهرة، امبایة و کتابخانه بوستان‌­های القبة اشاره کرد.[۲]

کتابخانه اسکندریه مصر

کتابخانه اسکندریه مصر

این کتابخانه از جمله کتابخانه‌­های مدرن و معتبر مصر است که با شعار «پنجره جهان رو به مصر» و «پنجره مصر رو به جهان» در سال 2002 با حمایت‌­های بین­‌المللی در شهر اسکندریه و بر ساحل دریای مدیترانه تأسیس شد. این کتابخانه که در مکان کتابخانه تاریخی اسکندریه و با معماری شگفت‌­انگیز بنا شده است، نه تنها در حوزه کتاب­ که فعالیت‌­های گسترده فرهنگی، علمی و آموزشی در اشکال محلی، منطقه‌­ای و بین‌­الملل را در برنامه­‌های خود دارد. کتابخانه اسکندریه که به عضویت اتحادیه جهانی کتابخانه‌­ها IFLA درآمده است و به عنوان اولین کتابخانه دیجیتالی در مصر تلاش دارد تا امکان دسترسی جمعیت بیشتری از علاقمندان به کتاب و منابع و ارتقاء سطح دانش آنان را فراهم کند. این کتابخانه علاوه بر ظرفیت میلیون‌­ها کتاب ،دارای بخش‌­های مختلف تخصصی شامل: کتابخانه افراد استثنایی، کتابخانه کودک، کتابخانه جوان، کتاب­‌های کمیاب و مجموعه­‌های ویژه، میکرو فیلم، نقشه، پایان­‌نامه­‌های دانشگاهی و بخش فرانکفون می­‌باشند. موزه‌­های میراث، نسخ خطی و تاریخ علوم، مرکز مطالعات دموکراسی و صلح اجتماعی، مرکز مطالعات توسعه، مرکز مطالعات تمدن اسلامی و مرکز مطالعات قبطی از دیگر بخش­‌های مهم این کتابخانه و مرکز فرهنگی است. کتابخانه اسکندریه همچنین دارای چند مرکز مطالعاتی و اسناد وابسته است که برخی از آنها عبارت است از: مرکز مطالعات اسکندریه و تمدن مدیترانه، مرکز مطالعات هلنی و مرکز مطالعات و برنامه­‌های ویژه . از دیگر ویژگی­‌های این کتابخانه، استقرار تعدادی از سازمان‌­های منطقه‌­ای و بین‌­المللی در محل آن است که از جمله آنها می‌­توان به: شبکه­ عربی زنان در حوزه علوم و تکنولوژی، شبکه خاورمیانه و شمال آفریقا برای اقتصاد محیط زیست، دفتر منطقه‌­ای انجمن­‌های کتابخانه و سازمان­‌های وابسته، دفتر عربی اتحادیه بین‌­المللی آکادمی علوم کشورهای در حال توسعه و مؤسسه انالیند (Anna Lindh) برای گفتگو میان فرهنگ‌­ها [۳] اشاره کرد. برگزاری نمایشگاه کتاب بین‌­المللی کتاب سالانه نیز از دیگر برنامه‌­های فرهنگی این کتابخانه است.[۴][۵]

نیز نگاه کنید به

كتابخانه های عمومی در تایلند؛  کتابخانه های عمومی ژاپن؛ کتابخانه های عمومی کانادا؛ کتابخانه های عمومی کوبا؛ كتابخانه های عمومی در لبنان؛ کتابخانه های عمومی تونس؛ کتابخانه های عمومی در چین؛ کتابخانه های عمومی سنگال؛ کتابخانه های عمومی در فرانسه؛ کتابخانه های عمومی مالی؛ كتابخانه های عمومی در زیمبابوه؛ کتابخانه های عمومی اسپانیا؛ کتابخانه های عمومی اردن؛ كتابخانه های عمومی در سیرالئون؛ كتابخانه های عمومی در قطر؛ كتابخانه های عمومی سریلانکا؛ كتابخانه های عمومی قزاقستان؛ كتابخانه های عمومی در بنگلادش؛ كتابخانه های عمومی تاجیکستان

کتابشناسی

  1. بازیابی شده در 2014 از https://www.mpl.org.eg.
  2. بازیابی شده در 2014 از https://www.moc.gov.eg.
  3. بازیابی شده در 2014 از https://www.bibalex.org.
  4. بازیابی شده در 2014 از https://www.sis.gov.eg.
  5. صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ مصر. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص284-285.