انواع جنبش های ادبی اردن

جنبش ادبی در اردن به دو ریشه مستحكم متصل است كه با تشكیل حكومت اردنی از سال 1921 میلادی تاكنون جان تازه‌ای به خود گرفته است:

• دربار امیر عبدالله بن حسین كه در آن زمان پادشاه این كشور بود و با استقبال از جنبش ادبی شكل گرفته در شرق اردن به شاعران و ادیبان بسیار اهمیت می‌داد تا جایی كه شاعران و ادیبان بزرگی همانند فؤاد الخطیب (شاعر الامیر)، مصطفی وهبی التل، عبدالمنعم الرفاعی، عمر ابورشیه، ودیع البستانی و عبدالمحسن الكاظمی همكاری‌های گسترده‌ای تحت نظارت پادشاه با دربار برقرار كردند و از آن طریق توانستند صدای خود را به روزنامه‌ها، هفته نامه‌ها و مجلات ادبی برسانند؛
• تراژدی به وجود آمده به دلیل همسایگی با فلسطین در شعر شعرا و نوشته‌های ادیبان اردنی تاثیر به سزایی در شكوفایی جنبش ادبی این كشور داشت به گونه‌ای كه سال‌های 1948 (اشغال فلسطین توسط اسرائیلی‌ها) تا 1967 (جنگ اعراب با اسرائیل) را اوج جنبش ادبی اردن می‌دانند.

بنابراین در تشریح ادبیات و جایگاه آن در كشور اردن همواره باید این دو موضوع را مورد نظر قرار داد. علاوه بر شعر که بخش عمده‌ی ادبیات عرب و اردن را به خود اختصاص می‌دهد، امروزه کلیه ژانرهای ادبی در اردن به شکل قابل‌توجهی مورد استفاده ادیبان اردنی قرار گرفته است که نظم و نثر را در برمی‌گیرد؛ داستان کوتاه، رمان، نمایشنامه، نقد و دیگر گونه‌های متداول ادبی دنیا که به تفصیل در بخش‌های بعدی می‌آید.

نیز نگاه کنید به

زبان و ادبیات اردن؛ تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی اردن