معماری دوران سلسله ی تانگ
دوران حکومت سلسله ی«تانگ» (618 تا 907میلادی) دوران اوج پیشرفت اقتصادی و فرهنگی جامعه ی فئودالیستی چین به شمار می رود. از ویژگی های سبک معماری این عصر عظمت، شکوه، نظم، سادگی و وضوح رنگ ها است. در این دوران در شهر«چانگ آن» پایتخت سلسله ی«تانگ» (شیآن امروز) و پایتخت شرقی آن «لویانگ» قصرها، باغستان ها و ساختمان های ادارای زیادی با ترکیب بندی منظم و استانداردهای معقول معماری روز ساخته شده بود و شهر«چانگ اَن» در زمان خود بزرگترین شهر جهان به شمار می رفت. قصر های امپراتوری در این شهر از عظمت و شکوه فوق العاده ای برخوردار بود و مساحت آن بیش از 3 برابر شهر ممنوعه ی پکن بود.
ساختمان های چوبی این دوران هنر معماری را به اوج خود رسانده و تمامی بخش های از جمله ستون ها و سقف از چوب ساخته شده است. همچنین، در معماری سنگی و آجری این سلسله نیز پیشرفت هایی حاصل شد و بیشتر برج ها و معابد بودایی با سنگ و آجر ساخته می شد.[۱]
نیز نگاه کنید به هنر در چین، هنر نقاشی در چین، هنر خوشنویسی چین، هنر معماری در چین، وضعیت عمومی معماری باستانی چین
کتابشناسی
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد ...، ص ... .