پناهندگی مردم سیرالئون
یکی از مشکلات اجتماعی فعلی سیرالئون که مستقیماً از جنگ داخلی کشور نشأت میگیرد پناهندگی هزاران نفر از مردم این کشور به کشورهای همسایه از جمله گینه کوناکری و ساحل عاج در دهه 1990 و براثر شدت حملات شورشیان جبهه متحد انقلابی به شهرها و روستاهای مختلف کشور بود. آوارگان سیرالئونی پس از گریختن به کشورهای همسایه در اردوگاههای موقتی سازمان ملل در مرزهای این کشورها با سیرالئون مستقر شدند. این پناهندگان که در ابتدا و در سالهای نخست تعداد اندکی را تشکیل میدادند در سالهای 1998 تا 2001 و بر اثر اوج گیری جنگ داخلی به جمعیتی بالغ بر 500 هزار نفر افزون گشتند که در نوع خود در جهان کم نظیر بهشمار میرفت و تقریباً یک دهم جمعیت سیرالئون را در بر میگرفت. پناهندگان سیرالئونی تا سال 2002 در این اردوگاهها استقرار داشتند و از آن سال با کمک کمیسیاریای عالی پناهندگان سازمان ملل و بهصورت تدریجی به کشور خود بازگشته و در روستاها و شهرهای مختلف اسکان یافتند. ورود این پناهندگان فاقد هرگونه درآمد به کشور که زیر نظر سازمان ملل صورت گرفت دولت را با چالش اقتصادی شدیدی مواجه ساخت و هر چند کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در بدو ورود، برای آنها مقرری به مدت چند ماه در نظر گرفته بود ولی پس از پایان یافتن این مقرری، این افراد نیز به خیل عظیم بیکاران کشور پیوستند. این در حالی بود که بسیاری از آنان از مشکلات روحی و بیماریهای جسمی حاصل اقامت چند ساله در این اردوگاههای فاقد استانداردهای بهداشتی نیز رنج میبردند. مقامات دولتی سیرالئون طی چند سال گذشته بارها تأکید کردهاند که با کمک سازمانهای بینالمللی درصد ایجاد مشاغلی همچون تجارتهای خرده پا، اعطای وام با بهره اندک و فراهم آوردن تسهیلات لازم برای کشاورزی این افراد میباشند ولی تنها بخش اندکی از این وعدهها جامه عمل بهخود پوشیده و بسیاری از پناهندگانی که در هنگام فرار از این کشور کلیه اموال و داراییهای خود را رها کرده و به گینه و ساحل عاج گریختند از این وضعیت عمیقاً ابراز نارضایتی میکنند[۱][۲].
در حال به روز رسانی و ویرایش
نیز نگاه کنید به
مهاجرت و پناهندگی در سیرالئون؛ پناهندگی در آرژانتین
کتابشناسی
- ↑ Denov, M (2010). Child soldiers: Sierraleone’s Revolutionary United Front, Cambridge University Press, p.25-64
- ↑ عرب احمدی، امیر بهرام(1390). جامعه و فرهنگ سیرالئون. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)