گنجینه های ملی فرانسه

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۲۳ توسط Samiei (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

گنجینه‌های ملی، سرمایه‌های فرهنگی هستند و از نقطه نظر تاریخ هنر و باستان‌شناسی، یک علاقه بزرگ به میراث ملی را نمایش می‌دهند. این گنجینه‌ها مشمول جلوگیری موقتی برای خروج از کشور شده‌اند که به وسیله منع جواز خروج براساس مفاد قانون اصلاح شده به شماره 1477-92 مورخ 31 دسامبر1992 به تصويب رسیده است. در زمان تدوین این سند قانونی، بيش از حدود سی اثر مهم و اصلی، از میان دیگر آثار مشمول شرايط این مواد قانونی بوده‌اند.

برای آثار دارای اهمیتی مثل گنجینه‌های ملی، پس از اجرای قانون و ابطال مجوز خروج آنها در مدت 30ماه ، سازمان دولتی مربوطه می‌تواند یک پیشنهاد خریدبه مالکین بدهد و قبول آخرین قیمت پیشنهادی ارزش‌گذاری و تعیین قیمت به گروه متخصصین واگذار می‌شود. در این مرحله دولت می‌تواند در پیشنهاد خریدش اصرار ورزد و اگر مالک اثر باز هم آن را نپذیرفت، جواز خروج مجددا ملغی خواهد شد. جلوگیری از خروج اثر، در صورت ایجاد این شرایط، می‌تواند به طور نامحدود تمدید شود، در حالی که پیش از تصویب این قانون، هر اثر پس از 3 سال به صورت خودکار برای خروج آزاد می‌شد. در صورت عکس این وضعیت یعنی اگر دولت از تصاحب یک اثر صرف نظر نماید، آن اثر می‌تواند ازسرزمین میهنی خارج شود.

صدور مجوزهای خروج توسط دولت در رابطه با اموالی که هویت گنجینه ملی ندارند، آسان شده است.از این پس مجوز خروج به اموال فرهنگی که از 50 سال پیش تا به حال به فرانسه وارد شده‌اند، به طور خودکار اعطا می‌شود. برای آثاری که بیش از صد سال قدمت دارند، مدت اعتبار 5 سال ، نامحدود می‌شود. برای آثاری که بین 50تا100 سال دارند این مدت 20سال است ودر نهایت اگر برای خرید یک اثر از سوی دولت پیشنهادی صورت نگرفت، مدت زمان منع جواز خروج ار36ماه به 30 ماه تقلیل می‌یابد.

گنجینه‌های ملی و کمک‌های هنر دوستانه

قانون شماره 2002-5 مورخ ژانویه2002 که مربوط به موزه‌های فرانسه می‌شود، دو مکانیسم کاملاجدید و دارای امتیازهای مالیاتی مهم را بنیان گذاشت. این امتیازهای مالیاتی شامل موسساتی خواهد شد که در نگهداری گنجینه‌های ملی در سرزمین میهنی مشارکت نمايند. از نظر مالیاتی دو وضعیت اختیاری برای موسسات در نظر گرفته شده که برای آنها ارزشمند بوده و انگیزه زیادی ایجاد می‌نماید و این دو وضعیت از این قرار است:

  • وضعیت اول برای موسسات، حق کاهش مالیات برابر با 90درصد را ایجاد می‌کند. این کاهش مالیاتی برای پرداخت‌های انجام شده توسط یک شرکت برای خرید آثار از دولت و آثار متعلق به یک مجموعه دولتی در نظر گرفته شده است. این کاهش تا سقف 50 درصد بدهی مالیاتی را هم شامل می‌شود؛
  • وضعیت دوم یک کاهش مالیاتی برابر با40%را ایجاد می‌کند. این کاهش برای هزینه‌های خرید صرف شده برای یک گنجینه ملی توسط یک موسسه در خرید برای حساب خاص خود می‌باشد. در این صورت آن اثر در دوره یادمان تاریخی طبقه‌بندی می‌شود و می‌بایست در یک موزه فرانسه برای 10 سال در معرض دید عموم قرار گیرد و در طی این مدت نمی‌تواند دوباره فروخته شود.

در نهایت پروژه قانونی راجع به کمک‌های هنردوستانه به انجمن‌ها و بنیادها توسط ژان ژاک الاگون(Jean-Jacques Aillagon) وزیر وقت فرهنگ و ارتباطات به پارلمان پیشنهاد شد و متن آن به طور قطعی توسط مجلس سنا در 21 ژوئيه 2003 میلادی تصویب شد و با اصلاحات زیر توانايی‌ها و برد این مکانیسم گسترش پیدا می‌کند.

  • توسعه کاهش مالیاتی 90% در مورد آثاری که دارای اهمیت عمده می‌باشند و به وسیله موسسات، بدون محدوديت زمانی از خارج از کشور به حساب دولت خریداری شده‌اند؛
  • توسعه کاهش مالیاتی 90% در مورد آثاری که دارای اهمیت عمده می‌باشد و به وسیله موسسات به حساب دولت از خارج از کشور خریداری شده و بدون شرط سابقه در مورد سرزمین ملی و حذف الزام رایج فعلی مبنی بر ورود اثر هنری از 50 سال پیش تا به حال، در فرانسه جای داده شده‌اند؛
  • حذف مبنای مالیات حرفه‌ای برای گنجینه‌های ملی که در حوزه مکانیسم‌های ماده قانونی 238 به دست آمده‌اند.

این شرایط جدید به محض انتشار دستورالعمل‌های اجرايی قانون که در حال حاضر در حال تدارک می‌باشند قابل تحقیق هستند. متن این قانون در پایگاه اینترنتی مجلس سنا قابل دسترسی می‌باشد[۱][۲].

نیز نگاه کنید به

فرهنگ عمومی فرانسه؛ موزه‌های فرانسه؛ موزه های وابسته فرانسه به وزارتخانه ها

کتابشناسی

  1. موزه در فرانسه / گزارش رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در فرانسه/1384 .ص 14-9.
  2. نعیمی گورابی، محمدحسین(1392). جامعه و فرهنگ فرانسه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی ( در دست انتشار ).