کازتوگان ژیرائو
کازتوگان ژیرائو (Ka3TyraH Ipay)، که سال تولد و مرگ او به صورت دقیق مشخص نیست. شاعر بداهه‌سرا، قصه گو و یکی از بنیانگذاران حماسه ملی است. او تقریبا در سال ۱۴۲۰ در منطقه‌ای نزدیکی شهر آستاراخان متولد شده است ولی محل و زمان مرگ اودر تاریخ ثبت نشده است و بنا بر اطلاعات موجود در شهر آکتائو در کنار سواحل ادیل از شاخه‌های ولگا بزرگ شده است. او در سال ۱۴۸۰ به قبیله آلشین و خانان قزاق پیوست و بسوی ساحل شرقی ادیل مهاجرت کرد.
میراث ادبی خلاق ژیرائو متشکل از تعدادی آهنگ است که زندگی، وجود، میهن و زندگی نظامی قزاق‌ها را توصیف می‌کند. که با آثار خود در ادبیات قزاق جایگاه والایی یافته است. و آثار او نگاهی اجمالی از آن زمان را به نمایش می‌گذارد.
در نوشته "اضطراب نگرانی مردم من" در مورد اینکه چگونه مردم خانه‌های خود را ترک کرده بودند و در جاهای دیگر و به ادیل مهاجرت کردند پرداخته است و در شعر "اوج قابل مشاهده است اما غیر قابل دسترس،" نویسنده در نقش یک جنگجو و فرمانده نظامی به نظر می‌رسد. ژیرائو در اشعار خود به وضوح وضعیت سربازان عشایر، وضعیت زندگی خود، شرایط محیط‌زیست، وسعت تخیل شاعر، غنا و زیبایی تکنیک‌های هنری خود را نشان می‌دهد. صحنه‌های هنری و آهنگ‌های او برای قرن‌ها به عنوان یک مدرسه هنری و الگوهای ادبی باقی مانده است خلاقیت او به عنوان نمونه‌هایی از اشعار قزاقستان باستان در فرهنگ عامه آهنگ باقی مانده است. مجموعه اشعار این شاعر در سال‌های ۱۸۶۲، ۱۹۱۰ و ۱۹۷۰ منتشر شده است[۱].
کتابشناسی
- ↑ صابری، اصغر (1395). جامعه و فرهنگ قزاقستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص 325.