شورش میرویس افغانستان
امیرخان هوتکی مشهور به میرویس رئیس قبیله هوتک (از طوایف پشتون غلزایی) بود. او پسر شالمخان (شاه عالمخان) بود و در بین طایفه خود به حاجی میرخان شهرت داشت و اجدادش نیز میان هوتکیها مقام خانی داشتند. دولت صفوی کلانتری قندهار و حتی ابدالیها را به او سپرد. میرویس به تحریک امپراتوران هند و عثمانی، علیه حکومت صفویه شورش کرد.
پس از مرگ میرویس، طبق سنت افغانها و با توجه به اینکه محمود، پسر میرویس، ۱۸ ساله بود، برادرش میرعبدالعزیز به حکومت قندهار رسید. میر عبدالعزیز فردی راحتطلب و صلحجو بود. وی تصمیم گرفت با دولت صفوی صلحکند و پادشاهی صفوی را بپذیرد مشروط بر آنکه افغانهای قندهار از پرداخت مالیات معاف باشند، به قندهار نیرو اعزام نشد و حکومت قندهار در خانواده میر عبدالعزیز موروثی شود. این مذاکرات بین میر عبدالعزیز و دولت صفویه در جریان بود که محمود، پسر میرویس، مطلع شد و عمویش میر عبدالعزیز را در قصر نارنج قندهار به قتل رساند و با موافقت سران غلزایی جای او را گرفت و خود را شاه محمود نامید. میر عبدالعزیز پسری داشت به نام اشرف که پس از فوت محمود در اصفهان، جای او را گرفت[۱].
نیز نگاه کنید به
تاریخ افغانستان؛ تاریخ دوران میانی افغانستان.
کتابشناسی
- ↑ علی آبادی، علیرضا(1395). جامعه و فرهنگ افغانستان. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص 504-505.