چینگ شی خوان، بنیان گذار نخستین امپراتوری چین
امپراتور«چینگ شی خوان(Qing Shi Huan)» مؤسس سلسله چین(Qin)» به شمار می رود.
نخستین امپراطوری چین
نام اصلی او«اینگ جِن» بود. وی در اواخر دوران حکومت های هم ستیز، به دنبال متحد کردن شش کشور شرقی بر آمد. هنگامیکه«اینگ جِن» بر مسند امپراتوری نشست، بهعلت سنِ کم، نخست وزیرش«لو بووی» به جانشینی او امور دولتی را بر عهده داشت. در سال 238 پیش از میلاد بود که امپراتور شخصا ادارهی کشور را عهده دار شد. او از سال236 تا سال 221 پیش از میلاد، توانست شش ایالت متفرق«خَن»، «وی»، «چو»، «یان»، «جائو»، و «چی» را از میان برداشته و به دوران حکمرانی«حكومتهای همستیز» که هرکدام حکومت مستقل محلی داشتند، خاتمه دهد و سرانجام سلسله چین، نخستین دولت مرکزی و امپراتوری مقتدر در سرزمین چین متحد، با حاکمیت نژاد خَن(← سلسله ی خن)را ایجاد، و نظام دولت شهرهای زیر نظر دولت مرکزی را جایگزین حکومتهای مستقل محلی سازد.
در سال221 پیش از میلاد،«اینگ جِن»، خود را «شی خوان»، یعنی امپراتور اول نامید. وی سپس با لغو نظام پیشین برده داری و واگذاری تیول، یک سری نهادهای بروکراتیک را از دولت مرکزی تا شهرستانهای زیر نظر و کنترل مستقیم امپراتور، ایجادنمود. وی، برای جلوگیری از فعالیتهای تجزیه طلبانه و استقرار مجدد حکومت سلطنتی اشراف و ثروتمندان شش کشور سابق، فرمان داد که نگهداشتن سلاح در بخشهای غیردولتی ممنوع و سلاحهای جمع آوری شده را از بین برد.
اقتصاد
در اقتصاد، به بخش کشاورزی توجه نشان داد و به پیشرفت نظام خصوصی فئودالی کمک کرد. در سال 216 پیش از میلاد فرمان داد تا مالکان و کشاورزان تنها بخشی از زمینهای خود را به دولت واگذار کنند و حق مالکیت خصوصی زمین به رسمیت شناخته شد و مورد حمایت دولت مركزی قرار گرفت. واحد وزن و مقدار استاندارد تنظیم شده توسط«شانگ یانگ» در دوران سلسلهی حکومت های هم ستیز را به عنوان واحد استاندارد اوزان و مقادیر در سراسر کشور تعیین کرد.
فرهنگ
در زمینهی فرهنگی و ایدئولوژیک، نویسه ی«شیائو جوان»(نویسه ی چینی واحد) را تنظیم و آن را در سرتاسر کشور رواج داد. از آنجا که خود پیرو فلسفهی قانونگرایان بود، در سال 212 پیش از میلاد فرمان داد که تمام کتابهای سایر مکاتب فلسفی را آتش زده و از بین ببرند. فعالیت آموزشی مدرسههای خصوصی را ممنوع اعلام کرد و بیش از 400 دانشمند پیرو کنفوسیوس( ← آموزه های کنفوسیوس) و کیمیاگر را در پایتخت، شهر«شیان یانگ» در آتش سوزانده و یا زنده به گور کرد.
استراتژی دفاعی
بهعنوان یک استراتژی دفاعی، دستور داد دیوار دفاعی متفرقی كه توسط دولت شهرهای مختلف احداث شده بود را به هم متصل و دیوار بزرگی به طول5000 کیلومتر در شمال سرزمین چین ساخته شود. ساخت دیوار بزرگ چین در شمال این کشور، برای مقابله با«شیون نون»ها که در سوارکاری و تیراندازی ماهر بودند، نقش دفاعی مهمی ایفاکرده و بیش از پیش حکومت سلسلهی«چینگ» را مقتدر ساخته و شرایط دفاع از مرز را بهبود بخشید.
«چینگ شی خوان» پس از وحدت بخشیدن به سرزمین چین، فرمان ساخت مجموعه کاخهای«اَ پانگ» و آرامگاه مجلل«لیشان» را صادر و پنج بار بازرسیهای گستردهای در سرتاسر کشور انجام داد. وی برای دست یافتن به آب حیات(حیات جاوید)، شخصی به نام«سو فو» را در رأس گروهی متشکل از چند هزار پسر و دختر، جهت پناه خواستن از رب النوعها به دریای شرقی فرستاد. در اثر این عمل، نیروی انسانی فراوانی تلف شد و مشکلات و سختیهای مردم بیشتر گشت. در ژوئیهی سال210 پیش از میلاد، سرانجام«چینگ شی خوان» براثر بیماری جان سپرد[۱].
نیز نگاه کنید به
شخصیت های مشهور تاریخی، علمی و ادبی چین؛ سلسله چینگ؛ مکتب قانونگرایان؛ دوران حکومت های هم ستیز
کتابشناسی
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی، جلد 1، ص.148-150.