چینگ شی خوان، بنیان گذار نخستین امپراتوری چین
مقدمه
امپراتور«چینگ شیخوان»( Qing Shi Huan) مؤسس سلسله ی چین(Qin) به شمار می رود.
نخستین امپراطوری چین
نام اصلی او«اینگ جِن» بود. وی در اواخر دوران حکومت های هم ستیز، به دنبال متحد کردن شش کشور شرقی بر آمد. هنگامی که«اینگ جِن» بر مسند امپراتوری نشست، به علت سنِ کم، نخست وزیرش«لو بووی» به جانشینی او امور دولتی را بر عهده داشت. در سال 238 پیش از میلاد بود که امپراتور شخصا اداره ی کشور را عهده دار شد. او از سال236 تا سال 221 پیش از میلاد، توانست شش ایالت متفرق«خَن»، «وی»، «چو»، «یان»، «جائو»، و «چی» را از میان برداشته و به دوران حکمرانی«حكومت های هم ستیز» که هرکدام حکومت مستقل محلی داشتند، خاتمه دهد و سرانجام سلسله ی«چین»، نخستین دولت مرکزی و امپراتوری مقتدر در سرزمین چین متحد، با حاکمیت نژاد خَن را ایجاد، و نظام دولت شهرهای زیر نظر دولت مرکزی را جایگزین حکومت های مستقل محلی سازد.
در سال221 پيش از میلاد،«اینگجِن»، خود را «شیخوان»، یعنی امپراتور اول نامید. وی سپس با لغو نظام پیشین برده داری و واگذاری تیول، یک سری نهادهای بروکراتیک را از دولت مرکزی تا شهرستان هاي زیر نظر و کنترل مستقیم امپراتور، ایجادنمود. وی، برای جلوگیری از فعالیت های تجزیه طلبانه و استقرار مجدد حکومت سلطنتی اشراف و ثروتمندان شش کشور سابق، فرمان داد که نگه داشتن سلاح در بخش های غیردولتی ممنوع و سلاح های جمع آوری شده را از بین برد.
اقتصاد
در اقتصاد، به بخش کشاورزی توجه نشان داد و به پیشرفت نظام خصوصی فئودالی کمک کرد. در سال 216 پیش از میلاد فرمان داد تا مالکان و کشاورزان تنها بخشی از زمین های خود را به دولت واگذار کنند و حق مالکیت خصوصی زمین به رسميت شناخته شد و مورد حمایت دولت مركزي قرار گرفت. واحد وزن و مقدار استاندارد تنظیم شده توسط«شانگ یانگ» در دوران سلسله ی حکومت های هم ستیز را به عنوان واحد استاندارد اوزان و مقادیر در سراسر کشور تعیین کرد.
فرهنگ
در زمینه ی فرهنگی و ایدئولوژیک، نویسه ي«شیائو جوان»(نویسهي چینی واحد) را تنظیم و آن را در سرتاسر کشور رواج داد. از آنجا که خود پیرو فلسفه ی قانونگرایان بود، در سال 212 پیش از میلاد فرمان داد که تمام کتاب های سایر مکاتب فلسفی را آتش زده و از بین بردند. فعالیت آموزشی مدرسه های خصوصی را ممنوع اعلام کرد و بیش از 400 دانشمند پیرو کنفوسیوس و کیمیاگر را در پایتخت، شهر«شیان یانگ» در آتش سوزانده و یا زنده به گور کرد.
استراتژی دفاعی
به عنوان یک استراتژی دفاعی، دستور داد دیوار دفاعي متفرقي كه توسط دولت شهرهاي مختلف احداث شده بود را به هم متصل و ديوار بزرگی به طول5000 کیلومتر در شمال سرزمین چین ساخته شود. ساخت دیوار بزرگ چین در شمال این کشور، برای مقابله با«شيون نون»ها که در سوارکاری و تیراندازی ماهر بودند، نقش دفاعی مهمی ایفاکرده و بیش از پیش حکومت سلسله ی«چینگ» را مقتدر ساخته و شرايط دفاع از مرز را بهبود بخشید.
«چینگ شیخوان» پس از وحدت بخشیدن به سرزمین چین، فرمان ساخت مجموعه کاخ های«اَ پانگ» و آرامگاه مجلل«لیشان» را صادر و پنج بار بازرسی های گستردهای در سرتاسر کشور انجام داد. وی برای دست یافتن به آب حیات(حیات جاوید)، شخصی به نام« سو فو» را در رأس گروهی متشکل از چند هزار پسر و دختر، جهت پناه خواستن از رب النوع ها به دریای شرقی فرستاد. در اثر این عمل، نیروی انسانی فراوانی تلف شد و مشکلات و سختی های مردم بیشتر گشت. در ژوئیه ی سال210 پیش از میلاد، سرانجام«چینگ شیخوان» براثر بیماری جان سپرد[۱].
نیز نگاه کنید به شخصیت های مشهور تاریخی، علمی و ادبی چین
کتابشناسی
- ↑ سابقی، محمد علی(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد اول، صفحه 148-150