ضرب المثل‌ها در اردن

ضرب المثل‌ها گونه ای از گفتارند که در پس آن‌ها تاریخچه و داستانی پند آموز نهفته است و به سرعت منتشر می‌شوند. ضرب المثل واضح‌ترین گونه ادبیات مردمی ‌است زیرا حکایات و داستان‌ها و اتفاقات بسیاری را دربردارد. ریشه بسیاری از این امثال به تجارب انسانی، عادات و تقالید، میراث ادبی و ادیان در گذشته برمی‌گردد و ویژگی‌ها ،دلالت‌های اجتماعی، دینی و آموزشی زیادی را دربر دارد.

امثال معمولاً از حقایقی حکایت می‌کنند که به شکل مختصر و آسان کوتاه شده‌اند و هیچ‌گونه پیچیدگی در آن‌ها دیده نمی‌شود. این امثال جوانب فکری، اقتصادی و فلسفی را به تصویر می‌کشند که در پشت آن‌ها تجربه‌ای پنهان است. امثال با قابلیت حفظ آسان و دارا بودن مضامین بسیار، از دیگر انواع ادبیات مردمی‌ متمایز می‌شوند؛ هر یک از ضرب المثل‌ها محتوی حکمت و موعظه‌ای هستند که آن‌ها را به دونوع سلبی و ایجابی تقسیم می‌کند. در زمینه ضرب المثل‌های عربی و به ویژه ضرب المثل‌های کشور اردن تحقیقات زیادی صورت گرفته است. بسیاری از پژوهشگران این امثال را جمع آوری کرده و مجموعه‌هایی فراهم آورده‌اند. دانشمندان بزرگی از جمله ابشیهی، بکری، ثعالبی، زمخشری، سیوطی و بن عاصم در زمینه جمع آوری امثال ‌تلاش‌های زیادی انجام داده‌اند.

نیز نگاه کنید به

فرهنگ عمومی اردن؛ اساطیر، افسانه ها و قصه های عامیانه در اردن